Ik hoef me geen zorgen te maken

Vorige week schreef ik over Jezus als Vredevorst. Ik hoop, dat jij echte vrede bij Hem gevonden hebt of gaat vinden. Dat is het mooiste kerstcadeau, dat je kunt krijgen!

Of je je dan altijd ook 'vredig' en kalm voelt?
Was dat maar waar.
Ik denk wel, dat je door Gods kracht, hier een eind in kunt komen. Ik bedoel dit niet oneerbiedig, maar geloof vast, dat, hoe meer je Hem gaat vertrouwen, hoe meer rust en vrede er komt in je leven.

Maar altijd? Nee, dat kunnen de meesten van ons niet zeggen denk ik. Als ik voor mezelf spreek, dan voel ik me toch zeker nog wel eens per week wat onrustig, minder vredig of misschien zelfs ontevreden. Ik beleid dat wel naar God toe hoor en geloof dat God dat ook wil. Zodat er niets tussen Hem en ons kan komen.

Als ik heel eerlijk ben, voelde ik me vanmorgen ook niet zo fijn. Ik werd onrustig wakker en wilde om 8.00 uur in de winkel zijn om boodschappen te doen. Daar ging ik wat sacherijnig naar toe, kwam in dezelfde stemming terug en ruimde in dezelfde stemming alles op. Oei, wat een nare bui hè, gewoon sacherijnig en niet blij. En niet de bedoeling.

Na de koffie ruimde ik mijn tafel even op. Die ligt altijd vol boeken en knutselspullen. We eten er toch niet, dus wat maakt het uit 😏 Maar.... morgen gaan we er wel eten, dus nu moet hij vandaag echt leeg 😃
Ik pak wat boekjes op, die dacht ik wel naar boven konden. O, daar is dat oude boekje weer, dacht ik. kan ook wel naar boven. Ik las gedachteloos de titel: 'bidden in de Heilige Geest'. Het boekje ziet er oud uit, fletse kleuren, beetje vergeeld aan de randen...
Ik sla het, nog steeds even gedachteloos open en dan gebeurt het.... ik ben geboeid. En neem het boekje mee naar de bank.

Ik lees dit:

'Als u dieper in Gods gemeenschap indringt, kan het zijn dat de vorm van uw verzoek veranderd wordt, bijna onbewust, zodat het gebed minder concreet schijnt te zijn. Maar dat hoeft helemaal niet op een gebrek aan geloof te wijzen, maar veeleer op een voller vertrouwen in de onveranderlijke liefde en wijsheid van Hem, die door ons zo graag als 'onze Vader' wordt aangesproken.

We lezen in Filippenzen 4: 6 en 7:
 'Wees in niets bezorgd, maar laat in alles, door gebed en smeking met dankzegging, uw verlangens bekend worden bij God. En de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaren in Christus Jezus.'

Wat is dat een zegen! Wie in gemeenschap met God is, hoeft niet bezorgd te zijn, maar is in staat gesteld, alles wat anders zijn hart zou irriteren of bedroeven tot God Zelf te brengen in gebed en smeking. En vergeet daarbij niet te danken voor uw zegeningen, zowel die van het verleden als die van het heden.
Deze vrede van God gaat het verstand te boven, omdat het menselijk intellect er niets van begrijpt. Het is zuiver geestelijk. We moeten de vrede van God absoluut niet verwarren met stoïcijnse berusting of het menselijk voornemen om maar het beste van de omstandigheden te maken. De vrede van God is dezelfde rust die woont in het hart van de Eeuwige als Hij in vrede op Zijn troon zit ver boven alle aardse stormen. Die vrede houdt, temidden van alle veranderingen op aarde, de harten en gedachten in rust van hen, die in de Heer Jezus geloven en alles in gebed aan Hem opdragen.'

Ik lees nog even door en alles is eigenlijk even mooi. Maar te lang om allemaal in 1 blogje te proppen. Ik merk, dat ik weer een beetje blij wordt en zet Opwekkingsmuziek aan. Dat helpt vaak ook. Ik hoor onder anderen het lied: 'Ik leef in U'. Wat mooi. Ik ben in Christus en hoef me geen zorgen te maken. Ik mag bidden en danken. En de vrede van God zal mijn hart en gedachten bewaren.
Ja, ja, ja, dat is wat ik wil Heer!
Vul mij geheel met Uw Geest en Woord.
Om Jezus wil,
Amen.

PS: het boekje is van H.A. Ironside, hij was een internationaal bekende bijbelleraar en predikant van de bekende 'Moody Memorial Church' in Chicago. Ironside heeft meer dan 70 boeken op zijn naam staan.   

SHALOM!

Vredevorst, aan deze titel van Jezus moet ik vandaag denken. Niet alleen vandaag trouwens hoor, maar wel vaker, ik vind het zo'n mooie titel. Niet dat alle andere niet mooi zijn hoor 😉

VREDEVORST

Het woord betekent heel simpel: Koning van de vrede

Wat is een koning? Je zou kunnen zeggen: het hoofd, iemand, die ergens boven staat.
Jezus gaat over de vrede, Hij is daar de baas over. Hij en niemand anders heeft er de macht over.
Mensen kunnen wel denken, dat ze ook een vinger in de pap hebben, wat dit betreft, maar dan vergissen ze zich. Jezus is de enige, die gaat over de vrede. 
Oorlogen, opstanden, onlusten, opstootjes, ja natuurlijk zijn ze er. Maar enkel onder de toelating van Koning Jezus. Waarom Hij dat toe laat? Ja, dat is een goeie vraag. De vraag naar het lijden in de wereld. Waar dat goed voor is en waarom God dat toe laat.
Denk jij daar weleens over na? En tot welke conclusie kom jij?

INNERLIJKE VREDE

Bijbelleraar Derek Prince schrijft: 'Jezus is Vredevorst. Waar Hij heerst, daar is vrede. Dit geldt voor individuele mensen (als Hij in jou regeert, dan heb je innerlijke vrede), maar ook voor naties en zelfs voor hele samenlevingen.'

Mijn vraag aan jou: Ken jij al innerlijke vrede? Heb je rust gevonden in Hem? Of zoek je hier nog naar? Ik hoop zo, dat jij rust en vrede vindt bij de Vredevorst! Vraag er Hem om, Hij geeft het je graag!

SHALOM

Derek schrijft verder: 'Die vrede hangt echter onlosmakelijk samen met de manier waarop Hij regeert. Hij regeert rechtvaardig. Het woord, dat de Bijbel gebruikt voor vrede is 'shalom' en dat betekent veel meer, dan alleen de afwezigheid van oorlog. Gods vrede, Zijn shalom betekent 'compleetheid' en orde; ruimte waarin jij en alle mensen tot hun recht komen en kunnen opbloeien. 
Wat denk jij als je naar het wereldtoneel en naar ons eigen land kijkt? Is die vrede, die shalom er aanwezig?

GEBED

Jahweh Shalom, God van de vrede, regeer met Uw vrede in mijn hart, zodat ik vanuit Uw compleetheid anderen tot hun recht kan laten komen en mag laten opbloeien. Dank U voor Uw kracht, Uw rechtvaardigheid, uw vrede. (Bron: Derek Prince)


LIEVE VRIEND OF VRIENDIN, IK WENS JE VAN HARTE GODS SHALOM TOE!

"Kunt u mensen zegenen?"

Van 3 tot 7 afgelopen zondagmorgen evangelisatieactie met Naar House bij Ahoy gehad. Het heeft mij geraakt en ik heb nog steeds het gevoel, dat het goed is om er iets over te delen. Dus hier komt het verslag😊 in de tegenwoordige tijd.

Half 2 's morgens Bijbelstudie en bidden bij mij thuis. Oké, nou dan kan ik dus even naar bed van tevoren. Alles staat klaar, dus hup, naar bed. Ik lig totaal niet lekker en heb buikpijn. Voel me gewoon niet lekker, lijkt wel of ik ziek wordt. Dat zal toch niet, zo net van tevoren. Dat kan echt niet. Ik slaap niet, maar blijf tot een uur of 1 liggen. Voel me nog net zo akelig. Natuurlijk weet ik wel, dat dit gewoon strijd is. De boze wil immers niet dat ik ga... maar ik ga toch.

Ik zit een poosje in de bank. Het is stil. Ik wacht tot de eerste broers en zussen komen. We gaan met z'n achten op pad is de bedoeling.
En ja hoor, daar zijn ze. Iedereen krijgt koffie of thee en daarna mag ik de Bijbelstudie doen, die ik heb voorbereid. Afgelopen week las ik iets over 'stromen van levend water'. Dat deed me wat en ik dacht meteen aan de Bijbelstudie. Heb toen doorgegeven dat ik er wel iets over wilde voorbereiden.
Ik begin met een paar teksten over Jezus, de Bron van het leven. Zie psalm 36:

'Bij U is de bron van het leven'

en over wat Jezus zei tegen de Samaritaanse vrouw in Johannes 4:14:

'Maar wie drinkt van het water, dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid geen dorst meer krijgen. maar het water dat Ik hem zal geven, zal in hem een bron worden van water, dat opwelt tot in het eeuwige leven.'

Vervolgens zegt Jezus in Johannes 7:

'Wie in Mij gelooft zoals de Schrijft zegt: stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.' 

Hier doelt Jezus op de Heilige Geest, die de gelovigen ontvangen zouden. Ik vind dit ook zo mooi om je voor te stellen, die stromen van levend water. Dan stel ik me voor, dat je zo volstroomt met de Geest, dat het gewoon niet past. Dat je vanzelf gaat overstromen en er wel over moét praten. En dan kom je vanzelf bij evangelisatie uit.
Bij deze tekst staat nog een verwijzing naar Jesaja 12:3, dat vind ik zo mooi. Er staat daar:

'U zult met vreugde water scheppen uit de bronnen van het heil'. 

We lezen samen Jesaja 12. Er staan mooie verwijzingen in dit hoofdstuk naar het overal, op de hele aarde, bekend maken van Gods daden. Iedereen moet het weten! Zo mooi ook dat Naar House interkerkelijk is, we zitten als PKN, Gereformeerde gemeente, Evangelische gemeente en Messiaanse gemeente bij elkaar, ieder met een andere Bijbelvertaling 😄 Dat kan gewoon en er is eenheid en liefde.

Het is belangrijk om op de Bron aangesloten te blijven Daarbij had ik de teksten gezocht over het in Hem blijven (Johannes 15 vers 4,5,7,8)
Verschillende broers vullen nog aan met andere teksten, dat is ook mooi. Er was thuis over nagedacht. Daarna bidden we, dat doen we altijd om de beurt. We geven de actie in vertrouwen over aan onze trouwe Vader in de hemel en bidden om bescherming..
Zo mooi ook om te weten dat God al heeft voorbereid wat wij mogen uitvoeren!

Om half drie gaan we met auto's naar de bus, die al bij Ahoy staat in Rotterdam. Daar is een feest (HP & Love Urban) aan de gang, dat al duurt vanaf 23.00 uur. Het zal doorgaan tot 7.00 uur vanmorgen. Het is er druk, er zijn zeker 10.000 jongeren daar binnen. Bizar hè, die hoeveelheid.

Tegen drieën zijn we er om de andere groep af te lossen. Die hebben hun vier uurtjes in de kou er al op zitten. Want oei.... koud is het. Maar eerst even de bus in, het is niet de bus op het plaatje hoor. Al hebben we er gewoonlijk wel zo eentje. Nu hebben we een kleinere. Met maar 1 ruimte en geen apart ruimte-tje waar we kunnen bidden. Want.... wat ook zo mooi is: er wordt tijdens zo'n 8 uur durende actie doorlopend gebeden. Daarin wisselen we elkaar af. Ook zingen we veel opwekkingsliederen. Op deze manier verjagen we de boze! Bij de wissel van groepen, sluiten we af met gebed. Dan staan we in een kring, vaak ook buiten zodat iedereen het ziet !, houden we elkaars handen vast en bidden de groepsleiders. Mooi vind ik dat.

En dan zijn we met onze groep alleen. Het splitst altijd vanzelf: 2 op straat, 2 bij de bus, 2 in de bus, 2 in de gebedsruimte, zo ongeveer.
Op straat is het dus erg koud.... maar dat geeft niet. Op het laatst gaat het ook nog waaien oei, nou dan ga je graag weer even in de bus bij de aggregaat zitten... even opwarmen met een bak koffie en wat eten.
We hebben geen aparte gebedsruimte, dus het bidden gebeurt gewoon middenin de bus, moet kunnen.
Op het plein voor Ahoy is het rustig, de meeste jongeren zijn nog binnen. Het is heel druk horen we, het zit daar stampie vol. Ik ga vrij snel samen met een broer naar buiten. De eerste jongeren komen al naar buiten. ze kijken wazig en velen lopen onvast of slingeren zelfs. De zeer korte rokjes en zwarte panty's zijn goed vertegenwoordigd. We bidden de Heilige Geest om openingen. En om wijsheid wie we aan mogen spreken. Zo her en der delen we een kaartje uit met een boodschap over 'wie is Jezus' of waar je terecht kunt als je je eenzaam/leeg of alleen voelt. We zeggen er soms iets bij of we vragen of ze weten wie Jezus is. Ik sprak een buitenlandse jongeman, ook christen. dat is mooi om daar tegen te komen. Een broer in Christus.
Over het algemeen zie ik veel afwijzende gezichten. Uitdelen van kaartjes of lollies met Bijbelteksten werkt vaak wel goed, maar nu willen veel jongeren het niet aanpakken. Jammer, maar God weet wat Hij doet. Hij is erbij en leidt alles.

Na een tijd buiten te zijn geweest, gaan we de bus weer in. We drinken wat en zitten een poosje in de bus. Inmiddels is er een jongen in de bus komen zitten, voorover, zijn hoofd in zijn handen. We bidden voor hem. Ik heb gelukkig een fleecedekentje meegenomen. want hij heeft het zo koud en is hondsberoerd. Op gegeven moment moet hij echt naar buiten, want de bus onder kotsen hoeft nu ook weer niet.... Hij is zo ziek, dat een paar van ons op zoek gaan naar de EHBO. daar lappen ze hem ietsje op, zodat hij even later weer wat zwalkend rond loopt.

In de bus zijn we gaan zingen, het ene lied na het andere.
'Glorie aan God, glorie aan God!' Heerlijk toch, als dat mag klinken, daar temidden van alle duisternis. Tussendoor bidden we voor onze collega's op straat, voor de jongeren, voor alles wat in ons op komt eigenlijk. Dat is zo heerlijk om te doen als broers en zussen, alleen daarvoor zou je al meegaan 😄 En wat gaat de tijd snel, echt ongelofelijk. Voor je het weet is het alweer half 7 in de morgen. Raar hoor: zondagochtend.

Alweer zingen we. Middenin een lied, komen er 3 jongens binnen stommelen. "Mogen we meezingen?"
Ja natuurlijk mag dat! Ze komen naast ons zitten, kijken mee in ons boekje en jawel hoor, ze zingen mee. De naam Jezus komt over hun lippen. Mooi toch !
Daarna volgt een gesprek. Over Jezus. Twee van de drie willen gerust uitspreken dat Jezus de zoon van God is. De ene denkt wel dat God meer zonen heeft. Allah zou er ook eentje kunnen zijn. Ineens buigt jongen 2 zich naar mij toe en vraagt:

"Kunt u mensen zegenen?"

Tjonge, is dat geen heerlijke vraag, uit de mond van zo'n jongen die vast wat glaasjes teveel op heeft en de hele nacht heeft staan zingen en dansen?
Ik vroeg wat hij dan wilde. Toen kwam zijn verhaal, over een vader met gezondheidsproblemen, een zwaar gehandicapte broer en een moeder die het zwaar heeft. "Kunt u hen zegenen? , vraagt hij alweer.
En ja, dat kan ik, of beter: dat mag ik doen in de naam van Jezus! Ik bid voor deze jongen en voor zijn hele familie en ik zegen hen allen in de naam van onze drie-enige God. Jongen 1, die  vlak naast mij zit,  is stil. "Ik zit goed te luisteren", zegt hij. Even later mag ik ook voor hem bidden. Hij wil graag iemand, die zijn leven leidt. Nou, dat wil God maar al te graag doen!
Mijn collega's praten intussen met jongen nummer 3. Dan is het tijd voor de taxi en moeten ze echt weg. "Ik voel me hier echt op m'n gemak", zegt jongen 2. En jongen 1 bedankt me voor het gesprek en gebed. Ze zijn niet mee te krijgen en willen liefst nog wat blijven.
Later komt jongen 2 nog even terug met een vraag:

"Hoe moet ik bidden?"

Nou, dat is toch echt bijzonder zo'n vraag, of niet? Eén van ons geeft hem antwoord. "Bidden is praten tegen God. Gewoon zo, zoals wij nu praten, zo mag je ook tegen God praten." Een ander uit ons, we zijn inmiddels allemaal binnen, noemt het gebed, dat Jezus ons zelf geleerd heeft: het Onze Vader.
En dan bidden we dat als voltallige groep, samen met deze jongen. Wow, dat is echt een 'kippenvelmoment'. dat vergeet je niet snel meer.

We gaan blij huiswaarts, dankbaar voor wat God heeft gedaan. Hem zij alle lof en eer!
Om 8 uur ben ik thuis. Ik ben niet eens moe en van buikpijn is al helemaal geen sprake meer, De hele morgen heb ik nergens last van gehad.
Om 10. 00 uur begint de dienst en ik zit in de kerk. Dank U Heer, dat dit mag en kan! Met U kunnen we alles!
En wat ook zo mooi is: één van ons had ik haar gemeente de viering van het Heilig Avondmaal. De dominee sprak over het onderwerp van onze Bijbelstudie: het levende water en bleef maar teksten hierover noemen. Dat was zo bemoedigend voor haar.
Wij hadden zelf zendingszondag en een preek over Jozef. Weer een ander uit onze groep had in haar gemeente de kinderen een lied over Jozef aangeleerd en het eerder genoemde vrouwtje appte vervolgens dat ze juist over Jozef aan haar kinderen had voorgelezen.

Wow, ik voelde me door dit alles toch zo bemoedigd. Ik voelde ook zo, dat we ondanks al die verschillende kerken één zijn in Christus!
Ik heb afgelopen zondag echt beleefd als dag met een gouden randje. Het was een dag vol vreugde in de Heer!

Nou, dit is het wel hoor. Morgenavond gaan we weer op stap, nu meer met 3 mensen (we sluiten aan bij een andere groep), en van 22.00 tot 2.00 uur. Dus dan mag ik wat langer slapen.

Fijne avond hoor en liefs van mij,
Anja

Serie 'Favoriete boeken' nr.1: 'In Zijn voetspoor'

Zo leuk! in het christelijke bloggersclubje, waarvan ik deel uit maak, schrijven we deze maand over ons favoriete boek, wat we vinden dat iedereen gelezen zou moeten hebben. Of boeken, want je mag 2 linkjes onder de verzamelblog plaatsten 😃
Maar ik maak er voor mezelf gewoon meteen een serie van, vind ik eigenlijk wel leuk. Ik heb zoveel favoriete boeken....

Ik kies als eerste 'In Zijn voetspoor' van Charles M. Shelden, Ik kreeg het boekje begin 2017 na mijn  doop. Het 'pakte' mij vanaf bladzij 1 en ik heb het heel snel uitgelezen. Inmiddels las ik het nogmaals. Ik vind het GEWELDIG.

Het verhaal
Het verhaal speelt zich af rond 1890. Dominee Maxwell is een gerespecteerd predikant. Op een zondag gebeurt er iets, net voor het einde van de dienst. Er loopt een man naar voren, die begint te spreken. Hij vertelt dat hij 10 maanden geleden zijn baan kwijt raakte en het hele land is doorgezworven op zoek naar een baan. Hij zegt zich af te vragen wat er wordt bedoeld met 'Jezus volgen'.
"Wat bedoelt u als u zingt: 'Ik volg U waar U mij leidt.'? Betekent het dat u lijdt en uzelf verloochent, zoals Jezus dat volgens mij deed, en dat u probeert om verloren, noodlijdende mensen te redden?" Even verder:
"Wat zou Jezus echter doen? Het lijkt wel of de mensen in de kerken goede kleren hebben, mooie huizen bezitten en 's zomers met vakantie kunnen gaan, terwijl duizenden mensen buiten de kerken
in uitgeleefde huisjes sterven, de hele stad af moeten zoeken naar werk enz."

Na zijn speech zakt de man in elkaar en dominee Maxwell staat er op, dat de man in zijn huis wordt verpleegd. Daar sterft hij na enkele dagen.
Na deze gebeurtenis voelt de dominee zich geschokt en weet hij dat het anders moet. De zondag erop doet hij zijn gemeenteleden wel een heel bijzonder voorstel.

"Ik roep uit uw midden vrijwilligers op, die oprecht een ernstig beloven een jaar lang niets te zullen doen zonder zich eerst af te vragen: Wat zou Jezus in dit geval doen? En nadat ze zich dat hebben afgevraagd, moeten ze Jezus zo goed mogelijk volgen, wat de gevolgen ook zullen zijn. "

De mensen die mee willen doen blijven na, het zijn er ongeveer 50, waaronder een heel rijke dame, een dokter en een eigenaar van een belangrijke krant. Dominee gaat bidden en bijna meteen voelen de aanwezigen heel duidelijk de aanwezigheid van de Geest. En dat blijft zo, al die tijd dat ze bezig zijn met het inlossen van hun gelofte. Elke bijeenkomst wordt direct bekrachtigd door de komst van de Heilige Geest. Dat vind ik zelf één van de prachtige dingen uit dit boekje. Hoe de Geest zich krachtig openbaart, als mensen zichzelf geheel aan God overgeven.

Hierna worden de belevenissen beschreven van enkele vooraanstaande mensen die meedoen. Onder andere van Edward Norman, uitgever van de Daily News. Door het niet willen opnemen van een belangrijke bokswedstrijd en het afschaffen van de zondageditie, raakt hij enorm veel abonnees kwijt. Prachtig om te lezen hoe de rijke vrouw, die zich afvroeg hoe Jezus zou willen, dat zijn haar vele geld besteedde, uiteindelijk besluit dit te gaan investeren in een geheel christelijke krant.
Zonder uitzondering moeten de mensen die meedoen offers brengen, maar ontvangen ze uiteinelijk een dubbele zegen. Verder ontstaat er een sfeer van leifde en saamhorigheid, die uitstraalt naar de hele omgeving.
Het is zo bijzonder wat allemaal gebeurt, dat het in het hele land bekend wordt. Ook de predikant uit Chicago hoort ervan. na veel strijd doet hij dezelfde oproep als dominee Maxwell. Wat klein begon, werkte door als een olievlek.

O, toen ik dit boek las, voelde ik mijn hart opspringen! Ik wilde dit ook gaan doen en het liefst iedereen ertoe opwekken en zo'n boekje geven. Soms snap ik op zo'n moment niet, dat niet iedereen zo enthousiast is...… Heb je dat ook weleens? Iedereen moet dit toch gewoon horen, denk ik dan....
Ik ben nog steeds enthousiast en heb het boekje al verscheidene keren weg gegeven en aan mensen laten lezen. Ik wil ook graag, dat jij het leest! Als je nooit boeken koopt of leest, maar je wilt dit wel lezen, laat het mij dan weten. Ik heb een exemplaar over en dat geef ik graag weg!

Inmiddels heb ik ook de verfilmingen gezien, die overigens totaal anders zijn dan het boekje, maar zeker ook de moeite waard.

Ik denk gewoon, dat het nog steeds een heel goed principe is, om je voor je iets doet af te vragen:
Wat zou Jezus doen, of in het Engels: What Would Jesus Do? Van de Engelse woorden komen de letters:

WWJD 

Misschien heb je die weleens gezien op een armbandje of zo. Ze zijn gemakkelijk te onthouden in elk geval.

Ik wil je echt aanraden dit boekje te kopen als je het nog niet hebt. Het bevat maar 134 bladzijden en kost slechts 8,95 euro. Ook de Dvd's zijn echt zeer verantwoord en aan te raden. En nogmaals, ik heb dus een exemplaar over en bij meerdere gegadigden, koop ik er gewoon een paar bij.

Laat je even weten hoe jij het boekje vond/vindt? , ben benieuwd!

Veel zegen toegewenst bij het lezen !
Liefs van mij,
Anja

Veilig

Deze mooie herfstdag inspireerde mij om vanmiddag even naar het park te gaan. Ik heb zo genoten! Van de natuur, maar ook van het alleen zijn met God, mijn Vader. Er komen vaak vanzelf liederen bij me op, die ik dan zachtjes zing. Of iets harder, als er echt niemand in de buurt is. 😃

Er waren zóveel bladeren in allerlei mooie kleuren, prachtig! Ik let altijd op bijzondere dingetjes of eigenlijk zie ik die meestal gewoon. Vandaag zag ik een aantal keren een klein blaadje op een veel groter blad liggen. Daardoor moest ik denken aan 'veilig bij Hem'. Aan de relatie tussen God de Vader en Zijn kind. Aan mijn Vader en ik.

Ik voel me zo veilig bij mijn Papa, zo veilig en beschermd bij Hem. Ik wil heel dicht bij Hem zijn. Dicht bij Zijn Vaderhart. Dat zeg ik dan ook tegen Hem, als ik zo door het park loop.

Thuis kwam psalm 91 in mijn gedachten. Ik citeer 2 teksten uit het Boek, omdat het net lijkt of ik door de 'gewone' taal nóg dichter bij de Vader kom.

Wie schuilt bij de allerhoogste God, kan rustig slapen, want de Almachtige werpt Zijn schaduw over hem. Ik getuig daarvan en zeg tegen de HEERE: U bent mijn toevlucht; bij U ben ik veilig en geborgen, U bent mijn God en ik vertrouw alleen op U. 

Ik hoop dat jij je ook zo veilig en geborgen bij je hemelse Papa mag (gaan) voelen. Hij is de onveranderlijke en altijd dezelfde. Hij wacht tot mensen 'ja' zeggen tegen Zijn zoon. Hij staat altijd op de uitkijk en wacht op afgedwaalde schapen. Hij is zo ontzettend liefdevol. 
Ken je hem al op deze manier? Ik hoop het!

Liefs en groetjes van mij!
PS: ik zie dat ik al eerder schreef over 'een veilige schuilplaats' in deze blogpost: https://zogodhetleidt.blogspot.com/2018/07/een-veilige-schuilplaats.html
en hier vind je nóg een blog over de herfstblaadjes: https://zogodhetleidt.blogspot.com/2018/10/vrijdagavondverhaal-1-stilleven-met.html

Bedoeld om vader te zijn

Vandaag kocht ik een exemplaar van 'Eindelijk thuis' van Henri Nouwen. Een heel bekend boek, dat Nouwen schreef naar aanleiding van het schilderij hierboven. Het schilderij heet: 'De terugkeer van de verloren zoon' en is geschilderd door de bekende Rembrandt. Nouwen schrijft erin over de jongste zoon, maar ook over de oudste. In beiden herkent hij zichzelf. Ook schrijft hij over de Vader. Hij concludeert dat het niet de bedoeling is om kind te blijven, maar om vader te worden! Een vader, die met zegenende handen klaar staat om allen die terugkeren te omhelzen. Toen ik dit las, voelde ik een beetje weerstand. Ik, Heer, ik? Vader? Ik heb nog maar net ontdekt, wat het is om kind te mogen zijn. Wat het betekent om te mogen schuilen bij U, Vader. En nu lees ik, dat ik zelf bedoeld ben om vader te zijn?

In de Bijbel staat:
"Wees barmhartig evenals Uw hemelse Vader barmhartig is." (Lukas 6:36)

Tja, dat zegt genoeg toch? Wij moeten dus niet alleen op Jezus gaan lijken, maar ook op de Vader! Die twee zijn tenslotte één. "Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien", sprak Jezus, toen Hij op aarde was.
Henri Nouwen beschrijft heel prachtig zijn worsteling met het 'vader worden'. Vader worden betekent: er zijn voor de ander, zonder iets terug te hopen/verlangen. Vader zijn betekent even je eigen behoefte om kind te zijn naar achteren te schuiven. Het is een eenzame plaats om vader te zijn.
"Geestelijk vaderschap is gebaseerd op mededogen", schrijft Nouwen. Je mag als vader rouwen vanuit mededogen. "Verdriet opent mijn hart voor echte solidariteit met de ander."
Een vader vergeeft van harte en is ook edelmoedig. Hij geeft zichzelf volledig over aan zijn broers en zussen.

"Verdriet, vergeving en edelmoedigheid zijn dus de drie wegen waarlangs het beeld van de vader in mij kan groeien. Het zijn drie aspecten van de oproep van de Vader om bij hem thuis te ZIJN. Als vader wordt ik niet langer geroepen om thuis te komen, zoals de jongste of de oudste zoon, maar om daar te BLIJVEN. Om iemand te zijn naar wie eigenzinnige kinderen terug kunnen keren, iemand, die hen met vreugde welkom zal heten."

Nou... bij nader inzien wil ik toch wel heel graag zo'n vader zijn/worden. Ja, dat wil ik.
Heer, mag ik door veel van Uw liefdevolle Vaderhart te ervaren, klaargestoomd worden om vader te zijn? Kneed mij, vorm mij, vul mij Heer! En maak mij iemand, waarbij anderen 'thuis' mogen komen. Maak dat anderen door mij heen iets van Uw Vaderhart mogen zien. Ik bid U dit in Jezus naam, Amen.

Heb jij 'Eindelijk thuis' ook gelezen en zo ja, wat vond je ervan?
Gezegende avond hoor en liefs van mij,
Anja

Nog aan de babymelk?

Ik las net de blog van Aritha Vermeulen met als titel 'Kijk, ruik, proef'. (hier vind je hem: ariellapersoonlijk.blogspot.com/2018/10/kijk-ruik-en-proef.html) Mijn gedachten kwamen meteen op gang en ik voelde aandrang om ook te gaan schrijven.

Aritha begint haar blog met een voorval uit haar dagelijks leven. Dat ze een melkpak oppakte en daarop las, dat je door kijken, ruiken en proeven vast kunt stellen of de melk nog bruikbaar is. Daardoor moest zij denken aan de melk van het Woord van God. Ze noemt de tekst uit 1 Petrus 2:2:

"En verlang vurig, als pasgeboren kinderen naar de zuivere melk van het Woord, opdat u daardoor mag opgroeien. Indien u tenminste geproefd hebt, dat de Heere goedertieren is."

Wat een indringende aanmoediging hè: vurig verlangen naar het Woord van God. Dat is wat mij ook zo opvalt in deze tekst.  Vurig verlangen..... omdat je het Woord, het levende Woord niet kunt missen!Jij bent/ik ben ervan afhankelijk. Het is onze levenskracht!
Jij en ik hebben het voortdurend nodig om gevuld te worden met de goede Woorden van God. Zodat we het Woord kunnen hanteren in de strijd tegen de boze. En hij onze harten voortdurend gevuld vindt met alles van God, zodat er geen kiertje is, waardoor hij nog naar binnen kan glippen. Heb je er wel eens over nagedacht, dat het zo echt werkt? Als je hart vol is van God, is het vol. Dan ben je beschermd!!

Nu moest ik al lezend in Aritha's mooie blog, meteen ook denken aan een andere Bijbelgedeelte. Ik moest dat gewoon meteen opzoeken. Het staat in Hebreeën 5. In mijn Bijbel staat na vers 10 een nieuw kopje :'Geestelijke onvolwassenheid'.
Paulus ziet, dat zijn hoorders achteruit zijn gegaan in het geloof. Ze zijn lui geworden. Op de tijd gelet hoorden zij al leraars te zijn, maar ze hebben nu weer iemand nodig, die hen onderwijst in de grondbeginselen van de woorden van God. En dan komt het, dat Paulus zegt:

"U bent geworden, als mensen die melk nodig hebben en niet vast voedsel. Ieder immers die van melk leeft, is nog onervaren in het woord van de gerechtigheid, want hij is een kind. Maar voor de volwassenen is er het vaste voedsel, voor hen, die hun zintuigen door het gebruik ervan geoefend hebben om te kunnen onderscheiden tussen goed en kwaad." (Hebreeën 5:12-14)

Daar hebben we de zintuigen weer, Aritha! We moeten onze zintuigen inzetten om het vaste voedsel te 'verkennen'. Op gegeven moment moeten we de melk vaarwel zeggen.
Dat staat in het vervolg, in Hebreeën 6:1/2:

"Laten wij daarom het eerste onderwijs met betrekking tot Christus laten rusten, en doorgaan tot de volmaaktheid zonder opnieuw het fundament te leggen van bekering van dode werken en van geloof in God, van de leer van dopen, van de handoplegging, van de opstanding van de doden en van het eeuwig oordeel."

Bovenstaande zaken horen allemaal bij de babymelk! Als we al een tijdje christen zijn, dan is het de bedoeling dat we opgroeien, 'doorgaan tot de volmaaktheid', zoals Paulus dit noemt.
Daar is ook een heel boek over geschreven door Arjan Hulsbergen en Richard Zijlstra. Het heet: 'extreem normaal, handboek voor helden'. Ik krijg echt spontaan zin om daarover te gaan bloggen. Het is geweldig, wat daar allemaal in staat! Zo confronterend en leerzaam.

Heee, hoe is het met jou? Hoe lang ben jij al christen? En waar sta je in het geloof? Ben je nog aan de babymelk of...…?? Doet Paulus constatering jou wat of mag je weten, dat je door Gods genade aan het opgroeien bent en aan het proeven van de vaste spijs? Echt belangrijk om eens over na te denken.

Veel zegen hoor en liefs van mij!

Vrijdagavondverhaal: Stilleven met diepgang

Vandaag een verhaal voor jullie naar aanleiding van 3 recente foto 's.

Met grote passen loop ik over de stoep richting mijn auto. Het interview van zojuist was leuk. Zo'n enthousiaste jonge man, met twee banen en leuke hobby's. Altijd weer een verrassing wat voor verhaal erachter de persoon zit, die ik ga ontmoeten. Ik geniet nog steeds van dit werk. Leuke ontmoetingen met zoveel verschillende mensen, heerlijk.
Ik trek mijn jas wat dichter om me heen, brrrrr, het is echt frisjes nu en nog nat ook. Mijn sjaal trek ik ook lekker aan, ik hou van sjaals. Lekker lang en kleurig bij voorkeur. Die ik nu om heb is felroze.
Doordat ik naar beneden kijk, valt het me nog meer op, dan het anders gedaan zou hebben, denk ik: de bladeren!

Kijk eens hoeveel! En wat liggen ze daar leuk, zo voor dat muurtje. Het lijkt wel een stilleven. Tja en dan is het snel besloten.... de camera moet erbij komen. Of het nu regent of niet.
Ik haal hem uit mijn tas en maak snel wat foto 's. Van wat verder weg en van wat dichterbij. Tot ik tevreden ben. Ik merk dat ik hiervan geniet. Van het foto's maken van mooie dingen.
Haha, dit is echt een mooi voordeel van hooggevoelig zijn, weten jullie dat? Het intens kunnen
genieten van de natuur en van details. Dat klopt echt bij mij. Ik word gelukkig van zo'n stilleven en van de wetenschap, dat ik er mooie foto's van heb kunnen maken. Eigenlijk voelde ik toen ook al meteen, dat ik iets met deze foto's zou gaan doen. Is dan echt zo'n speciaal moment, niet goed te beschrijven.

De blaadjes liggen voor het muurtje, waarop het hek is bevestigd, langs de pastorietuin. Naast deze pastorie staat de kerk, die ben ik zojuist gepasseerd. De Grote kerk is heel mooi om te zien en ook al oud. Elke zondag komt de gemeente hier samen. Eén van de PKN gemeentes die Alblasserdam rijk is.  Ik ben er ook weleens geweest.
Zie je trouwens rechtsboven op de foto dat raam? Dat is van de kerk! Echt zo'n mooi ouderwets aandoend raam. Ik denk haast, dat je nu wel nieuwsgierig bent geworden hoe de hele kerk er eigenlijk uit ziet.

Maar... we hebben het nu over de bladeren op de foto. Het zijn er veel en ze liggen daar maar stil te liggen. Bewegingloos. Ze zijn allemaal hetzelfde ook, bruin en met van die scherpe puntjes. Volgens mij zijn het bladeren van de Amerikaanse eik. Een majesteitelijke boom, die heel oud kan worden. Net als een kerk, die kan ook heel oud worden. En de mensen, die er komen. Die worden ook ongemerkt ouder. Elke week naderen ze hun vertrouwde kerk, stappen ze naar binnen, gaan ze op hun vertrouwde plaats zitten en ondergaan ze de eredienst. Ze zitten daar maar, bewegingloos. Na afloop zeggen ze misschien: "Nou, dat was een mooie preek!", of: "Dat heeft de dominee weer mooi gezegd!" en ze gaan weer op huis aan. Week in, week uit gaat dit zo. Zo zijn oud, voor ze het weten.

Tjonge.... wat een triestigheid. Zou dat nu allemaal door die gevallen blaadjes komen? Nou, deels zijn die wel de aanleiding ja. En deels betreft dit een stuk oprechte zorg van mij. Ik kom uit kerken, waar ik veel mensen zo zag, zoals ik het beschrijf hierboven. Ik zeg dus, dat ik het zo zag, niet dat het zo is. Ik wil beslist niet oordelen. Maar de gezegdes na de dienst hoorde ik wel en ook zag ik veel in de praktijk van het leven. Wat niet klopte met de woorden van zondag. Waar ik bang voor ben is, dat er in een aantal kerken zoveel 'vorm' is, zoveel woorden, maar dat de inhoud en de daden soms minder uit de verf komen. En in de Bijbel staat toch niet voor niets dat alleen horen niet genoeg is. We moeten ook 'doen'. Jezus volgen en Zijn liefde uitdragen. Ik zie uit naar veel meer 'doeners', die niet stil kunnen blijven zitten, maar de blijde boodschap verder willen brengen. Die hun geloof LEVEN. Hiermee wil ik niet zeggen, dat ikzelf hierin perfect ben hoor, zeker niet! Maar het is wel mijn groot verlangen om dader van het Woord te mogen zijn en een getuige van Jezus Christus, in en buiten mijn omgeving.

Die bruine blaadjes met die scherpe puntjes hè, allemaal eender. Zo denk ik vaak ook dat het in de kerk is. Veel 'eenheidsworst' en te weinig mensen die opstaan en anders of méér willen. Veel jaknikkers en weinig nadenkers. Dat is hoe ik het zie. Soms zou ik mensen wakker willen schudden en ze toe willen roepen: "Ontwaak!", "Sta op en schitter!" Erg misschien wel hè, dat ik dat zo denk/voel. Ik maak nu trouwens deel uit van een veel levendigere gemeente, dan waarvan ik voorheen lid was. Zelfs daar mag van mij soms wel wat meer actie komen. Tjonge, wat ben ik eerlijk vandaag zeg en dat allemaal door die blaadjes. Die inspireren me en halen dingen naar boven.

Maar kijk, wat zie ik daar nu?

Jaja, als je goed kijkt, zie je het: toch nog een beetje kleur! Ik zie rood en geel. Het is er wel hoor. Soms als je die 'eenheidsworst' beter bekijkt of leert kennen, dan komt het voorzichtig boven. De kleurigheid, het verlangen, de pit! Onderdrukt, maar aanwezig. Bij meer mensen, dan je zo op het eerste gezicht zou denken. Mensen, die op zoek zijn, die een verlangen hebben naar meer, naar zekerheid. Naar de God misschien, die ze van naam wel kennen, maar niet met hun hart. Er komt nu een gebed bij me op vanuit het diepst van mijn hart:

"O almachtige God, ontferm U over al deze schapen. Ontferm U. Breng ze bij Uw hart. Laat ze Uw schoonheid zien en toon ze Uw liefde. Laat hun ogen open gaan voor Uw offer, voor het heil, voor de enige weg tot behoud. Laat hen dit aanvaarden Heer en er U voor danken. Kom met Uw Geest Heer, zoals de regen op de bladeren. Om Jezus wil, amen.

Ik wens jullie een heel fijn weekend!
Liefs van mij.
en laat gerust weten, wat je van het verhaal vind ;)

Ik ZEGEN je

                                        


Lieve allemaal,
Vandaag trekt bovenstaand boek mijn aandacht. Ik kocht het voor 70 cent bij de kringloop, maar vind het eigenlijk wel een mooie vondst. De titel spreekt mij aan. Jou ook?

Ik ZEGEN je

Dat klinkt zo mooi, zo gunnend. Ik ontvang graag een zegen. In onze gemeente wordt vaak gezegd: "Ontvang de zegen en zegen ook elkaar." Dat vind ik ook mooi. Al snap ik eigenlijk niet hoe dat allebei in één en hetzelfde ogenblik kan. Ik draai mijn handen om, om te kunnen ontvangen, maar moet ze tegelijkertijd opheffen om de ander te zegenen. Dat lukt natuurlijk niet. Maar afijn, na elkaar kan ook natuurlijk.

'Ik ZEGEN je' is geschreven door vader en dochter, Willem en Renée de Vink. Dat vind ik nou ook zo mooi, een vader en een dochter, die samen een boek schrijven. Wow, als je zo'n band met je vader mag hebben, dat je zoiets samen kunt doen!
In de inleiding legt Willem uit wat zegenen inhoudt. Ik citeer:

'Zegenen betekent goede woorden uitspreken, die van invloed zullen zijn in ons dagelijks leven. Wie kan dat beter dan de Heere God? Hij wil niets liever dan ons zegenen, dus waarom zouden we Zijn woorden niet gretig aanvaarden? Het schenkt ons een enorme verrijking, heerlijke voldoening en groot plezier om Zijn zegen te ontvangen en te zien wat die uitwerkt. En het strekt Hem tot eer. Dus als Hij zegt: "Ik geef je Mijn zegen", zeg je volmondig: "Graag!"

Mooi hè!

Zegenen in de Bijbel
Zegenen gebeurde al in het Oude Testament, onder het oude verbond. Dat betekent in de tijd vóór Jezus lijden en sterven. De tijd erna noemen we de tijd van het nieuwe verbond. (daarover lezen we in het Nieuwe Testament) Het nieuwe verbond ging pas echt in toen Jezus stierf. Toen scheurde ook het voorhangsel in de tempel. Dat voorhangsel symboliseerde Jezus. Daarachter was het Heilige der Heilige, de plaats van de onmiddelijke aanwezigheid van God de Vader. Niemand kon daar komen, alleen de hogepriester één keer per jaar. Op het moment, dat Jezus stierf ontstond er een geopende toegang tot de Vader. Vanaf dat moment delen de gelovigen ook in Jezus' Priesterschap.
Jezus noemt het nieuwe verbond ook zelf in Lukas 22:20, waar Hij het Heilig Avondmaal instelt met de woorden: "Deze drinkbeker is het nieuwe verbond in Mijn bloed, dat voor u vergoten wordt."
Ten tijde van het oude verbond was zegenen de taak van de priesters. Dat is na Jezus' dood veranderd. Offers waren toen ook niet meer nodig, want Jezus was het offerlam, waar alle offers uit het oude verbond heen wezen.
In 1 Petrus 2 vers 9 staat dat elke gelovige nu priester is:

'Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een volk dat God zich tot Zijn eigendom maakte, opdat u de deugden zou verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht.'

Dat betekent dat wij als gelovigen anderen mogen zegenen. Zelf doe ik het regelmatig. Ik vind het heerlijk om goede woorden over mensen uit te spreken in geloof dat God ze gaat waarmaken.
Doe jij het ook weleens of ben je dit niet gewend, het er niet mee eens dat het mag of er misschien gewoon wat huiverig voor?

Hieronder neem ik één van de 40 zegeningen over uit 'Ik ZEGEN je'.  Naast elke wens staat trouwens ook een portret in zwart-wit. Ook al zo mooi. Allemaal portretten van heel verschillende, unieke mensen. Die geroepen worden door God. Hij wil het behoud van een ieder, twijfel daar nooit aan! Als jij nog niet gelooft, dan roept Hij vandaag ook jou! Als je Jezus aanvaart als jouw Verlosser, dan neemt God de Vader jou aan als Zijn kind. En dan wil Hij ook jou heel graag zegenen!
Hier volgt de zegen uit 'Ik ZEGEN je' :


'Ik wens niets voor jou - Ik zegen je.
In Mijn zegen schenk Ik je goede woorden, die Ik waar zal maken ook.
Want niets van wat Ik zeg is waardeloos, en niets wat ik zegen blijft verstoken van Mijn goedheid.
Zo zegen Ik je met Mijn Vaderliefde, die jou bevestigt, verblijdt en verzadigt, waardoor je in heel je wezen weet dat je er mag zijn, altijd en eeuwig.
Ik zegen je met Mijn genade, de genade, die Jezus beschikbaar heeft gesteld, zijn onverdiende gunst en glans en voorspoed op alle dingen van je leven.
Ik zegen je met de bijstand en de kracht van Mijn Geest, die in je woont met Mijn liefde, begeleiding en bemoediging en die je vult, zodat je blijft overstromen.
Zo zegen Ik je, nu, elke dag en altijd.'

Dit bijzondere boek is voor maar 4,95 euro te koop bij The Grace Factory Shop. Zie ook www.willemvink.nl

Gods zegen voor jou!

Liefs van Anja

Mijn boeken en ik

Mijn boeken en ik.... zijn echt hele goede maatjes. Ik ben echt verzot op boeken. Altijd al geweest ook. Als kind had ik enkele plankjes vol kinderboeken, waar ik echt ongelofelijk zuinig op was. Mijn broer wilde er wel eens eentje lenen, maar eigenlijk wilde ik dat niet. Zo'n boek kwam dan namelijk altijd net ietsje lelijker terug, dan het eerst was...… echt zoooo balen!

Op bovenstaande foto zie je de boeken, die nu mijn volle aandacht hebben. Het zijn bijna allemaal boeken over persoonlijk geloof, gebed, pastoraat en noem maar op. Ik ben heel leergierig, wil steeds meer weten. En wil het gelezene/geleerde dan daarna ook heel graag weer doorgeven.

Het is een soort hobby van mij geworden om de mooiste boeken gewoon te scoren op internet, op sites waar tweedehands boeken worden aangeboden. Daar koop ik  een 'Derek Prince' voor bijvoorbeeld maar 3 of 4 euro. In plaats van 10 of gerust 15 euro. Dat scheelt een hoop!

Van de week kwam er weer zo'n fantastisch pakket binnen. Ik laat jullie even gezellig meegenieten :)

Kijk nou toch aan! 9 boeken voor in totaal maar 25 euro, inclusief verzendkosten! Echt geweldig!
Bovenop ligt een oud blauw boek, met Chinese tekens erop..... hè.... heb ik dat ook besteld?  Ik kijken naar de titel... 'Het Normale Christelijke Leven' van Watchman Nee. Echt nooit van gehoord en ook zeker niet besteld dit....

Wat een leuke verrassing! Een extra boek, gratis en wel! Dat vind ik nou echt leuk. En ook een beetje spannend.... wat is dit voor een boek en waarom komt dit op mijn pad?
Ik googelen natuurlijk op Watchman Nee en het blijkt een heel bekende Chinese christenprediker te zijn. Dit is één van zijn bekendste boeken, over volgens mij vooral het kruis van Christus. Het lijkt me een mooi boek. Misschien wijd ik er nog wel een keer een blogje aan....

Mijn collectie 'Derek Prince boeken' groeit gestaag! Prince was een heel bekende Bijbelleraar. Ik vind zijn boeken zo goed en leerzaam! Hij heeft heel veel geschreven, zie foldertje hieronder, zeker 60 boeken of meer. Ik heb er nu geloof ik iets van 35.

En dan die lieve Corrie ten Boom hè, jaja, ik houd echt van haar! Heerlijk om die boeken te lezen, vol eenvoudig geloofsleven en lessen die ook voor onze tijd nog zo relevant zijn. Andrew Murray is trouwens ook een favoriet van mij. Zulk waardevol onderwijs!

Qua hedendaagse predikers houd ik van Wilkin van der Kamp en Martin Koornstra bijvoorbeeld. Duidelijk onderwijs, met oog voor de nood van de tijd en de (zieke/gebonden) medemens.

Zie je dat dikke blauwe boek? 'Geboren om vrij te zijn'. Dat behandelen we op de trainingsschool bevrijdingspastoraat. Daar leer ik echt zoveel van!

Nou, ik ga er een eind aan breien. Ben benieuwd naar jouw boeken! Laat je me weten waar jij gek op bent? En een fotootje van je boekenkast is ook leuk natuurlijk! Alhoewel... ik weet eigenlijk niet of je ook foto's bij je reactie kunt voegen. Nou, als 't niet lukt, vertel dan maar iets over jouw laatste 'vondst' ;)

Fijn weekend hoor en lees ze hè!
Liefs van mij!

Vervolg op nadenkertje van maandag

                                          Alleen door de Heilige Geest!

Lieve allemaal,

Misschien dachten sommigen van jullie afgelopen maandag wel: wat is dat nu voor een blogje? Alleen maar een vraag, verder niks. Wat heb ik daar nu aan?
Of misschien dacht je: nou, wel goed eigenlijk zo'n vraag. Goed om eens over na te denken.
Van enkelen heb ik er iets over terug gehoord, van de meesten niet. Dat geeft ook niet. Natuurlijk is het leuk als je reageert, maar het hoeft niet. En ik snap ook als je daar geen zin in of tijd voor hebt. Je kunt ook niet alles bijhouden hè. Dat lukt mij ook niet hoor.

Geloven doe je niet alleen 
Nu ik er zelf op terug kijk, heb ik er eigenlijk wel veel van geleerd. Dat het goed is om eens wat dieper over een tekst na te denken, dat wist ik al wel. En deed ik ook al. Maar.... ik heb nu gezien, dat een paar dagen laten rusten, zodat er nieuw licht over kan/mag komen ook heel goed kan zijn. En ook omdat anderen er dan ook hun gedachten over kunnen laten gaan. En ook weer met inzichten kunnen komen. Dat zie ik zeker als waardevol, dat 'samen'. Er staat niet voor niets in de Bijbel dat we in ons eentje nooit kunnen bevatten hoe groot God is.

'opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent, opdat u ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen, wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is, en u de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat, opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God.' (Efeze 3 vers 17-19)

Dat is toch mooi hè! Geloven doe je niet alleen.

Let op de context...
Iets wat ik ook al wist en jullie vast ook wel, is dat je een tekst altijd in de context moet lezen. Dat is bij de tekst uit Johannes 6 ook heel belangrijk. Aan de woorden van Jezus: "Alles wat de Vader Mij geeft, zal tot Mij komen", gaan andere woorden van Hem vooraf.
In vers 36 zegt Jezus: "Maar Ik heb u gezegd, dat u Mij wel gezien hebt, en toch gelooft u niet."
Het lijkt of Jezus zegt: "Jullie geloven niet, maar.... onthoud dit goed: alles wat de Vader Mij  geeft, zal tot Mij komen. Dat zal echt gebeuren. Dus wie weet, gaan jullie ook nog wel óm! Ik geloof (dankje Chiel Voerman voor de eye opener!) dat Jezus deze mogelijkheid open liet. Hoe mooi!
Ik geloof echt, dat Jezus dat ook wilde, dat ze tot hem zouden komen. Toen ik hierover dacht, kwamen er andere Bijbelteksten in mij op, die dit bevestigden, zoals 1 Timotheüs 2 vers 4:

'Die (God) wil dat alle mensen zalig worden en tot kennis van de waarheid komen.'

Dat zegt genoeg toch! God de Vader ziet ernaar uit dat mensen voor Zijn Zoon Jezus kiezen, Hij wil niets liever! Denk hierbij ook aan Johannes 3 vers 6: 

'Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.'

Hieruit leer ik, dat het goed is om teksten met elkaar te vergelijken. Daar gaat het ook over in 2 Timotheüs 3: 16. Daar staat, dat de gehele Schrift nuttig is om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid. Dat betekent dat we de hele Bijbel mogen gebruiken. Daar leer je zoveel van!

Wat moet ik ermee?
Ben je nog niet gelovig en vraag je je af wat je moet met de tekst: "Alles wat de Vader geeft zal tot Mij komen"?
Dan wil ik je graag zeggen: Neem dit gedeelte van deze tekst gewoon als gegeven aan. Dat wat Jezus daar zegt, zal gebeuren. Voor jou geldt, wat erop volgt: "en wie tot Mij komt, zal Ik beslist niet uitwerpen."
Daar staat voor jou een opdracht in: komen! Komen zoals je bent met al je fouten en tekortkomingen. Ga ermee naar Jezus! Hij wil ook jouw Redder zijn! Dat staat ook in vers 40 zo mooi:

"En dit is de wil van Hem, die Mij gezonden heeft, dat ieder, die de Zoon (Jezus) ziet en in Hem gelooft, eeuwig leven heeft, en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag."

Wat een mooie belofte hè!
Aarzel dus niet, maar kom tot Jezus!

(Dank jullie wel Danielle en Anne voor jullie reacties!)

Je kunt het zeker weten!
Mocht je nu bang zijn, dat de Vader jou niet aan Zijn Zoon heeft gegeven, dan heb ik goed nieuws voor je! De Bijbel is er heel duidelijk over, dat je dit zeker kunt weten.
In Romeinen 8 vers 16 staat dat de Heilige Geest je duidelijk maakt, dat je een kind van God bent en dus aan de Zoon gegeven.

'De Geest zelf getuigt met onze geest dat wij kinderen van God Zijn.'.

Vanaf je bekering en je keus voor Jezus, woont de Heilige Geest in je. Die leidt jou en zorgt ervoor dat je zeker mag weten dat je een kind van God bent. Bijvoorbeeld door het je te laten lezen in de Bijbel of het te laten weten door een preek in de kerk. Dan komt het zo bij je binnen, dat je het gewoon wel moét geloven. Dat is zoiets moois.

Een andere tekst zegt hier ook nog iets over (dankje Olivia!)
In 1 Korinthe 12 vers 3 staat:

'Ook kan niemand zeggen: Jezus is Heere, dan door de Heilige Geest.'

Hier zien we ook weer heel duidelijk de rol van de Heilige Geest. Dat Hij het is, die je ertoe
brengt om te zeggen: Jezus is de Heer van mijn leven!

Geweldig toch, wat je allemaal kunt leren aan de hand van 1 Bijbeltekst! Ik word hier echt blij van. En ik hoop dat jij ook geniet van af en toe fijn 'spitten' in Gods Woord.
Ik plaats vast nog wel eens af en toe een nadenkertje denk ik ;)

Fijne avond en week nog hoor!
Groetjes van Anja

Vandaag een nadenkertje...

   
Vanavond aan tafel lazen wij een stukje uit Johannes 6. Heel bekend, maar toch triggerde het mij...

Hier volgen enkele verzen, vanaf vers 37:
Daar zegt Jezus:

"Alles wat de Vader Mij geeft, zal tot Mij komen; en wie tot Mij komt, zal ik beslist niet uitwerpen. 
Want Ik ben uit de hemel neergedaald, niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar de wil van Hem, die Mij gezonden heeft. 
En dit is de wil van de Vader, die Mij gezonden heeft, dat Ik van alles wat Hij Mij gegeven heeft, niets verloren laat gaan, maar het doe opstaan op de laatste dag. 
En dit is de wil van Hem, die Mij gezonden heeft, dat ieder die de Zoon ziet en in hem gelooft, eeuwig leven heeft en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag."

Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar hoe jullie deze teksten nu lezen en interpreteren. Het wordt vaak zo makkelijk gezegd, dat er staat: "Wie tot Mij komt, zal ik beslist niet uitwerpen", of "geenszins uitwerpen", volgens de Statenvertaling (waarmee ik opgroeide) Maar er staat dus nog iets voor:
"Alles wat de Vader mij geeft...."
Later komt dat terug in vers 37: "Alles wat de Vader mij geeft...."
Heb jij bijvoorbeeld wel eens gedacht: "En wat, als de Vader mij nou niet aan Jezus heeft gegeven? Dan zal ik dus ook niet komen."
Of: "Ik ben gekomen, dus blijkbaar heeft de Vader mij aan Jezus gegeven."

Mag je zulke gedachtes hebben, denk jij?
Of zou je beter maar in je hoofd kunnen prenten, wat staat in vers 40:
' ieder die de Zoon ziet en in Hem gelooft, heeft eeuwig leven.' ??

Ben benieuwd naar jullie reacties!
Liefs en groetjes van mij,
Anja


                       

Terugblik stilteretraite: 3 dagen samen met God

Van donderdag 4 tot en met zondag 7 oktober ben ik naar de Kleopasdagen geweest. Deze retraitedagen werden gehouden in Retraitecentrum Klein Sion in Leuvenheim. Ik heb deze dagen echt als heel bijzonder ervaren. Als je jezelf een keer een mooi cadeau gunt, dan zou ik zeggen: ga ook!
Zie www.kleopasdagen.nl voor de datums in 2019.

3 dagen stil
De driedaagse retraite is  in volledige stilte waarbij het gaat om geestelijke groei, innerlijke genezing en bevrijding. De dagen zijn gevuld met gezamenlijk gebed, onderwijs, dagelijks een persoonlijk gesprek, 4 uur per dag mediteren over Bijbelteksten en stil gebed, gezamenlijk bidden rond het Woord, zingen en Heilig Avondmaal vieren. Tussendoor zijn er de maaltijden, ook in volledige stilte. Drie dagen stil zijn, lijkt lang, maar ik vond het (te) kort haha. Ik had nog wel een paar dagen willen blijven. Ik denk dat dit mede komt door het programma en de begeleiding. Die 4 uurtjes voor jezelf zijn verdeeld over de dag en zo om. Je krijgt na je persoonlijk gesprek Bijbelteksten mee van de leiding.  Die ga je dan overdenken en vragen wat God erdoor tot je wilt zeggen.
Bijzonder is ook dat je geen contact hebt met de anderen, maar wel een soort band voelt. Je komt elkaar steeds tegen bij de gezamenlijke activiteiten en knikt dan eens of lacht naar elkaar. Of je fluistert stiekem iets..... oei, dat mag natuurlijk eigenlijk niet.... Je mocht gewoon lekker onbeleefd zijn, groeten hoefde ook niet :) Zingen deden we dan weer wel, veel uit het Liedboek en uit Opwekking. Het bidden rond het Woord was ook hardop en tijdens het dagelijkse Avondmaal, mochten we dat aan elkaar uitdelen en daarbij ook iets zeggen. Heel mooi en bijzonder.

3 dagen samen met God
Weet je, eigenlijk zijn er gewoon haast geen woorden te geven aan wat je tijdens zulke dagen meemaakt. Het is ook zo intiem. Je bent 3 dagen samen met God, dat is het eigenlijk.
Ik heb echt ervaren dat God wil helen, wat beschadigd is. Meteen al aan het begin van de retraite heb ik een stukje oude pijn onder ogen mogen zien en af mogen sluiten. God is zo goed! Daarna ben ik in een soort heerlijke ontspannenheid gekomen, er kwam rust en vrede. Het was heel bijzonder om dingen te mogen delen met de medewerkers. Die waren zo vol begrip en aandacht. En hun gebed heb ik ook als erg fijn ervaren.
Ik merk, dat ik sommige dingen niet kán opschrijven, ze zijn van God en mij. Andere dingen lukt weer wel. Zoals tijdens het gebed van één van de medewerkers waarmee ik de gesprekken had. Hij zei op gegeven moment: "Heer...… U wilt eigenlijk alleen maar, dat ze bij U is." dat vond ik zo mooi. Ik heb daar de rest van die dag steeds aan gedacht. En weet je wat ik ook dacht en zei: "Heer, ik wil ook bij U zijn." We hadden/hebben hetzelfde verlangen, we zijn één. De Vader verlangt naar mij en ik verlang naar Hem. Als je dat tot je door laat dringen, dan is dat eigenlijk niet te bevatten. Eén verlangen. Ik verlangde er zelfs naar om ook echt, lichamelijk, bij Hem te zijn. Maar ik weet dat dat nog niet de bedoeling is. Dat God nog werk in Zijn Koninkrijk voor mij heeft. En dat is ook goed.
Maar.... ik wist eerder niet zo duidelijk als toen, wat het is om dicht bij de Vader te zijn. Dicht bij Zijn Vaderhart. Dat is echt het allermooiste en fijnste wat er is. Eigenlijk ook wel heel intiem wat ik nu opschrijf, maar ik voel toch dat het goed is om te delen. Goed om te laten zien, hoe dicht God bij ons wil komen. Hij wil echt een relatie met jou en mij! Hij wil, dat je dicht bij Hem komt en bent!

Psalm 139
Ik heb eigenlijk nog echt heel veel te schrijven over de retraite. Ook de lezingen waren zo mooi. Alles was mooi. Zo werd ik geraakt door het voorlezen van een vrije versie van psalm 139. Die psalm heeft de laatste tijd zoveel voor mij betekend. Dat God om ons heen is en Zijn hand op ons legt. Niet te geloven toch. Zo veilig bij Hem. Ik heb gevraagd of ik die psalmbewerking mocht delen en dat mag. Dus hier komt hij:

U kent mijn hart. U kent mijn gedachten.
U ziet al mijn daden. U weet alles van mij.
U weet wat ik wil. U kent al mijn krachten.
U hoort al mijn woorden. U bent mij zeer nabij.

U weet wie ik ben. U hoort al mijn zuchten.
U ziet al mijn tranen. U voelt mee in mijn pijn.
U weet dat ik soms van U weg wil vluchten.
Toch zult U altijd bij mij zijn.

Overal op aarde kan ik bij U uithuilen.
Want altijd wordt door U aan mij gedacht.
Voor Uw liefde kan ik mij niet verschuilen.
Uw licht is sterker dan de nacht.

U kneedde mij en gaf vorm aan heel mijn leven.
U maakte mij zo mooi en kostbaar door Uw hand.
Doordat mijn hart met Uw hart is geweven
Is er een onverbreekbare liefdesband.

Houd mij in Uw oog. Leid mij in Uw wegen.
Toets al mijn plannen. U weet wat ik verlang.
Bescherm mij op Uw weg. Houdt mij soms maar tegen.
Voor Uw trouwe liefde ben ik niet bang.

U bent mij zeer nabij, staat er. Geloof jij dat ook? Dat Hij alles weet en altijd en altijd bij je is?

In de stilte...
En dan het landgoed om het centrum heen, dat is echt zo prachtig! je kunt het bos in, maar ook tussen de landerijen lopen of door het gras langs de spoorlijn. Er zijn daar echt zulke mooie plekjes. En overal kun je heerlijk stil zijn en lezen in je Bijbel en bidden. Het was ook nog eens prachtig weer, dus dat was extra genieten. Ik kan er niet over uit hoe goed God is.

Voor ik naar de retraite ging, moest ik denken aan de tekst: "Ik zal Israël zijn als de dauw". Zo bijzonder om die dauw tijdens de allereerste ochtendwandeling dan ook echt te zien! En de betekenis van de tekst ook te mogen ervaren, hoe God komt als een verfrissing, als balsem op de wond.

En dan daar langs de spoorlijn.... met die heerlijke zonnestralen, die je verwarmen. Daar Gods woord te mogen lezen en te bidden. Gewoon hardop bidden en zingen. Want je bent heerlijk alleen met God, samen met Hem.

In de tuin staat een groot kruis, met eromheen wat rozen. Die vallen niet erg op, behalve deze ene... Hij doet me denken aan de Roos van Saron.

En dan het bos nog met de stille paadjes. En de boomgaard met de stukjes gras waarover de eekhoorntjes rennen. Zo mooi allemaal!

Links van bovenstaand pad is de boomgaard waar ik de eekhoorntjes zag. Echt vlakbij het centrum dus. Op de laatste dag ontdekte ik naast de spoorlijn ook nog een leuk paadje, met mooie blauwe bloemen erlangs. Aan het eind een mooie houten bank. Daar heb ik even gezeten en voelde ik me zo dicht bij God. Ik wist echt niet, dat je zo'n sterk verlangen naar God kunt hebben en zo kunt voelen dat dit ook wederzijds is. Ik zo blij met deze blik in het Vaderhart van God en gun deze ook echt aan jullie allemaal. Neem geen genoegen met kennis of een vaag gevoel van Gods liefde. het is mogelijk om een echte levende relatie te hebben!

Tot slot een foto genomen vanaf het terras voor het centrum. Zie je het kruis? Daardoor is het mogelijk, om een relatie met de Vader te hebben! De Vader is volkomen tevreden met het offer van Zijn Zoon Jezus en neemt ons aan als Zijn geliefde kinderen.
Het liefste wat Hij nu wil, is dat jij bij Hem komt! Heel dichtbij Hem.

Gods zegen toegewenst en liefs van mij!
Reageer gerust hè, altijd fijn!
Anja