vrijdag 26 oktober 2018

Vrijdagavondverhaal: Stilleven met diepgang



Vandaag een verhaal voor jullie naar aanleiding van 3 recente foto 's.




Met grote passen loop ik over de stoep richting mijn auto. Het interview van zojuist was leuk. Zo'n enthousiaste jonge man, met twee banen en leuke hobby's. Altijd weer een verrassing wat voor verhaal erachter de persoon zit, die ik ga ontmoeten. Ik geniet nog steeds van dit werk. Leuke ontmoetingen met zoveel verschillende mensen, heerlijk.
Ik trek mijn jas wat dichter om me heen, brrrrr, het is echt frisjes nu en nog nat ook. Mijn sjaal trek ik ook lekker aan, ik hou van sjaals. Lekker lang en kleurig bij voorkeur. Die ik nu om heb is felroze.
Doordat ik naar beneden kijk, valt het me nog meer op, dan het anders gedaan zou hebben, denk ik: de bladeren!

Kijk eens hoeveel! En wat liggen ze daar leuk, zo voor dat muurtje. Het lijkt wel een stilleven. Tja en dan is het snel besloten.... de camera moet erbij komen. Of het nu regent of niet.
Ik haal hem uit mijn tas en maak snel wat foto 's. Van wat verder weg en van wat dichterbij. Tot ik tevreden ben. Ik merk dat ik hiervan geniet. Van het foto's maken van mooie dingen.
Haha, dit is echt een mooi voordeel van hooggevoelig zijn, weten jullie dat? Het intens kunnen
genieten van de natuur en van details. Dat klopt echt bij mij. Ik word gelukkig van zo'n stilleven en van de wetenschap, dat ik er mooie foto's van heb kunnen maken. Eigenlijk voelde ik toen ook al meteen, dat ik iets met deze foto's zou gaan doen. Is dan echt zo'n speciaal moment, niet goed te beschrijven.

De blaadjes liggen voor het muurtje, waarop het hek is bevestigd, langs de pastorietuin. Naast deze pastorie staat de kerk, die ben ik zojuist gepasseerd. De Grote kerk is heel mooi om te zien en ook al oud. Elke zondag komt de gemeente hier samen. Eén van de PKN gemeentes die Alblasserdam rijk is.  Ik ben er ook weleens geweest.
Zie je trouwens rechtsboven op de foto dat raam? Dat is van de kerk! Echt zo'n mooi ouderwets aandoend raam. Ik denk haast, dat je nu wel nieuwsgierig bent geworden hoe de hele kerk er eigenlijk uit ziet.

Maar... we hebben het nu over de bladeren op de foto. Het zijn er veel en ze liggen daar maar stil te liggen. Bewegingloos. Ze zijn allemaal hetzelfde ook, bruin en met van die scherpe puntjes. Volgens mij zijn het bladeren van de Amerikaanse eik. Een majesteitelijke boom, die heel oud kan worden. Net als een kerk, die kan ook heel oud worden. En de mensen, die er komen. Die worden ook ongemerkt ouder. Elke week naderen ze hun vertrouwde kerk, stappen ze naar binnen, gaan ze op hun vertrouwde plaats zitten en ondergaan ze de eredienst. Ze zitten daar maar, bewegingloos. Na afloop zeggen ze misschien: "Nou, dat was een mooie preek!", of: "Dat heeft de dominee weer mooi gezegd!" en ze gaan weer op huis aan. Week in, week uit gaat dit zo. Zo zijn oud, voor ze het weten.

Tjonge.... wat een triestigheid. Zou dat nu allemaal door die gevallen blaadjes komen? Nou, deels zijn die wel de aanleiding ja. En deels betreft dit een stuk oprechte zorg van mij. Ik kom uit kerken, waar ik veel mensen zo zag, zoals ik het beschrijf hierboven. Ik zeg dus, dat ik het zo zag, niet dat het zo is. Ik wil beslist niet oordelen. Maar de gezegdes na de dienst hoorde ik wel en ook zag ik veel in de praktijk van het leven. Wat niet klopte met de woorden van zondag. Waar ik bang voor ben is, dat er in een aantal kerken zoveel 'vorm' is, zoveel woorden, maar dat de inhoud en de daden soms minder uit de verf komen. En in de Bijbel staat toch niet voor niets dat alleen horen niet genoeg is. We moeten ook 'doen'. Jezus volgen en Zijn liefde uitdragen. Ik zie uit naar veel meer 'doeners', die niet stil kunnen blijven zitten, maar de blijde boodschap verder willen brengen. Die hun geloof LEVEN. Hiermee wil ik niet zeggen, dat ikzelf hierin perfect ben hoor, zeker niet! Maar het is wel mijn groot verlangen om dader van het Woord te mogen zijn en een getuige van Jezus Christus, in en buiten mijn omgeving.

Die bruine blaadjes met die scherpe puntjes hè, allemaal eender. Zo denk ik vaak ook dat het in de kerk is. Veel 'eenheidsworst' en te weinig mensen die opstaan en anders of méér willen. Veel jaknikkers en weinig nadenkers. Dat is hoe ik het zie. Soms zou ik mensen wakker willen schudden en ze toe willen roepen: "Ontwaak!", "Sta op en schitter!" Erg misschien wel hè, dat ik dat zo denk/voel. Ik maak nu trouwens deel uit van een veel levendigere gemeente, dan waarvan ik voorheen lid was. Zelfs daar mag van mij soms wel wat meer actie komen. Tjonge, wat ben ik eerlijk vandaag zeg en dat allemaal door die blaadjes. Die inspireren me en halen dingen naar boven.

Maar kijk, wat zie ik daar nu?


Jaja, als je goed kijkt, zie je het: toch nog een beetje kleur! Ik zie rood en geel. Het is er wel hoor. Soms als je die 'eenheidsworst' beter bekijkt of leert kennen, dan komt het voorzichtig boven. De kleurigheid, het verlangen, de pit! Onderdrukt, maar aanwezig. Bij meer mensen, dan je zo op het eerste gezicht zou denken. Mensen, die op zoek zijn, die een verlangen hebben naar meer, naar zekerheid. Naar de God misschien, die ze van naam wel kennen, maar niet met hun hart. Er komt nu een gebed bij me op vanuit het diepst van mijn hart:

"O almachtige God, ontferm U over al deze schapen. Ontferm U. Breng ze bij Uw hart. Laat ze Uw schoonheid zien en toon ze Uw liefde. Laat hun ogen open gaan voor Uw offer, voor het heil, voor de enige weg tot behoud. Laat hen dit aanvaarden Heer en er U voor danken. Kom met Uw Geest Heer, zoals de regen op de bladeren. Om Jezus wil, amen.




Ik wens jullie een heel fijn weekend!
Liefs van mij.
en laat gerust weten, wat je van het verhaal vind ;)











maandag 22 oktober 2018

Ik ZEGEN je




                                        


Lieve allemaal,
Vandaag trekt bovenstaand boek mijn aandacht. Ik kocht het voor 70 cent bij de kringloop, maar vind het eigenlijk wel een mooie vondst. De titel spreekt mij aan. Jou ook?

Ik ZEGEN je

Dat klinkt zo mooi, zo gunnend. Ik ontvang graag een zegen. In onze gemeente wordt vaak gezegd: "Ontvang de zegen en zegen ook elkaar." Dat vind ik ook mooi. Al snap ik eigenlijk niet hoe dat allebei in één en hetzelfde ogenblik kan. Ik draai mijn handen om, om te kunnen ontvangen, maar moet ze tegelijkertijd opheffen om de ander te zegenen. Dat lukt natuurlijk niet. Maar afijn, na elkaar kan ook natuurlijk.

'Ik ZEGEN je' is geschreven door vader en dochter, Willem en Renée de Vink. Dat vind ik nou ook zo mooi, een vader en een dochter, die samen een boek schrijven. Wow, als je zo'n band met je vader mag hebben, dat je zoiets samen kunt doen!
In de inleiding legt Willem uit wat zegenen inhoudt. Ik citeer:

'Zegenen betekent goede woorden uitspreken, die van invloed zullen zijn in ons dagelijks leven. Wie kan dat beter dan de Heere God? Hij wil niets liever dan ons zegenen, dus waarom zouden we Zijn woorden niet gretig aanvaarden? Het schenkt ons een enorme verrijking, heerlijke voldoening en groot plezier om Zijn zegen te ontvangen en te zien wat die uitwerkt. En het strekt Hem tot eer. Dus als Hij zegt: "Ik geef je Mijn zegen", zeg je volmondig: "Graag!"

Mooi hè!

Zegenen in de Bijbel
Zegenen gebeurde al in het Oude Testament, onder het oude verbond. Dat betekent in de tijd vóór Jezus lijden en sterven. De tijd erna noemen we de tijd van het nieuwe verbond. (daarover lezen we in het Nieuwe Testament) Het nieuwe verbond ging pas echt in toen Jezus stierf. Toen scheurde ook het voorhangsel in de tempel. Dat voorhangsel symboliseerde Jezus. Daarachter was het Heilige der Heilige, de plaats van de onmiddelijke aanwezigheid van God de Vader. Niemand kon daar komen, alleen de hogepriester één keer per jaar. Op het moment, dat Jezus stierf ontstond er een geopende toegang tot de Vader. Vanaf dat moment delen de gelovigen ook in Jezus' Priesterschap.
Jezus noemt het nieuwe verbond ook zelf in Lukas 22:20, waar Hij het Heilig Avondmaal instelt met de woorden: "Deze drinkbeker is het nieuwe verbond in Mijn bloed, dat voor u vergoten wordt."
Ten tijde van het oude verbond was zegenen de taak van de priesters. Dat is na Jezus' dood veranderd. Offers waren toen ook niet meer nodig, want Jezus was het offerlam, waar alle offers uit het oude verbond heen wezen.
In 1 Petrus 2 vers 9 staat dat elke gelovige nu priester is:

'Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een volk dat God zich tot Zijn eigendom maakte, opdat u de deugden zou verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht.'

Dat betekent dat wij als gelovigen anderen mogen zegenen. Zelf doe ik het regelmatig. Ik vind het heerlijk om goede woorden over mensen uit te spreken in geloof dat God ze gaat waarmaken.
Doe jij het ook weleens of ben je dit niet gewend, het er niet mee eens dat het mag of er misschien gewoon wat huiverig voor?

Hieronder neem ik één van de 40 zegeningen over uit 'Ik ZEGEN je'.  Naast elke wens staat trouwens ook een portret in zwart-wit. Ook al zo mooi. Allemaal portretten van heel verschillende, unieke mensen. Die geroepen worden door God. Hij wil het behoud van een ieder, twijfel daar nooit aan! Als jij nog niet gelooft, dan roept Hij vandaag ook jou! Als je Jezus aanvaart als jouw Verlosser, dan neemt God de Vader jou aan als Zijn kind. En dan wil Hij ook jou heel graag zegenen!
Hier volgt de zegen uit 'Ik ZEGEN je' :


'Ik wens niets voor jou - Ik zegen je.
In Mijn zegen schenk Ik je goede woorden, die Ik waar zal maken ook.
Want niets van wat Ik zeg is waardeloos, en niets wat ik zegen blijft verstoken van Mijn goedheid.
Zo zegen Ik je met Mijn Vaderliefde, die jou bevestigt, verblijdt en verzadigt, waardoor je in heel je wezen weet dat je er mag zijn, altijd en eeuwig.
Ik zegen je met Mijn genade, de genade, die Jezus beschikbaar heeft gesteld, zijn onverdiende gunst en glans en voorspoed op alle dingen van je leven.
Ik zegen je met de bijstand en de kracht van Mijn Geest, die in je woont met Mijn liefde, begeleiding en bemoediging en die je vult, zodat je blijft overstromen.
Zo zegen Ik je, nu, elke dag en altijd.'




Dit bijzondere boek is voor maar 4,95 euro te koop bij The Grace Factory Shop. Zie ook www.willemvink.nl

Gods zegen voor jou!

Liefs van Anja








vrijdag 19 oktober 2018

Mijn boeken en ik





Mijn boeken en ik.... zijn echt hele goede maatjes. Ik ben echt verzot op boeken. Altijd al geweest ook. Als kind had ik enkele plankjes vol kinderboeken, waar ik echt ongelofelijk zuinig op was. Mijn broer wilde er wel eens eentje lenen, maar eigenlijk wilde ik dat niet. Zo'n boek kwam dan namelijk altijd net ietsje lelijker terug, dan het eerst was...… echt zoooo balen!

Op bovenstaande foto zie je de boeken, die nu mijn volle aandacht hebben. Het zijn bijna allemaal boeken over persoonlijk geloof, gebed, pastoraat en noem maar op. Ik ben heel leergierig, wil steeds meer weten. En wil het gelezene/geleerde dan daarna ook heel graag weer doorgeven.

Het is een soort hobby van mij geworden om de mooiste boeken gewoon te scoren op internet, op sites waar tweedehands boeken worden aangeboden. Daar koop ik  een 'Derek Prince' voor bijvoorbeeld maar 3 of 4 euro. In plaats van 10 of gerust 15 euro. Dat scheelt een hoop!

Van de week kwam er weer zo'n fantastisch pakket binnen. Ik laat jullie even gezellig meegenieten :)






Kijk nou toch aan! 9 boeken voor in totaal maar 25 euro, inclusief verzendkosten! Echt geweldig!
Bovenop ligt een oud blauw boek, met Chinese tekens erop..... hè.... heb ik dat ook besteld?  Ik kijken naar de titel... 'Het Normale Christelijke Leven' van Watchman Nee. Echt nooit van gehoord en ook zeker niet besteld dit....




Wat een leuke verrassing! Een extra boek, gratis en wel! Dat vind ik nou echt leuk. En ook een beetje spannend.... wat is dit voor een boek en waarom komt dit op mijn pad?
Ik googelen natuurlijk op Watchman Nee en het blijkt een heel bekende Chinese christenprediker te zijn. Dit is één van zijn bekendste boeken, over volgens mij vooral het kruis van Christus. Het lijkt me een mooi boek. Misschien wijd ik er nog wel een keer een blogje aan....

Mijn collectie 'Derek Prince boeken' groeit gestaag! Prince was een heel bekende Bijbelleraar. Ik vind zijn boeken zo goed en leerzaam! Hij heeft heel veel geschreven, zie foldertje hieronder, zeker 60 boeken of meer. Ik heb er nu geloof ik iets van 35.




En dan die lieve Corrie ten Boom hè, jaja, ik houd echt van haar! Heerlijk om die boeken te lezen, vol eenvoudig geloofsleven en lessen die ook voor onze tijd nog zo relevant zijn. Andrew Murray is trouwens ook een favoriet van mij. Zulk waardevol onderwijs!



Qua hedendaagse predikers houd ik van Wilkin van der Kamp en Martin Koornstra bijvoorbeeld. Duidelijk onderwijs, met oog voor de nood van de tijd en de (zieke/gebonden) medemens.



Zie je dat dikke blauwe boek? 'Geboren om vrij te zijn'. Dat behandelen we op de trainingsschool bevrijdingspastoraat. Daar leer ik echt zoveel van!

Nou, ik ga er een eind aan breien. Ben benieuwd naar jouw boeken! Laat je me weten waar jij gek op bent? En een fotootje van je boekenkast is ook leuk natuurlijk! Alhoewel... ik weet eigenlijk niet of je ook foto's bij je reactie kunt voegen. Nou, als 't niet lukt, vertel dan maar iets over jouw laatste 'vondst' ;)

Fijn weekend hoor en lees ze hè!
Liefs van mij!




woensdag 17 oktober 2018

Vervolg op nadenkertje van maandag




                                          Alleen door de Heilige Geest!




Lieve allemaal,

Misschien dachten sommigen van jullie afgelopen maandag wel: wat is dat nu voor een blogje? Alleen maar een vraag, verder niks. Wat heb ik daar nu aan?
Of misschien dacht je: nou, wel goed eigenlijk zo'n vraag. Goed om eens over na te denken.
Van enkelen heb ik er iets over terug gehoord, van de meesten niet. Dat geeft ook niet. Natuurlijk is het leuk als je reageert, maar het hoeft niet. En ik snap ook als je daar geen zin in of tijd voor hebt. Je kunt ook niet alles bijhouden hè. Dat lukt mij ook niet hoor.

Geloven doe je niet alleen 
Nu ik er zelf op terug kijk, heb ik er eigenlijk wel veel van geleerd. Dat het goed is om eens wat dieper over een tekst na te denken, dat wist ik al wel. En deed ik ook al. Maar.... ik heb nu gezien, dat een paar dagen laten rusten, zodat er nieuw licht over kan/mag komen ook heel goed kan zijn. En ook omdat anderen er dan ook hun gedachten over kunnen laten gaan. En ook weer met inzichten kunnen komen. Dat zie ik zeker als waardevol, dat 'samen'. Er staat niet voor niets in de Bijbel dat we in ons eentje nooit kunnen bevatten hoe groot God is.

'opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent, opdat u ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen, wat de breedte en lengte en diepte en hoogte is, en u de liefde van Christus zou kennen, die de kennis te boven gaat, opdat u vervuld zou worden tot heel de volheid van God.' (Efeze 3 vers 17-19)

Dat is toch mooi hè! Geloven doe je niet alleen.

Let op de context...
Iets wat ik ook al wist en jullie vast ook wel, is dat je een tekst altijd in de context moet lezen. Dat is bij de tekst uit Johannes 6 ook heel belangrijk. Aan de woorden van Jezus: "Alles wat de Vader Mij geeft, zal tot Mij komen", gaan andere woorden van Hem vooraf.
In vers 36 zegt Jezus: "Maar Ik heb u gezegd, dat u Mij wel gezien hebt, en toch gelooft u niet."
Het lijkt of Jezus zegt: "Jullie geloven niet, maar.... onthoud dit goed: alles wat de Vader Mij  geeft, zal tot Mij komen. Dat zal echt gebeuren. Dus wie weet, gaan jullie ook nog wel óm! Ik geloof (dankje Chiel Voerman voor de eye opener!) dat Jezus deze mogelijkheid open liet. Hoe mooi!
Ik geloof echt, dat Jezus dat ook wilde, dat ze tot hem zouden komen. Toen ik hierover dacht, kwamen er andere Bijbelteksten in mij op, die dit bevestigden, zoals 1 Timotheüs 2 vers 4:

'Die (God) wil dat alle mensen zalig worden en tot kennis van de waarheid komen.'

Dat zegt genoeg toch! God de Vader ziet ernaar uit dat mensen voor Zijn Zoon Jezus kiezen, Hij wil niets liever! Denk hierbij ook aan Johannes 3 vers 6: 

'Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.'

Hieruit leer ik, dat het goed is om teksten met elkaar te vergelijken. Daar gaat het ook over in 2 Timotheüs 3: 16. Daar staat, dat de gehele Schrift nuttig is om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid. Dat betekent dat we de hele Bijbel mogen gebruiken. Daar leer je zoveel van!

Wat moet ik ermee?
Ben je nog niet gelovig en vraag je je af wat je moet met de tekst: "Alles wat de Vader geeft zal tot Mij komen"?
Dan wil ik je graag zeggen: Neem dit gedeelte van deze tekst gewoon als gegeven aan. Dat wat Jezus daar zegt, zal gebeuren. Voor jou geldt, wat erop volgt: "en wie tot Mij komt, zal Ik beslist niet uitwerpen."
Daar staat voor jou een opdracht in: komen! Komen zoals je bent met al je fouten en tekortkomingen. Ga ermee naar Jezus! Hij wil ook jouw Redder zijn! Dat staat ook in vers 40 zo mooi:

"En dit is de wil van Hem, die Mij gezonden heeft, dat ieder, die de Zoon (Jezus) ziet en in Hem gelooft, eeuwig leven heeft, en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag."

Wat een mooie belofte hè!
Aarzel dus niet, maar kom tot Jezus!

(Dank jullie wel Danielle en Anne voor jullie reacties!)

Je kunt het zeker weten!
Mocht je nu bang zijn, dat de Vader jou niet aan Zijn Zoon heeft gegeven, dan heb ik goed nieuws voor je! De Bijbel is er heel duidelijk over, dat je dit zeker kunt weten.
In Romeinen 8 vers 16 staat dat de Heilige Geest je duidelijk maakt, dat je een kind van God bent en dus aan de Zoon gegeven.

'De Geest zelf getuigt met onze geest dat wij kinderen van God Zijn.'.

Vanaf je bekering en je keus voor Jezus, woont de Heilige Geest in je. Die leidt jou en zorgt ervoor dat je zeker mag weten dat je een kind van God bent. Bijvoorbeeld door het je te laten lezen in de Bijbel of het te laten weten door een preek in de kerk. Dan komt het zo bij je binnen, dat je het gewoon wel moét geloven. Dat is zoiets moois.

Een andere tekst zegt hier ook nog iets over (dankje Olivia!)
In 1 Korinthe 12 vers 3 staat:

'Ook kan niemand zeggen: Jezus is Heere, dan door de Heilige Geest.'

Hier zien we ook weer heel duidelijk de rol van de Heilige Geest. Dat Hij het is, die je ertoe
brengt om te zeggen: Jezus is de Heer van mijn leven!

Geweldig toch, wat je allemaal kunt leren aan de hand van 1 Bijbeltekst! Ik word hier echt blij van. En ik hoop dat jij ook geniet van af en toe fijn 'spitten' in Gods Woord.
Ik plaats vast nog wel eens af en toe een nadenkertje denk ik ;)

Fijne avond en week nog hoor!
Groetjes van Anja





maandag 15 oktober 2018

Vandaag een nadenkertje...





   
Vanavond aan tafel lazen wij een stukje uit Johannes 6. Heel bekend, maar toch triggerde het mij...

Hier volgen enkele verzen, vanaf vers 37:
Daar zegt Jezus:

"Alles wat de Vader Mij geeft, zal tot Mij komen; en wie tot Mij komt, zal ik beslist niet uitwerpen. 
Want Ik ben uit de hemel neergedaald, niet opdat Ik Mijn wil zou doen, maar de wil van Hem, die Mij gezonden heeft. 
En dit is de wil van de Vader, die Mij gezonden heeft, dat Ik van alles wat Hij Mij gegeven heeft, niets verloren laat gaan, maar het doe opstaan op de laatste dag. 
En dit is de wil van Hem, die Mij gezonden heeft, dat ieder die de Zoon ziet en in hem gelooft, eeuwig leven heeft en Ik zal hem doen opstaan op de laatste dag."

Ik ben eigenlijk wel benieuwd naar hoe jullie deze teksten nu lezen en interpreteren. Het wordt vaak zo makkelijk gezegd, dat er staat: "Wie tot Mij komt, zal ik beslist niet uitwerpen", of "geenszins uitwerpen", volgens de Statenvertaling (waarmee ik opgroeide) Maar er staat dus nog iets voor:
"Alles wat de Vader mij geeft...."
Later komt dat terug in vers 37: "Alles wat de Vader mij geeft...."
Heb jij bijvoorbeeld wel eens gedacht: "En wat, als de Vader mij nou niet aan Jezus heeft gegeven? Dan zal ik dus ook niet komen."
Of: "Ik ben gekomen, dus blijkbaar heeft de Vader mij aan Jezus gegeven."

Mag je zulke gedachtes hebben, denk jij?
Of zou je beter maar in je hoofd kunnen prenten, wat staat in vers 40:
' ieder die de Zoon ziet en in Hem gelooft, heeft eeuwig leven.' ??

Ben benieuwd naar jullie reacties!
Liefs en groetjes van mij,
Anja


                       

donderdag 11 oktober 2018

Terugblik stilteretraite: 3 dagen samen met God








Van donderdag 4 tot en met zondag 7 oktober ben ik naar de Kleopasdagen geweest. Deze retraitedagen werden gehouden in Retraitecentrum Klein Sion in Leuvenheim. Ik heb deze dagen echt als heel bijzonder ervaren. Als je jezelf een keer een mooi cadeau gunt, dan zou ik zeggen: ga ook!
Zie www.kleopasdagen.nl voor de datums in 2019.

3 dagen stil
De driedaagse retraite is  in volledige stilte waarbij het gaat om geestelijke groei, innerlijke genezing en bevrijding. De dagen zijn gevuld met gezamenlijk gebed, onderwijs, dagelijks een persoonlijk gesprek, 4 uur per dag mediteren over Bijbelteksten en stil gebed, gezamenlijk bidden rond het Woord, zingen en Heilig Avondmaal vieren. Tussendoor zijn er de maaltijden, ook in volledige stilte. Drie dagen stil zijn, lijkt lang, maar ik vond het (te) kort haha. Ik had nog wel een paar dagen willen blijven. Ik denk dat dit mede komt door het programma en de begeleiding. Die 4 uurtjes voor jezelf zijn verdeeld over de dag en zo om. Je krijgt na je persoonlijk gesprek Bijbelteksten mee van de leiding.  Die ga je dan overdenken en vragen wat God erdoor tot je wilt zeggen.
Bijzonder is ook dat je geen contact hebt met de anderen, maar wel een soort band voelt. Je komt elkaar steeds tegen bij de gezamenlijke activiteiten en knikt dan eens of lacht naar elkaar. Of je fluistert stiekem iets..... oei, dat mag natuurlijk eigenlijk niet.... Je mocht gewoon lekker onbeleefd zijn, groeten hoefde ook niet :) Zingen deden we dan weer wel, veel uit het Liedboek en uit Opwekking. Het bidden rond het Woord was ook hardop en tijdens het dagelijkse Avondmaal, mochten we dat aan elkaar uitdelen en daarbij ook iets zeggen. Heel mooi en bijzonder.

3 dagen samen met God
Weet je, eigenlijk zijn er gewoon haast geen woorden te geven aan wat je tijdens zulke dagen meemaakt. Het is ook zo intiem. Je bent 3 dagen samen met God, dat is het eigenlijk.
Ik heb echt ervaren dat God wil helen, wat beschadigd is. Meteen al aan het begin van de retraite heb ik een stukje oude pijn onder ogen mogen zien en af mogen sluiten. God is zo goed! Daarna ben ik in een soort heerlijke ontspannenheid gekomen, er kwam rust en vrede. Het was heel bijzonder om dingen te mogen delen met de medewerkers. Die waren zo vol begrip en aandacht. En hun gebed heb ik ook als erg fijn ervaren.
Ik merk, dat ik sommige dingen niet kán opschrijven, ze zijn van God en mij. Andere dingen lukt weer wel. Zoals tijdens het gebed van één van de medewerkers waarmee ik de gesprekken had. Hij zei op gegeven moment: "Heer...… U wilt eigenlijk alleen maar, dat ze bij U is." dat vond ik zo mooi. Ik heb daar de rest van die dag steeds aan gedacht. En weet je wat ik ook dacht en zei: "Heer, ik wil ook bij U zijn." We hadden/hebben hetzelfde verlangen, we zijn één. De Vader verlangt naar mij en ik verlang naar Hem. Als je dat tot je door laat dringen, dan is dat eigenlijk niet te bevatten. Eén verlangen. Ik verlangde er zelfs naar om ook echt, lichamelijk, bij Hem te zijn. Maar ik weet dat dat nog niet de bedoeling is. Dat God nog werk in Zijn Koninkrijk voor mij heeft. En dat is ook goed.
Maar.... ik wist eerder niet zo duidelijk als toen, wat het is om dicht bij de Vader te zijn. Dicht bij Zijn Vaderhart. Dat is echt het allermooiste en fijnste wat er is. Eigenlijk ook wel heel intiem wat ik nu opschrijf, maar ik voel toch dat het goed is om te delen. Goed om te laten zien, hoe dicht God bij ons wil komen. Hij wil echt een relatie met jou en mij! Hij wil, dat je dicht bij Hem komt en bent!

Psalm 139
Ik heb eigenlijk nog echt heel veel te schrijven over de retraite. Ook de lezingen waren zo mooi. Alles was mooi. Zo werd ik geraakt door het voorlezen van een vrije versie van psalm 139. Die psalm heeft de laatste tijd zoveel voor mij betekend. Dat God om ons heen is en Zijn hand op ons legt. Niet te geloven toch. Zo veilig bij Hem. Ik heb gevraagd of ik die psalmbewerking mocht delen en dat mag. Dus hier komt hij:

U kent mijn hart. U kent mijn gedachten.
U ziet al mijn daden. U weet alles van mij.
U weet wat ik wil. U kent al mijn krachten.
U hoort al mijn woorden. U bent mij zeer nabij.
U weet wie ik ben. U hoort al mijn zuchten.
U ziet al mijn tranen. U voelt mee in mijn pijn.
U weet dat ik soms van U weg wil vluchten.
Toch zult U altijd bij mij zijn.
Overal op aarde kan ik bij U uithuilen.
Want altijd wordt door U aan mij gedacht.
Voor Uw liefde kan ik mij niet verschuilen.
Uw licht is sterker dan de nacht.
U kneedde mij en gaf vorm aan heel mijn leven.
U maakte mij zo mooi en kostbaar door Uw hand.
Doordat mijn hart met Uw hart is geweven
Is er een onverbreekbare liefdesband.
Houd mij in Uw oog. Leid mij in Uw wegen.
Toets al mijn plannen. U weet wat ik verlang.
Bescherm mij op Uw weg. Houdt mij soms maar tegen.
Voor Uw trouwe liefde ben ik niet bang.


U bent mij zeer nabij, staat er. Geloof jij dat ook? Dat Hij alles weet en altijd en altijd bij je is?

In de stilte...
En dan het landgoed om het centrum heen, dat is echt zo prachtig! je kunt het bos in, maar ook tussen de landerijen lopen of door het gras langs de spoorlijn. Er zijn daar echt zulke mooie plekjes. En overal kun je heerlijk stil zijn en lezen in je Bijbel en bidden. Het was ook nog eens prachtig weer, dus dat was extra genieten. Ik kan er niet over uit hoe goed God is.





Voor ik naar de retraite ging, moest ik denken aan de tekst: "Ik zal Israël zijn als de dauw". Zo bijzonder om die dauw tijdens de allereerste ochtendwandeling dan ook echt te zien! En de betekenis van de tekst ook te mogen ervaren, hoe God komt als een verfrissing, als balsem op de wond.





En dan daar langs de spoorlijn.... met die heerlijke zonnestralen, die je verwarmen. Daar Gods woord te mogen lezen en te bidden. Gewoon hardop bidden en zingen. Want je bent heerlijk alleen met God, samen met Hem.






In de tuin staat een groot kruis, met eromheen wat rozen. Die vallen niet erg op, behalve deze ene... Hij doet me denken aan de Roos van Saron.




En dan het bos nog met de stille paadjes. En de boomgaard met de stukjes gras waarover de eekhoorntjes rennen. Zo mooi allemaal!







Links van bovenstaand pad is de boomgaard waar ik de eekhoorntjes zag. Echt vlakbij het centrum dus. Op de laatste dag ontdekte ik naast de spoorlijn ook nog een leuk paadje, met mooie blauwe bloemen erlangs. Aan het eind een mooie houten bank. Daar heb ik even gezeten en voelde ik me zo dicht bij God. Ik wist echt niet, dat je zo'n sterk verlangen naar God kunt hebben en zo kunt voelen dat dit ook wederzijds is. Ik zo blij met deze blik in het Vaderhart van God en gun deze ook echt aan jullie allemaal. Neem geen genoegen met kennis of een vaag gevoel van Gods liefde. het is mogelijk om een echte levende relatie te hebben!





Tot slot een foto genomen vanaf het terras voor het centrum. Zie je het kruis? Daardoor is het mogelijk, om een relatie met de Vader te hebben! De Vader is volkomen tevreden met het offer van Zijn Zoon Jezus en neemt ons aan als Zijn geliefde kinderen.
Het liefste wat Hij nu wil, is dat jij bij Hem komt! Heel dichtbij Hem.

Gods zegen toegewenst en liefs van mij!
Reageer gerust hè, altijd fijn!
Anja