Gisteren was voor mij een belangrijke dag, waar ik lang naar uit had gezien. Ik heb eindelijk een uitgever voor mijn boek over bemoedigen 😀 Het is Theo Veldhuis geworden met zijn uitgeverij Triple Boeken. Gisteren ben ik naar Aalten geweest en hebben we de overeenkomst getekend.
Naar verwachting komt mijn boek nu dus echt over een half jaar uit.
Ik ben er gewoon stil van.
Als ik heel eerlijk ben, dacht ik juist niet meer zoveel aan. Er was onder andere tegen mij gezegd, dat het misschien niet de tijd is en dat het God niet altijd om het resultaat gaat, dat het proces ook heel belangrijk is. En er was natuurlijk een nieuwe passie gekomen in de vorm van het schilderen.
Ook zat het flink tegen op de weg naar het vinden van een uitgever. Die ik nu heb, had overigens een half jaar geleden al aangegeven het te willen uitgeven. Ik hikte toen echter tegen de kosten aan, maar die gaan we nu zelf betalen. Een boek uitgeven is tegenwoordig best een kostbare aangelegenheid.
Toen ik nog aan het schrijven was, kreeg ik via mensen al woorden van God over wat mijn boek zou gaan doen. Zo mooi en bemoedigend! Ik heb deze woorden omarmd en me eraan vastgeklemd. Ik wist diep van binnen, dat God ervoor zou zorgen. Dat Hij mij niet zomaar een boek zou laten schrijven.
Keer op keer legde ik het, ook samen met anderen, in Gods handen. Maar de laatste tijd kwamen er nieuwe dingen en begon ik aan mijn nieuwe, rustige leven te wennen. Ik was eigenlijk juist op het punt beland, dat ik echt kon zeggen: Het is goed zo. Ik ben goed genoeg en ik doe het goed. Ook al doe ik (vind ik zelf) niet veel en ben ik nu al zo'n twee jaar 'in de rust'.
Hoe bijzonder is het dan, dat God juist, precies op dit moment mijn verlangen weer wakker maakt. Ik geloof dat dat is, omdat ik er nu klaar voor ben. Klaar om te ontvangen wat God voor mij heeft.
En dat ging echt op een bijzondere manier.
Twee weken geleden hadden Jolande Bijl en Sylvia Bakker als woord voor de week 'wishes come true', verlangens van je hart worden werkelijkheid. Ik wist zelf niet zo goed wat ik nou verlangde, het was nogal veel.
Toen de week bijna om was, hadden Jolande en Sylvia een livestream, waarin ze zeiden: de week is nog niet om!
En toen dacht ik aan mijn boek. Ik ging er weer voor bidden en vroeg God hoe dat nou toch zat. Ik vertelde Hem dat ik er niets van snapte. Waarom had ik dat boek moeten schrijven? Ik bad of God iets wilde doen, geven en merkte dat ik daar echt heel erg naar verlangde.
Ik mocht de decoratie in de gemeente verzorgen.
Na de tweede dienst ging ik mijn spullen weer ophalen.
De spreker zei juist: jullie mogen elkaar zegenen.
Ik zat net een seconde op mijn stoel.
Er kwam een vrouw naar me toe. Ze stond even te bidden en ging toen woorden over mij uitspreken. Over schrijven, een boek en de media. Ook over wat mijn boek zou doen. En ze wist niet eens dat ik een boek geschreven had en dat ik schreef!
Ik was hier zo door bemoedigd! Herinnerde me op dat moment. dat een vriendin juist ook al over mijn boek was begonnen.
Toen werd het maandag en deelde ik op Facebook iets naar aanleiding van Nationale Complimentendag. Waarop weer een andere zus reageerde: ik moest vanmorgen nog aan je boek denken. Het zou leuk zijn als het er snel komt.
Hierdoor wist ik, dat ik door mocht pakken. Dat het nu de juiste tijd was. Ik ging terug naar Triple Boeken en Theo wilde mijn boek nog steeds uitgeven. Nu is de overeenkomst inmiddels al getekend.
Dat wist ik al, maar als je het dan zo nadrukkelijk meemaakt, dan ben je toch even stil.
Ik las net Psalm 20. Daarin zingt de gemeente de koning toe: Moge Hij (de HEERE) u overeenkomstig de wens van uw hart geven en al uw voornemens in vervulling doen gaan.
Dat is ook over mij uitgesproken, dat God de verlangens van mijn hart zou geven. En kijk nu!
In Psalm 20 staat ook, dat de HEERE verhoort, verlost en dat Hij machtige daden doet. Dat het niet de strijdwagens en de paarden zijn, die het doen, maar de HEERE alleen.
En dat klopt bij mij ook zo. Het is niet mijn eigen kracht, mijn proberen en worstelen, nee, het is de HEERE alleen. Alle eer is voor Hem! Hij doet het en Hij alleen.
Ik ben een dankbaar en blij mens.
En ik wil je ertoe oproepen: wacht op de HEERE!
Maak Hem je verlangens bekend en oefen geduld.
Hij komt op Zijn tijd, Hij wil dat je er klaar voor bent.
En vaak is er nog wat voorbereidend werk nodig.
Ik zie dat nu zo. Ik moest eerst in de rust komen en ik moest ook nog wat dingetjes kwijt, zoals dat aldoor vergelijken en naar anderen kijken.
Ik kijk ook voor jullie uit naar doorbraken!
En maak je er 1 mee, of heb je er misschien wel meerdere meegemaakt, getuig er dan van. Laten we elkaar Gods grote daden vertellen en hem hierdoor verhogen. Hij is het zo waard!
Ik wens jou een gezegende dag toe.
