vrijdag 13 november 2020

Mijn beker vloeit over

 


Ik las vanmorgen een paar regels in 'Veel zegen' van Max Lucado. Over Psalm 23:5, waar in zijn geheel staat:

U maakt voor mij de tafel gereed
voor de ogen van mijn tegenstanders;
U zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.

Het is natuurlijk geen toeval, dat ik dit vanmorgen las, nadat ik gisteravond tijdens een profetische training een woord kreeg.
De vrouw, die over mij profeteerde, zag een beeld van een tafel met een bos bloemen erop en zei, dat ik me mocht focussen op wat ik zag: de bloemen en het eten. Dat ik bij de Vader aan tafel mag zitten, voor de ogen van mijn tegenstanders.
Tegenstand is er zeker in mijn leven.

Op dit moment raakt deze tekst mij echt. Hij komt binnen. Ik zie het gewoon ineens.
Hoe geweldig dat is: dat ik bij mijn Papa aan tafel mag zitten, terwijl er dichtbij haat en vijandshap is.
Vijandschap kan voelbaar en tastbaar zijn, misschien herken je dat wel.

En nu mag ik aan tafel zitten, terwijl de leeuw in mijn oren probeert te brullen. Hij wil mij laten verstijven van schrik, maar haha, wat een arrogant heerschap is dat. Wat een vertoning. Hij stelt namelijk helemaal niets voor.
Kijk mij nou zitten aan Papa's tafel. Ik geniet van de mooie bloemen, die Hij daar speciaal voor mij heeft neergezet.
Ik geniet van mijn eten en drinken. En kijk nou!: mijn beker vloeit over, het vocht stroomt over de rand op tafel. Het past er gewoon niet in.
Wow, hier is overvloed, het kan niet op.
Ik voel me warm worden. Wat een rijkdom!
Ik kijk naar mijn Papa, wat hou ik van Hem.
Hij is genoeg voor mij, Hij is alles voor mij.

Laat de leeuw maar brullen, mij deert het niet.
Ik lach erom.
Hoor die arrogante kwast nou tekeer gaan,
harder en harder. Hoe blijer ik ben, hoe bozer hij.
Hij wil mijn ondergang, maar haha,
daarop kan hij lang wachten.

Ik zit hier heerlijk aan tafel met mijn Papa.
Hier is het goed, hier wil ik blijven.
Ik eet en drink tot ik niet meer kan.
En dan stuurt mijn Papa me erop uit.
Ik zit zo vol, dat ik overloop.

Ik mag uitdelen
aan wie het dan ook maar wil hebben.

Ik ben gezegend om tot zegen te zijn.
Blessed to be a blessing.
Een heel persoonlijk stukje..., maar wie weet is het ook voor jou.
Gods zegen voor vandaag en komend weekend!
Liefs van Anja

Groot is Uw trouw, o Heer!

 




Van de week reed ik op een middag naar Zwijndrecht. Ik zette mijn auto neer en ging lopen langs de rivier de Noord. Je hebt daar een prachtig uitzicht op Dordrecht en de Grote Kerk, die wij altijd Dordtse Dom noemen.
Langs de rivier is ook de beeldenroute. Er staan een heleboel kunstwerken. Ik vind dat wel wat hebben. Ze staan ook in het aangrenzende park en aan de andere kant van het pad langs de rivier.
Mijn oog viel uit de verte al op dat groene ding. Ik heb dat natuurlijk vaker gezien, maar blijf het een bijzonder geval vinden. Het doet me denken aan een grote cactus.
Zo goed heb ik het verder nooit bekeken en ook het bordje niet gelezen, wat ervoor staat. Op 1 of andere manier loop ik vandaag achter dit beeld langs en ga ik daar op een bankje zitten. Vanaf hier zie ik het beeld, maar ook in de verte nog de rivier en de Dom.

Het komt, al kijkend naar dat beeld, bij me op, dat het wel klauwen lijken. Klauwen, die zich uitstrekken naar boven en die roepen naar de hemel.
Klauwen (vergeef me het woord, maar zo komt het bij me op) van iemand, die de hemel bestormt met vragen.
Die in de aanval gaat:
'Waarom?'
'Waar bent U?'

Dan zie ik daar in de verte de kerk. Solide en stevig staat hij daar.
Een beeld van rust en vrede.
God geeft vrede, zelfs te midden van de storm.
Te midden van jouw vragen is Hij daar gewoon.
Hij raakt niet moe of uitgeput.
Hij wordt jou niet zat.
Schreeuw maar gerust naar boven.
Uit jezelf maar en
geef woorden aan je klacht, aan je vragen en je verdriet.

Ik lees het bordje bij het beeld. De kunstenaar blijkt van bomen en van horens te houden en maakte een 'hoornboom'. Een boom, die klaar is om zich te verdedigen.
Nou.... en dat is nu iets, dat wij, God zij dank, niet hoeven te doen!
God voert de strijd voor ons en wij moeten stil zijn.
Stil zijn in de zin van niets doen, niet op eigen kracht proberen verbetering aan te brengen in je omstandigheden.
Laat God het werk doen.
Roepen mag wel, schreeuwen ook.
Vandaag zegt God tegen jou:
Vind rust bij Mij, mijn kind.
Wees stil en weet dat ik God ben.
Ik heb alles onder contrôle, alles!
Ik blijf staande en Mijn Woord houdt eeuwig stand.
Mijn trouw is van generatie op generatie.

Ik moet denken aan de liedregel: Ja, Uw Woord houdt eeuwig stand.

Deze komt uit een heel mooi lied, Opwekking 708.
En weet je, dit doet me weer zo aan die mooie Grote Kerk van Dordrecht denken.

In 1618-1619 werd hier de Dordtse synode gehouden over de vertaling van de Bijbel. In deze synode werd de opdracht voor de Statenvertaling gegeven, de eerste Nederlandse vertaling van de Bijbel uit de oorspronkelijke talen. Is dat niet bijzonder?
Nu, ruim 4 eeuwen later hebben wij Gods Woord nog steeds.
Het houdt eeuwig stand!
Van eeuw tot eeuw belijden wij:
'Groot is uw trouw, o Heer!
Hoe groot is uw trouw, o Heer!'

Lees en luister dit mooie lied vandaag maar eens in z'n geheel:

Hoe groot is Uw trouw, o Heer!
Kom, zing voor de Heer,
die eeuwig regeert,
die nooit veranderen zal.
Onfeilbaar eerlijk,
onpeilbaar goed;
Zijn Woord houdt eeuwig stand.
Ja, uw Woord houdt eeuwig stand.
De Hemel juicht, uw kerk getuigt:
'Groot is uw trouw, o Heer!'
Van eeuw tot eeuw belijden wij:
'Groot is uw trouw, o Heer!
Hoe groot is uw trouw, o Heer!'
Alles verandert,
maar U blijft gelijk;
uw koninkrijk kent geen eind.
En wat U beloofd hebt,
dat zal U ook doen;
Uw trouw is voor altijd.
Wij vertrouwen U altijd.
De Hemel juicht, uw kerk getuigt:
'Groot is uw trouw, o Heer!'
Van eeuw tot eeuw belijden wij:
'Groot is uw trouw, o Heer!
Hoe groot is uw trouw, o Heer!'
Van generatie tot generatie
nooit liet U ons in de steek.
Gisteren en vandaag steeds dezelfde,
die was, die is en die komt.
De Hemel juicht, uw kerk getuigt:
'Groot is uw trouw, o Heer!'
Van eeuw tot eeuw belijden wij:
'Groot is uw trouw, o Heer!
Hoe groot is uw trouw, o Heer!'
De Hemel juicht, uw kerk getuigt:
'Groot is uw trouw, o Heer!'
Van eeuw tot eeuw belijden wij:
'Groot is uw trouw, o Heer!
Hoe groot is uw trouw, o Heer!'

Ik hoop, dat je je vandaag mag verwonderen over Gods trouw.
Over Zijn liefde voor jou. Hij laat jou nooit in de steek.
Gods zegen!
en liefs en groetjes weer van Anja

zondag 8 november 2020

De zegen van God

 




De zegen van God, wens ik jou toe;
weet dat Hij jou nooit verlaat.
De zegen van God, blijft bij jou;
overal waar je gaat.

Dit kinderlied zit in mijn gedachten en daarom laat ik het er nu maar uitkomen 😀

We worden er tenslotte allemaal toe opgeroepen om te worden als een kind. En wie wil er nu geen kind zijn, gezien hoe Jezus met hen omging? Hij omarmde en zegende hen!

Deze eenvoudige regeltjes vertellen ons, dat God er altijd is. Hij verlaat ons niet. Lees Mattheüs 28:20 maar:
Em zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld. Amen.
Jezus is Immanuel, God met ons.
Is dat geen kinderlijk eenvoudige bemoediging?

Ik wens je toe, daar vandaag de kracht van te mogen ervaren. Zijn zegen op jouw leven. Zijn licht over jouw pad.

Misschien ken je wel iemand, die deze regels vandaag extra nodig heeft, misschien is het zelfs wel een kind. Stuur het maar door.
Ontvang de zegen en geef die weer door.

Gezegend om tot zegen te zijn.
Blessed to be a blessing.
Liefs en groetjes van Anja

vrijdag 6 november 2020

Neem Heer mijn beide handen

 



Vandaag deel ik graag weer een oud lied met jullie. Mét natuurlijk het verhaal erachter. Ik vond het in mijn boekje van de kringloop, maar zo gauw niet op bijv. Wikipedia. Ik dacht: wat raar, zou het toch wel waar zijn?
Ik zocht verder en kwam toen op de Duitse gedichtensite www.christliche-gedichte.de. Daarop wordt het verhaal ook verteld. Ik neem gewoon aan, dat het op waarheid berust.
Het gaat over Julie Katharina Hausmann (1826-1901).
Toen zij jong was, verloofde zij zich en het stel voelde een roeping om aan de Eskimo's in Groenland het evangelie te brengen.
Julie was niet sterk en werd ernstig ziek. Daardoor kon zij niet mee naar Groenland.
Wel trouwden ze nog snel voor de jongeman vertrok. Later zou Julie haar verloofde volgen, mits zij beter zou worden.
Als door een wonder herstelde Julie en reisde ook zij af naar Groenland. Aangekomen op de kust van Groenland, wachtte ze vol spanning op haar man. Er kwam echter niemand.
Zij stond daar maar, wachtend en verlangend.
Uiteindelijk naderde er een bootje, maar haar man zat er niet in! Wat kon er toch aan de hand zijn?
Aan de wal ontmoette Julie de bediende van haar man. In zijn gebroken taal vertelde hij, dat er een ernstige, besmettelijke ziekte had geheerst. De zendeling had zoveel mogelijk mensen geholpen, maar was daarna zelf ziek geworden en een dag tevoren gestorven...
Daar stond Julie nu, helemaal alleen en gebroken van smart.
Bij het open graf werd haar lied geboren: So nimm denn meine Hände.
Later werd het ook in het Nederlands vertaald als: Neem Heer mijn beide handen.
Misschien ken je het lied wel. Het spreekt van een diep vertrouwen op God. Een innige relatie met Hem, een niet zonder Hem kunnen.
In de oorspronkelijke taal vind ik het eigenlijk nog mooier, dan in de onze. Lees maar mee als je een beetje Duits kunt.


So nimm denn meine Hände
und führe mich
bis an mein selig Ende
und ewiglich!
Ich mag allein nicht gehen
nicht einen Schritt;
wo Du wirst gehn und stehen,
da nimm mich mit!
In dein Erbarmen hülle
mein schwaches Herz
und mach es gänzlich stille
in Freud und Schmerz!
Laß ruhn zu deinen Füßen
dein armes Kind;
es wird die Augen schließen
und glauben blind.
Wenn ich auch gleich nichts fühle
von deiner Macht,
Du führst mich doch zum Ziele
auch durch die Nacht.
So nimm denn meine Hände
und führe mich
bis an mein selig Ende
und ewiglich!


En nu natuurlijk in het Nederlands:


Neem, Heer, mijn beide handen
En leid Uw kind,
Tot ik aan d’ eeuw’ge stranden
De ruste vind!
Te zwaar valt m’ elke schrede,
Als ’k U verlaat;
O, neem mij met U mede,
Daar waar Gij gaat!
O, doe genade ervaren
Aan ’t bevend hart,
En breng het tot bedaren
Bij vreugd en smart!
Laat m’ aan uw voeten rusten,
Mij, hulp’loos kind,
Vertrouwen en berusten,
Voor d’ uitkomst blind!
En blijft m’ ook soms verborgen
Uw groote macht,
Gij voert mij tot den morgen,
Ook door de nacht!
Neem dan mijn beide handen
En leid Uw kind,
Tot ik aan d’ eeuw’ge stranden
De ruste vind!

Bij de Duitse versie staat eronder, dat het een 'nachfolgelied' is. Dat vind ik zo mooi!
Een lied om na te volgen.
Een geloof om na te volgen.
Om jaloers op te zijn en na te jagen.
Vertrouwen en berusten
voor 'd uitkomst blind.
Blind voor de toekomst.
Wij weten immers niet wat die zal brengen.
Dat hoeft ook niet.
We mogen vertrouwen op God.
Hij belooft ons een toekomst en hoop.
Hou daar maar aan vast.
Zoek het lied maar eens op en zing het.
Ik weet zeker, dat het dan nog meer gaat leven en kracht zal doen.
Het lied staat o.a. in de Hervormde Bundel van 1938.
Gezegende dag en
liefs van Anja

zondag 1 november 2020

Een lied in de nacht

 



Vandaag weer een oud kerklied voor jullie: Beveel gerust uw wegen van Paul Gerhardt. (1607-1676)
Ik las ergens, dat het lied, zeker ook in Duitsland waar Gerhardt geboren werd, nog steeds erg geliefd is. Het is een lied vol geloofsvertrouwen. Vol hoop op God.
Nu denk je misschien wel eens: ja, al die mooie liederen over vertrouwen..... kon ik dat ook maar eens zo zien. Ik merk er niks van.
Tegen jou wil ik graag zeggen: zing het maar gewoon.
Spreek de woorden uit. Proclameer ze.
Wat je spreekt, doet kracht, omdat het geloof wekt.
Ik heb dat zelf al zo vaak mee mogen maken.
En denk maar niet, dat Gerhardt deze regels zomaar schreef. Omdat hij ze wel mooi vond of omdat ze goed op elkaar rijmden.
O nee, ze waren doorleefd en kwamen diep uit zijn hart.
Deze man had geen gemakkelijk leven. Al vrij jong verloor hij zijn beide ouders.
Later verloor hij ook nog zijn jongere broer en tevens moesten zijn vrouw en hij 3 van hun 4 kinderen naar het graf brengen.
Als predikant kreeg Gerhard te maken met de 30 jaar durende godsdienststrijd tussen de Luthersen en de Gereformeerden.
Hij was een vredig man, maar ging wel voor 100% voor de boodschap van zonde en genade.
Hij weigerde een verklaring te tekenen, die de keurvorst op gegeven moment eiste. Er moest namelijk voortaan gezwegen worden over de verschillen.
Zijn weigering resulteerde erin dat hij ontzet werd uit zijn ambt. Daarop zou hij met zijn vrouw terug gaan naar Saksen, hun geboorteland.
Ze overnachtten in een hotel.
Mevrouw Gerhardt was erg bang. Hoe moest het nu verder gaan?
Het verhaal gaat, dat haar man toen 2 coupletten voor haar zong van een lied, dat hij al eerder had geschreven.
Dit lied luidt als volgt:


Beveel gerust uw wegen
al wat u 't harte deert
der trouwe hoed' en zegen
van Hem, die 't al regeert
Die wolken, lucht en winden
wijst spoor en loop en baan
zal ook wel wegen vinden
waarlangs uw voet kan gaan
Laat Hem besturen, waken
't is wijsheid wat Hij doet
Zo zal Hij alles maken
dat ge u verwond’ren moet
als Hij, die alle macht heeft
met wonderbaar beleid
geheel het werk volbracht heeft
waarom gij thans nog schreit
Maar blijft gij met vertrouwen
naar God zien in de nacht
dan doet Hij u aanschouwen
wat gij het minst verwacht
Eens zal Hij u bevrijden
ook van de zwaarste last
houd moedig bij het strijden
aan zijn beloften vast


Op diezelfde avond kwamen er twee onbekende heren in het hotel. Gerhardt raakte met hen in gesprek.
Het bleek, dat ze gezanten waren van hertog Van Merseburg en dat ze hier waren om een zekere predikant te zoeken die uit zijn ambt was ontzet.
Wat was de dominee verrast! Die man, dat was hij!
Het bleek dat de hertog hem financieel wilde steunen, tot hij een ander beroep zou krijgen.
Het geloofsvertrouwen van Gerhardt werd niet beschaamd!
Wat zullen hij en zijn vrouw verwonderd en dankbaar zijn geweest.
Ze zullen vast ook hebben terug gedacht aan het eerder gezongen lied.
Gerhardt schreef nog veel meer liederen. 'Hoe zal ik u ontvangen' en 'O hoofd bedekt met wonden' zijn voorbeelden hiervan.
Voor het lied 'Beveel gerust uw wegen' vond hij inspiratie in Psalm 37 vers 5, waar staat:
Wentel uw weg op de HEERE
en vertrouw op Hem: Hij zal het doen.
Nou, dat is in zijn leven wel bewezen.
In het jouwe ook?
Ik hoop, dat het geloofsvertrouwen en het lied van deze man jou vandaag mogen bemoedigen.
Wentel alles maar af op de HEERE.
Geef het aan Hem.
Vertrouw op Hem: Hij zal het doen.
Liefs van Anja
Stuur gerust een pb of mail naar anjahelmink@hotmail.com