Gisteren begon het al: ik moest denken aan de hen en haar kuikens uit Mattheüs 23:37. Jezus spreekt daar het oordeel uit over Jeruzalem en zegt:
Jeruzalem, Jeruzalem, u die de profeten doodt en stenigt wie naar u toe gezonden zijn! Hoe vaak heb Ik uw kinderen bijeen willen brengen, op de wijze waarop een hen haar kuikens bijeenbrengt onder haar vleugels; maar u hebt niet gewild!
Zie, uw huis, wordt als een woestenij voor u achtergelaten.
Hoe spreekt hier Jezus' moederlijke kant, Zijn moederhart! Hij had Zijn volk zo graag willen beschermen, behoeden voor de ondergang, maar ze wilden Zijn bescherming, Zijn liefde niet. Wat erg! Is dit in ons land niet ook zo momenteel? Wat hebben we geleerd van dit afgelopen jaar? Wat is er zichtbaar geworden van verbrokenheid en bekering?
Vanmorgen las ik het hele hoofdstuk en het raakte mij erg. Er staat boven: Het wee over de Farizeeën. En dan komt het. Jezus noemt de Farizeeën huichelaars: ze leggen de mensen lasten op, maar zelf houden ze zich er niet aan. Ze doen alles om van de mensen gezien te worden. Ze houden van de begroetingen, van dat mensen hen 'rabbi' of 'meester' noemen. Ze verhinderen mensen het koninkrijk binnen te gaan. Ze zorgen niet voor de weduwen. Ze zijn blinde leiders. Dwaas en blind. Ze laten het belangrijkste van de wet na: het recht, de barmhartigheid en het geloof. Ze zijn van binnen vol roofzucht en onmatigheid. Ze zijn witgepleisterde graven, slangen, adderengebroed.
Nou, nou, nou, pfft. Je moet dit hoofdstuk maar eens lezen en tellen hoeveel keer het woord 'huichelaars' erin voorkomt. Wat haat Jezus dit!
Het komt echt bij mij binnen, ook het slot. Dat Jezus zo bedroefd is. Hij had het volk zo graag willen redden, maar ze hebben niet gewild.
Ik heb vanmorgen zo erg de indruk, dat hierin lessen zitten voor deze tijd. En niet alleen voor de 'wereld'. Juist ook voor de kerk.
Ik schreef het gister al in een reactie ergens, dat ik zoveel 'leidersverering' zie en hoor. Hoe vaak ik bijvoorbeeld niet hoor zeggen: 'Jaap Dieleman zegt....'. O, ik gruw daarvan. Dat is gewoon zo verkeerd. Daarmee ga je mensen verhogen en de eer geven, die alleen God toekomt. Het moet zijn en worden: God zegt in Zijn Woord....
Daar moeten we met z'n allen, als volk en kerk naar terug.
Naar Jezus en Jezus alleen en het gezag van Zijn Woord.
Ik krijg dat vanmorgen zo bevestigd door het lezen van dit hoofdstuk. Er staat in vers 8-12 ook dit:
Maar u mag u geen rabbi laten noemen, want één is uw Meester, namelijk Christus, en u bent allen broeders.
En u mag niemand op de aarde uw vader noemen, want één is uw Vader, namelijk Hij Die in de hemelen is.
En u mag niet meesters genoemd worden, want één is uw Meester, namelijk Christus.
Maar de belangrijkste van u zal uw dienaar zijn.
En wie zichzelf zal verhogen, zal vernederd worden; en wie zichzelf zal vernederen, zal verhoogd worden.
Ik geloof met heel mijn hart, dat dit praktijk moet worden, ook in de kerk. Mijn Studiebijbel zegt, dat het niet zozeer gaat om deze 'titels', maar om de geest erachter. Toch is het oppassen geblazen denk ik, want iets wat goed begint, kan ook de verkeerde kant opgaan. Daar hoeft een leider nog niet eens helemaal de oorzaak van de zijn, het zijn ook de mensen, die hem op een voetstuk zetten.
Laten we er met elkaar naar streven om elkaars broeders en zusters te zijn. Het doet me zelf wel eens zeer als mensen zo vanuit de hoogte tegen je praten, alsof zij verder/meer zijn dan jij. Dat voelt niet goed.
Laten we ernaar streven de ander hoger te achten als onszelf. Laten we naast mensen gaan zitten. Een arm om hen heen slaan. Altijd proberen de laagste plaats in te nemen. God zelf zal ons op Zijn tijd hogerop roepen. Ook voor mijzelf een hele les dit hoor.
Ik voel op deze ochtend Jezus' verdriet om Nederland. Om Zijn volk en kerk. Zijn moederhart bloedt. Hij wil wel, maar er zijn nog zoveel mensen, die Hem niet werkelijk willen volgen. Die blij zijn met zichzelf, of met wat religie, wat vorm en buitenkant.
Jezus roept het uit: O Nederland, o Nederland, hoe vaak heb ik je inwoners niet bijeen willen vergaderen zoals een hen haar kuikens onder haar vleugels verzamelt, maar je hebt niet gewild! Als er geen bekering komt, is het oordeel onafwendbaar.
Daarom wil ik vandaag graag oproepen tot gebed voor volk en kerk. Het is zo nodig! Gebed om verbrokenheid, om nederigheid, om ootmoed.
Misschien heb je aan dit stukje niks voor jou persoonlijk hoor, sorry dan! Ik heb dit voor vandaag op mijn hart. En ik zegen jou in Jezus' naam met alles wat je nodig hebt.
Liefs en groetjes van Anja
