De les van de muren van Jericho

'Het volk juichte toen zij (de priesters) op de bazuinen bliezen. En het gebeurde, zodra het volk het bazuingeschal hoorde, dat het volk een luid gejuich aanhief. En de muur stortte in en het volk klom de stad in, ieder recht voor zich uit, en zijn namen de stad in.' (Jozua 6:20)

Heb je wel eens goed bij deze zinnen stil gestaan? Hier staat zoveel in! De Heer had door de mond van Jozua nogal wat van het volk gevraagd. Eerst 6 dagen lang 1 keer rondom de stad Jericho lopen, in volkomen stilte.
De opdracht luidde: 'U mag niet juichen, u mag uw stem niet laten horen en geen woord mag er uit uw mond gaan, tot op de dag dat ik tegen u zeg: Juich! Dan moet u juichen. (Jozua 6:10).
'En het gebeurde, toen de priesters de zevende maal op de bazuinen bliezen, dat Jozua tegen het volk zei: Juich want de Heere heeft u de stad gegeven.'
Het volk moest (op dag 7) dus juichen, nog voordat er iets gebeurd was! Daar hadden ze geloofsvertrouwen voor nodig! Onvoorwaardelijk vertrouwen, dat God zou doen wat Hij beloofd had.
Wow, dit vind ik toch altijd zo'n prachtig Bijbelgedeelte, het behoort absoluut tot mijn favorieten. Er zitten zulke mooie lessen voor ons in.

Liefde voor kinderen
Het komt in dit verhaal over de inname van Jericho aan op gehoorzaamheid. Het hele Oude Testament staat hier vol mee. Als de Israëlieten luisterden naar de Heer, ging het hun goed, als ze ongehoorzaam waren, werden ze gestraft.
Vanmorgen had ik zondagsschool. Voor degenen die dit niet kennen: de kinderen van onze gemeente gaan tijdens de preek naar hun eigen lokaal. Voor elke basisschoolgroep is er een zondagsschoolgroep. Twee leidinggevenden verzorgen dan voor de kinderen een programma op hun niveau. We lezen uit de Bijbel of vertellen daar een verhaal uit. We praten met elkaar over het thema van die dag. Ook doen we altijd iets leuks zoals een spel of knutselwerkje. Zulk mooi werk om te doen! Het begint bij de kinderen, wat fijn om hen al zo jong iets mee te mogen geven van de liefde van Jezus. Om met hen te mogen bidden en zingen. Ik geniet hier echt van. Eerst vond ik het wel jammer dat ik dan zelf de dienst miste. Dat was maar 1 keer eigenlijk. Wat daarna gebeurde, heb ik als heel bijzonder ervaren. God gaf mij zo duidelijk liefde voor deze kinderen in mijn hart. Vanaf dat moment veranderde er iets en mag ik dit werk doen met een verlangen en een uitzien naar God.
Jezus houdt van kinderen en zegt: 'Laat ze tot mij komen!'

Danken alvorens we het gekregen hebben
Onze zondagsschoolgroep zit in de bestuurskamer, bij gebrek aan een lokaal. In de bestuurskamer wordt ook de bidstond voor de dienst gehouden. Ik was al klaar met voorbereiden, dus kon daar mooi aanschuiven. En zelf bidden voor het kinderwerk, dat zo belangrijk is. Er zijn nog heel wat nieuwe kinderwerkers in onze gemeente nodig voor het nieuwe seizoen. Arbeiders in Gods wijngaard dus. Daar zegt de Bijbel over: 'Bid de Heere van de oogst, dat Hij arbeiders in Zijn wijngaard uitstoot.'. Ik geloof zeker, dat wij mogen pleiten op dit woord en heb dat daarom ook gedaan. "Heer, u roept ons op ervoor te bidden, hier zijn wij met ons gebed, geef ons arbeiders Heer, alstublieft"
Ook geloof ik van harte, dat we mogen geloven, alvorens we het gekregen hebben. Net als bij de muren van Jericho. Juichen vóór de overwinning daar is! Danken al vóór we het gevraagde gekregen hebben! Daarom geloof ik zeker dat de Heer voor kinderwerkers gaat zorgen. Hij zorgt dat Zijn werk doorgang kan vinden. Het is Zijn zaak! We mogen alles in Gods handen leggen en het daar ook láten!
Dank U Heer, dat dit mag!

Bijzonder was ook de dienstdoende oudste las uit Deuteronomium. Waar God zegt dat het volk moet gehoorzamen en naar Hem luisteren. Dat was nu precies waar ook de kinderdienst over zou gaan. Zo mooi, zo'n bevestiging!

Samen bidden
Met de kinderen lazen we Jozua 6, het verhaal van de inname van Jericho door geloof. Daarna lieten we hen vragen beantwoorden, waarvan ze de antwoorden daarna in zo'n soort puzzel in konden vullen. De kinderen, die best een beetje druk waren, werden hier rustig van. Ook waren ze opvallend stil tijdens het gebed. We bidden ook altijd voor de zorgen van de kinderen, zoals een zieke moeder of opa. Juf Shirley was net terug uit Sri Lanka en vertelde iets over haar reis en het bezoek aan het kindertehuis waar haar sponsorkind woont. Dat vonden de kinderen zo interessant, ze kwamen met veel vragen. Het kindertehuis is christelijk en heet House of Hope. (zie https://houseofhopesl.org) Juf Shirley bad hier ook voor in haar dankgebed.

Niet alleen horen, ook doén!
Al met al weer een mooie dag rondom een mooi onderwerp. Maar ook een onderwerp wat dichtbij komt. Luister ik, luister jij naar wat God zegt en vraagt? Dat is niet alleen iets van het Oude Testament, zeker niet. In het Nieuwe Testament worden we er overal toe opgeroepen om Jezus te volgen, en om te doen wat Hij deed. In gehoorzaamheid.
Ik pak er even 1 tekst bij. Hij staat in Lukas 11 vers 28 en ik citeer vandaag de Basisbijbel:
'Maar Jezus zei: "Wat heerlijk is het, als mensen Gods woorden horen en ook doen!"
Dat zegt genoeg, toch? Is het ook jouw begeerte om te doen wat Jezus zegt? Dat je open en eerlijk zegt, (elke dag): "Spreek Heere, want Uw knecht hoort."? Elke dag mogen we ons hele leven in Zijn hand leggen en ons beschikbaar stellen voor wat Hij van ons wil, of ons te zeggen heeft. Heerlijk toch? Zo wil Hij met ons omgaan, intiem en vertrouwelijk.

Grote verantwoordelijkheid
Soms pak in lukraak een boek uit de kast en bid dan of God het wil leiden. Vandaag pakte ik 'De pijlers van het christelijk geloof' van Derek Prince. Daar lees ik: 'de gave van de Heilige Geest is voor degenen, die God gehoorzaam zijn. (Hij noemt hier ook het bevel om te dopen in de naam van Jezus Christus). Hoe rijker we de gaven van Gods genade ontvangen, hoe groter onze verplichting is, gehoorzaam en getrouw te zijn in de uitoefening van en het rentmeesterschap over deze gaven. Dit principe van verantwoordelijkheid voor de ontvangen genade wordt samengevat in de woorden van Jezus uit Lukas 12:48: 'Van een ieder wie veel gegeven is, zal veel geëist worden en aan wie veel is toevertrouwd, van hem zal des te meer worden gevraagd.'
En dat heb ik dan weer nodig om me 'klein' en nederig te houden. Als God werk geeft in Zijn koninkrijk, krijgen wij een grote verantwoordelijkheid te dragen. Dat voel ik vaak ook zo. Het is aan de ene kant willen doen wat God vraagt en daarin ijverig te zijn, maar aan de andere kant je totale afhankelijk van Hem te voelen. Zonder Hem kan ik niets doen! "Heer, help mij bij het kinderwerk. Help mij anderen te mogen helpen. Help mij bij alles!"

Ik besluit met een mooi lied: Juich, want Jezus is Heer! Hem wil ik verhogen en prijzen, want Hij is het zo waard! Het gaat om Hem en om Hem alleen!

Fijne avond nog, gezegende week en tot volgende keer!
Liefs van Anja

PS: Mag je ook wel eens danken, voor je het gevraagde hebt gekregen of vind je dat lastig?

Bevrijdingsconferentie Ermelo - terugblik

Dat was snel achter elkaar! De ene week de Eva retraite en de week erna de bevrijdingsconferentie. De conferentie kwam ik pas na de Eva retraite tegen en ik had totaal geen plannen om daar heen te gaan. Ik las er iets over en meteen voelde ik een aandrang om daarheen te gaan. Ik moest er gewoon heen, zo voelde het. Heb jij zoiets ook weleens, dat je het waarom niet weet, maar iets gewoon móet doen? Later komt dan vaak de bevestiging waaróm je iets moest doen. Dat was ook nu het geval. Zo mooi hoe God de dingen leidt!

Op avontuur
Ik moest dus holderdebolder nog een overnachting regelen, want Ermelo vind ik iets te ver om heen en weer te gaan. Ook te onrustig. Ik zoeken, kreeg al een 'nee' omdat het ergens vol was. Ik nog een site opgezocht en er wel een stuk of 5 tegelijk gemaild. Ik kreeg er van eentje antwoord en het was ráák! Die mevrouw mailde dat het best bijzonder was, dat het nog kon, omdat ze de dag erna voor 3 weken dicht zou gaan. Kort erna mailde ze dat er nog iemand kwam, die ook naar de conferentie zou gaan. En dat die graag vast even contact met mij wilde. Ook al zo bijzonder! Ik dacht toen stiekem: Heer, wat bent U nu weer van plan? Ik ervaar het leven van God vaak echt als een groot avontuur. Net zoals in dat geweldige boek 'Een zot voor God' staat beschreven. Ken je dat boek, over al die avonturen met God? Nee? Nou, dan moet je dat eens lezen, echt de moeite waard. Leest heerlijk weg en je kunt er af en toe echt om grinniken.

In de tas
Oké, alles dus geregeld en ik zag ernaar uit. Maar ook vond ik het best spannend, was nog nooit naar zoiets geweest. Even geappt met mijn toekomstig B&B maatje, dat was grappig. Volkomen onbekend voor elkaar en toch vast een paar berichtjes over en weer.
Toen brak de vrijdagmorgen aan. Ik ruimde nog wat dingen op, ook wat boeken, die ik altijd in stapeltjes ;) op tafel heb liggen. Er was een dun boekje bij over afwijzing. Ik pakte het op om het in de kast te leggen, maar dat ging niet. Het moest niet in de kast, maar in mijn tas. Ik dacht nog: 'het gaat vandaag geloof ik niet eens over dat onderwerp'. Toch deed ik het boekje in mijn tas.

Op weg
Ik ging vroeg op pad. Dat vind ik altijd heerlijk. Het gevoel dat je alle tijd hebt en kunt nemen. Onderweg bleek ik mijn waterflesje vergeten te zijn, oei.... beetje onhandig met 2 conferentie dagen voor de boeg. Ineens kreeg ik een idee: de benzinepomp!, daar hebben ze flesjes water. Dicht bij Ermelo, zag ik de letters van Shell verschijnen. En ja hoor, daar hadden ze water. Ik moest wel iets van 2,50 euro betalen, maar vooruit ....
Ruim op tijd kwam ik bij de kerk aan, waarin de conferentie gehouden zou worden.

Ik vond een mooi plekje midden in de kerk. We begonnen met zingen van een aantal liederen. We zongen onder anderen 'Jezus, hoop van de volken'. Zo'n mooi lied! 'U overwon in elke nood, U brak de banden van de dood'. En dat is, wat ook gebeurde tijdens de conferentie. Er waren zoveel mensen, die belast waren met doodsbanden, echt zoveel. Maar gelukkig heeft Jezus de dood overwonnen en is Hij overwinnaar!

Jezus, hoop van de volken,

Jezus, trooster in elk verdriet;
U bent de bron van hoop
die God ons geeft.

Jezus, licht in het duister,
Jezus, waarheid die overwint;
U bent de bron van licht die in ons leeft.

U overwon in elke nood,
U brak de banden
van de dood.

-Refrein-
U bent de hoop
in ons bestaan.
U bent de rots
waarop wij staan.
U bent het licht
waardoor de wereld God kan zien.

U won van de dood,
droeg onze pijn.
Nu mogen wij
dicht bij U zijn.
Jezus de hoop,
levend in ieder die gelooft.
Heer, ik geloof.

De waarheid maakt vrij
Er waren op vrijdag 3 preken of lezingen of hoe je het dan ook wil noemen. Ze gingen over deze 4 vormen van gebondenheid:

1. Gebonden door macht van de zonde
2. Gebonden door de leugen
3. Gebonden door emotionele banden.
4. Gebonden door demonische banden.

Vaders kus
Spreker Wilkin van de Kamp ging onder anderen in op het verhaal van de verloren zoon uit Lukas 15. "Alles begint bij terug komen bij de Vader. Thuis komen. Ook thuis komen bij jezelf. Dat kan een hele zware dobber zijn." Wilkin vertelde dat mensen de leegte vaak vullen met de kick, met de zonde. De verloren zoon deed dat ook. Hij had geen recht meer op een plek in het huis van zijn vader en dat wist hij. Hij was ook bang voor de reactie en afwijzing van zijn dorpsgenoten. Maar wat gebeurde er?
Zijn vader, die dat alles wel wist, rende hem tegemoet. Dat deed je toen niet, rennen. Dat onteerde je. De vader wilde echter de veroordelende mensenmassa vóór zijn. Het was heel erg als je het bezit van je familie verkwanseld had. Dan gooide men een pot voor je voeten stuk, als teken dat je er niet meer bij hoorde. Dat wilde de vader voorkomen! Hij ging op hem toe en kuste hem teder. Toch geloofde de zoon nog niet meteen dat het nu goed was. Er was méér nodig. Een kus is niet genoeg.

Volmaakte liefde
"Haal het beste gewaad", beval de vader en trek het hem aan. "De oude mens moet uit!"
Het oude leven, daar moeten we afstand van doen. Wilkin noemde psalm 34 vers 6 en dat vind ik toch zo mooi!:
'Wie naar Hem opzien, stralen van vreugde, schaamte zal hun aangezicht niet bedekken'
Er was geen afwijzing in Jezus' ogen, enkel volmaakte liefde. De boodschap was:
Trek het kleed van de schaamte uit. God wil ons bekleden met eer en glorie (psalm 8:5)
God wil dat we het huis binnen gaan.
Nergens in het Nieuwe Testament worden wij 'zondaars' genoemd. We worden 'heiligen' genoemd.
Dat was voor mij ook echt wel een eye-opener. Natuurlijk weet ik wel dat we een nieuwe schepping zijn, dood voor de zonde etc., maar dit wist ik toch niet. Wow, God noemt ons heiligen, hoe bijzonder! Zeker omdat ik mezelf dat nou bepaald niet altijd voel....

Overgave
God wil altijd herstellen, wel is dit een heel proces. Bij David was dat ook zo, na zijn zonde met Bathséba. Hij mocht zelfs weer koning zijn daarna.
God ziet ons als rein omdat Hij ons aanziet in Christus.
Dit mochten enkele bezoekers ook voorin op het podium uitbeelden. We zagen hoe het zondekleed uitging en de zondaar bedekt werd met het witte kleed van verzoening. Zo mooi om dit zo duidelijk te zien! Het zondekleed moest af.
Wij mochten naar voren komen als we alles in Gods handen wilden leggen. Als we ons wilden overgeven aan Hem. Samen zeiden we een gebed op, wat door Wilkin werd voorgezegd. Dat was een eerste stap. Mooi om dit zo samen met vele anderen te mogen doen. "Hier zijn wij Heer, voor uw aangezicht. We geven ons over aan U. We hebben U nodig."

Ben jij al vrij van de leugen?
Op vrijdagmiddag sprak Gerdien Lanmers over gebonden zijn aan de leugen.
De waarde van het Woord werd genoemd.
'Als u in Mijn Woord blijft, bent u werkelijk Mijn discipelen. En u zult de waarheid kennen en de waarheid zal u vrij maken.' Johannes 8:32
De boze komt met leugens, hij verdraait de waarheid en zaait twijfel.
We hoorden dat de Geest van de waarheid ons helpt om de leugens in ons leven te ontmaskeren.
Deze uitspraak is eigenlijk best een heftige, vind je niet: 'Zolang je in de leugen gelooft, ben je gebonden aan de vader der leugen'. Oei.... best belangrijk om dan eens voor onszelf te onderzoeken in welke leugens je nog gelooft.... Dat je niet goed genoeg bent? Niet mooi genoeg? Niet genoeg presteert? Geen goede moede bent? of?
De boodschap was/is: Omarm de waarheid en sluit hem in je hart.

Vergeef
Gerdien ging ook in op gebonden zijn door emotionele banden. "Er is gezondigd tegen ons. We zijn boos en bitter geworden in ons hart. Toch moeten we die ander vergeven. Jezus vergaf ons alles en Hij vraagt ons ook die ander te vergeven.
'Vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.' Mattheüs 6:12
Vergeven begint met een keuze. Vergeven is de sleutel tot vrede en een hoopvolle toekomst.
"Kom uit je emotionele gevangenis. Stap in de waarheid!"

Etenspauze!

Bij een 'Vrij zijn' conferentie horen broodjes knakworst, heb ik begrepen! En die smaakten heerlijk!
Zoveel vrijwilligers, die met elkaar voor al die broodjes zorgden en alles weer opruimden en schoon maakten, dat is een compliment meer dan waard!
De eerste de beste mededeelnemer, die ik aansprak tijdens het eten, begon over afwijzing in haar leven en dat ze daarvoor was gekomen. Toen wist ik voor wie het boekje in mijn tas was. Dank u Heer voor de bevestiging! Ik moest in elk geval hiervoor naar deze conferentie.

Na het eten sprak Wilkin nog over gebonden zijn door demonische banden.
Hij noemde dat we zijn  vrijgekocht door de Zoon, Vrijgesproken door de Vader en Vrijgemaakt door de Geest. Toch kunnen ook gelovigen nog gebonden zijn. Zie ook het boekje van Wilkin: 'Kan een christen gebonden zijn'. In dit boekje staat alles wat wij ook te horen kregen op de conferentie.

Gebondenheid kan komen door zondige relaties, overspel of onreine banden. Ook zijn er occulte banden, doodsbanden, toverbanden en religieuze banden. Ik weet hier allemaal heel weinig vanaf. Alles staat uitgebreid in het dikke boek van Wilkin: 'bevrijd om vrij te zijn'. Ik heb dat boek ook gekocht. Ik wil me er graag in verdiepen (ben daar ook al even mee bezig) en hoop dat ik met wat ik leer anderen weer mag helpen.

Hele uitdaging trouwens, bovenstaand boek heeft meer dan 800 bladzijden :)

Oase van rust en liefde 
Naar de B&B! Ik vond na afloop van dag 1 al snel mijn mede B&B ganger. Het klikte meteen en samen reden we naar onze bestemming. 'In De Hoge', wat een mooie naam voor een hele fijne en gezellige B&B. Van een gelovig echtpaar, dat ons meteen voorzag van een lekker glas thee.

We kregen elk een eigen kamer. De mijne had een zitje waar we meteen gingen zitten. Met de broodjes die we mee hadden gekregen vanuit de kerk. Heerlijk, om even zo in alle rust te kunnen genieten. We voelden ons meteen vertrouwd met elkaar en vertelden elkaar van alles over onze gezinnen en zorgen. Om een uur of half 9 besloten we naar buiten te gaan en konden we nog net even een paar winkels in. Daarna hadden we wel trek in een lekker ijsje en een bakkie koffie, heerlijk buiten op een terrasje. Wat een fijne avond zo samen met een, tot een paar uur geleden, geheel onbekende.

Mijn nieuwe vriendin heeft de trainingsschool bevrijdingspastoraat net afgerond en wilde bij mij de vragenlijst wel afnemen. Daarin vul je alles in waar je in verleden en heden mee te maken hebt gehad, voor wat betreft de onderwerpen, die op de conferentie aan de orde kwamen. Dat hebben we die avond nog gedaan. We waren om 12.15 uur pas klaar, maar het was fijn om dat zo samen te doen. Ook bijzonder, dat het vertrouwen er was om dit zo te doen.
Wonderlijk genoeg sliep ik daarna heerlijk en werd ik uitgerust wakker. Het huis daar voelt zo vredig aan, dat is echt bijzonder. Gods Geest was daar.
Dat bleek ook wel, toen we met gastheer en gastvrouw ontbeten. Gezellig en heel vertrouwd, zo met zijn vieren. We deelden van alles, alsof we elkaar allang kenden. Ik heb dit echt als een knipoog van God ervaren. Een oase. God is zo goed!

Betaald en vrijgekocht
Met veel zin begonnen we aan dag 2 van de conferentie. Een dag , die ik niet snel zal vergeten.
Wilkin vertelde over het wonder van het kruis, de laatste 18 uur van Jezus. Hier heeft hij ook een gelijknamig boek over geschreven.
Hij benadrukte dat onze Jezus niet is vermoord, hij is zelf de dood ingegaan. Niets in die laatste 18 uur, is aan het toeval overgelaten. We zagen enkele filmpjes over de 7 keren dat Jezus gebloed heeft. Een vrouw schreeuwde door de dienst dat Wilkin niet zo moest gillen. Het was duidelijk de boze die door haar heen riep. Oei, dat ging door merg en been. Wilkin riep meteen terug dat hij nooit zou zwijgen. Toen vertrok de vrouw, al roepend. Wat erg als iemand zo door de boze bezet is....
Ik voelde ook zo de macht van de duisternis om me heen. Er waren zoveel gebonden mensen, je zag het aan hun gezichten. het kwam echt hevig bij mij binnen. Ik voelde me zo begaan met al die mensen, met al dat lijden. Ik dacht echt: Heer, wat is dit? Heer, hoe lang nog?
Mooi vond ik dat Wilkin benadrukte dat Jezus zelf het initiatief nam door te vragen: Wie zoekt u? Hij kan dit zo beeldend vertellen, echt mooi.
Was voor mij ook wel nieuw , dat hij vertelde dat Jezus bovennatuurlijke kracht kreeg, zodat Hij het lijden kon dragen. Ik had daar in elk geval nooit zo bij stil gestaan.
Iedereen mocht naar voren komen om zijn of haar zonden bij het kruis te brengen en de vragenlijst te verscheuren. Ook baden we hardop een gebed wat Wilkin ons voor zei. Dat vond ik een emotioneel moment. Ik heb de lijst echt grondig verscheurd en in gedachten een dikke streep eronder gezet. Betaald! Vrijgekocht! Vrij!

Deze lijst heb ik dus niet meer nu, gelukkig niet! Ik heb wel nog een lege, wie weet kan ik er nog eens iemand mee helpen.

Hardop uitspreken van vergeving
Gerdien sprak nog over de ander vergeven. Jezus gaf ons hierin het voorbeeld.
Vergeven is loslaten. En een keuze. Steeds weer en weer moeten we dit doen, 70 maal 7 keer.
Steeds als je vergeeft, heel je een stukje.
Jezus liet zich aanklagen voor ons. Hij verloste ons van de aanklager, wij hoeven ons niet te laten aanklagen.
Jezus reinigt ook ons geweten.
Deze uitspraak vond ik zo mooi: 'Zijn hart huilt om onze pijn'
Wij mochten naar voren komen en allemaal tegelijk hardop uitspreken wie we vergeving schonken. Dat vond ik ook echt emotioneel.

Jezus redt en bevrijdt!
Tenslotte sprak Wilkin nog over bevrijding van demonische machten. Spreken eigenlijk niet, we gingen een uur zingen. Terwijl werd gebeden, eerst voor hen die last hadden van doodsbanden. daarna voor hen die last hadden van occulte banden. en daarna voor hen die last hadden van onreine gedachten. Tot mijn verbijstering stond het elke keer vol. Wat je dan ziet, is niet te beschrijven. Er waren manifestaties, mensen gilden en mensen juichten. De boze moest wijken. Aldoor werd God de lof en de eer gebracht en daar kan hij niet tegen.
Jezus is de grote Bevrijder!
In hem hebben we macht over de hele legermacht van de vijand. Niets zal ons enig kwaad doen! 
En dat ga ik vasthouden. Daar klem ik me aan vast. Niets zal ons enig kwaad doen. Hallelujah, Amen!

Vol indrukken gingen we naar huis. Mijn nieuwe vriendin uit Dirksland reed met mij mee en ik zette haar af bij de bushalte. Wat een mooie ontmoeting. Wie weet zien we elkaar nog eens!

Ik hoop dat jullie door dit te lezen onder de indruk komen van de liefde en bevrijdende kracht van God. Het draait om hem en om hem alleen!

Ben jij ook wel eens op zo'n conferentie geweest en zo ja, hoe heb jij het ervaren?

Ik wens je Gods zegen en vrede toe!

GEEN ZORGEN

Iedereen die op God vertrouwt,
weet: Hij zal voor ons zorgen.
God voorziet elke dag opnieuw,
houdt ons in zijn trouw geborgen.

Dus blijf niet bezig met wat je niet krijgt,
maar zoek naar God, zoek naar zijn koninkrijk.

Vrede van de hoogste God
beschermt je hart en jouw gedachten.
Ook al kom je rust tekort,
zijn shalom zal steeds voldoende zijn.

Als Hij zelfs aan de bloemen denkt,
zou Hij jou dan ooit vergeten?
Niemand voegt door bezorgd te zijn,
ooit een dag toe aan zijn leven.

tekst: Matthijn Buwalda muziek: Kinga Bán, Peter Dijkstra © 2016 Stichting Sela Music

Liefs van Anja

Eva's kloosterretraite - terugblik

Wat was het fijn om deze kloosterretraite te volgen op 8 en 9 juni.! Ik ging er samen met een lieve vriendin heen en we hadden er ons ook echt op verheugd. Even opladen in alle rust en stilte. Weg van het rumoer van alle dag. De week ervoor hadden we anderhalve dag gevast en geprobeerd ons alvast meer op God te richten.

350 stille vrouwen
De retraite was georganiseerd door Eva, het vrouwentijdschrift van de Evangelische Omroep en werd gehouden in het klooster van de Paulusabdij in Oosterhout. Een prachtig klooster waar ruimte genoeg was voor wel 350 vrouwen. Leuk was, dat de zusters zeiden dat ze zich niet voor konden stellen, dat we met zoveel waren. Omdat het zo stil was in en om het klooster. En dat was ook zo.
De omgeving alleen was al zo rustgevend. Heerlijk, die weidse tuin, waar we aten en stil waren. Heerlijk ook, het stilte terras, waar we ook echt stil moesten zijn.
Hieronder enkele plaatjes voor jullie.

Geliefde dochter
We gingen in twee dagen door het leven van Hannah uit 1 Samuël 1 en 2 van de Bijbel.
Hannah's worstelen en hart uitstorten voor God, loslaten en dankzeggen. Predikant Ron van der Spoel sprak voor ons. Twee keer op vrijdag en twee keer op zaterdag. Was zo fijn!
We stelden ons voor hoe het voor Hannah geweest moet zijn, dat ze geen kinderen had. Daarbij werd ze ook nog gepest door Peninnah, de andere vrouw van haar man. Die deed dat ook nog eens op het gevoeligste moment van het jaar. Tijdens het gemeenschaps-/feestmaal met God.
De predikant wees er ons op, dat het de Heer is Die over ons oordeelt. En weet je hoe Hij over Zijn kinderen denkt?
"Zijn hart barst open voor jou en mij en Hij zegt: "Ik hou van jou, Ik heb jou lief."
"Jij bent Mijn geliefde dochter in wie Ik een welbehagen heb."
Wow, dat vind ik toch zo geweldig. Dat God zo over jou en mij denkt! Dat wil ik vast houden!

Knokken
Hannah houdt het niet langer uit en staat op van tafel. Ze gaat worstelen met God. Dat is knokken!
Wij moesten dat ook doen. Tegen God zeggen wat we op ons hart hadden. We moesten de strijd aangaan. En dat gebeurde ook. Mensen waren in tranen. God werkte. Ik ervoer zelf dat God sprak tot mij. Hij vertelde me dat Hij alles van me wist. Dat Hij mij altijd zou helpen. En toen kwam dit lied in mij:
'Vrede van de hoogste Heer' en de tekst: 'Mijn vrede geef Ik u, niet gelijkerwijs de wereld deze geeft, geef Ik hem u. Uw hart worde niet ontroerd.'
Ik schrijf dit om te laten zien, dat God echt spreekt, in dit geval door mijn gedachten heen. Dat is zo mooi om mee te maken.

Ignatiaans bidden
Wij volgden bij zuster Ruth de workshop Ignatiaans bidden. Wat een mooie manier van bidden!

God in alles zoeken en vinden, daar gaat het om. Het gaat niet zozeer om weten , maar vooral om 'innerlijk voelen en smaken'. Een ontmoeting van hart tot hart met God.
Zie hieronder voor een schematische weergave van deze manier van bidden. Ik raad jullie zeker aan dit eens op deze manier te proberen.

Ík vond die zusters daar trouwens zo'n vrede en serene rust uitstralen. Heel bijzonder. Wat ik fijn vond, was het je in proberen te leven in het verhaal. Dat past wel bij mij. Dan gaat het meer leven voor je. Ik ga dat zeker vaker proberen te doen. We kregen van zuster Ruth een tekst om over te mediteren. Dat wil ik thuis ook vaker doen. Het echt tot je door laten dringen. Dan zal de ene keer dit en de andere keer iets anders bij je op komen. Net hoe God het leidt en je nodig hebt. Ook bij deze oefening sprak God tot mij en kwamen er spontaan andere teksten in me op, die bij de tekst pasten waar we over moesten denken. God is zo goed!
Spreken met God zoals een vriend met zijn vriend spreekt, dat doe ik al langer en bevalt me heel goed. We mogen ongekunsteld praten en alles zeggen. Het hoeft niet mooi of netjes. Heerlijk is dat!

Roep, schreeuw, kom
Hannah ging met haar worsteling tot God. Door het verdriet heen, wil God ons dingen leren. We mogen Hem vragen welke dingen dat zijn. Alles werkt mee ten goede!
We mogen God met onze ogen dicht volgen. Zijn genade is ons genoeg. 
Dominee Ron:
"Gun God de tijd"
"Geef God de tijd om te zorgen voor je ziel"

Hannah gooide alles eruit. Dat mogen wij ook doen. Het hoeft niet 'netjes'.
"Roep het uit, schreeuw het uit, kom zoals je bent"

Hannah bad concreet: "Geef mij een zoon!" Dat moeten wij ook doen, concreet bidden.
Hannah hield vol, dat moeten wij ook doen.
"Blijf vragen!"

Wij moesten onze vragen/verzoeken aan God opschrijven, concreet. Ik had een hele lijst ;)
God gaf mij een mooie belofte in gedachten, ik voelde me heel getroost en vredig.

Op de vrijdagavond kregen we een heel bijzonder worship concert aangeboden door de Oden van Salomo. Zij verzorgden alle muziek voor ons, dus ook steeds tussendoor. Dat was zo mooi! Oden van Salomo wijst naar de oudste verzameling christelijke liederen en gebeden, die bewaard zijn gebleven. (80-120 na Christus) Wat een mooie liederen zongen zij!
Zie ook: www.odenvansalomo.nl  Op deze site vind je de oden en kun je ze beluisteren. De moeite waard! Wij zongen onder anderen Ode 15, 40, 26 en 16.  Ode 15 heet bijvoorbeeld: 'Zo is mijn God' en eindigt met:

Hij bevrijdt mij
Hij geeft en Hij gunt mij zoveel.
Hij heeft mij gemaakt naar Zijn beeld.
Ik mag leven:
de Heer rekent af met de dood.
Hij geeft je het land van Zijn leven als jij
Hem gelooft.

Hallelujah (4x)

Hij bevrijdt mij...

Gezelligheid tussendoor
Tussendoor aten we gezellig in de tuin of op het terras. We kregen een heerlijk lunchpakket. alles was echt tot in de puntjes verzorgd. Na dag 1 vertrokken mijn vriendin en ik naar onze B&B. En die was heel gezellig. We waren daar met nog een vrouwtje van de retraite. Was fijn! Nog lang samen doorgepraat en gebeden. De foto hieronder plaats ik met toestemming hoor! :)

Loslaten
Zaterdag ging het over dat Hannah's gebed werd verhoord. Ze kreeg van de Heere een zoon.
Dominee Ron benadrukte dat onze man, onze vrouw, onze kinderen van God zijn, niet van onzelf! Dat kwam bij mij wel binnen. Zo vaak willen we anderen veranderen, ik wel tenminste. Dat mag niet. We moeten hen in Gods handen leggen. Hannah moest dat ook. Zij moest Samuël weer loslaten.
God leren vertrouwen, daar gaat het om.
"God doet niet altijd wat jij van plan bent, maar Hij is erbij." 

Hannah deed wat ze kon, elk jaar maakte ze een nieuw manteltje en... ze bad!
Wij mogen ook doen wat we kunnen, maar meer niet.

We moesten onszelf deze vragen stellen:
"Vertrouw je God meer dan jezelf?"
"Wat vind je moeilijk om terug te geven aan God, maar moet je wel doen? "
We moesten vervolgens op een briefje schrijven wat we aan God wilden geven.
Dat was een bijzonder moment. De briefjes werden aan het eind van de dag verbrand. Zodat we zagen dat we die dingen niet weer op mochten pakken. Ze waren weg, echt weg.

Tussendoor zagen we een film over het mooie werk van de Gemeenschap Chemin Neuf. Zij doen veel missionair werk, ook onder de jeugd. Ze geven zoveel van Gods liefde door. Ook lieten we voor ons bidden tijdens het Ministrygebed. Daar was ik echt door geraakt.

Doe eens gek
Tenslotte dachten we na over een blije Hannah.  Zij zong een lied: het lied van Hannah. Wat heel bijzonder was: dit lied was volgens het leesrooster van de katholieke kerk precies vandaag aan de beurt en werd dus wereldwijd gelezen! Hannah heeft het koninkrijksprincipe geleerd, dat God Zijn sterkte openbaart in onze zwakheid.
Dominee Ron noemde een mooie uitspraak van de katholieke kerk:
"De kerk is geen concertzaal, maar een veldhospitaal" Je mag er even liggen, even bijkomen.
Geweldig vind ik dat. "Jezus is onze Geneesheer, maar dan moeten we wel tot hem komen."
"Waar ik loslaat, gaat God aan het werk.", ook al zo'n mooie uitspraak!

Hannah is dankbaar. God wil gedankt worden. "Dank onder alles." je kunt echt gelukkig zijn, ondanks de omstandigheden. Dank op jouw manier. Kijk naar David: hij danste. Kijk naar Maria: zij zalfde Jezus en stortte ongelofelijk dure olie op Hem neer.
"Doe eens gek!" Die uitspraak van de dominee sprak mij wel aan!

Wow, we hebben zoveel gekregen deze dagen, ík heb zoveel gekregen deze dagen. Dank aan God!
Wat ik zo prachtig vond, was het lied dat we meermalen zongen: Bless the Lord, my soul. Het heeft de hele zondag nog in mijn hoofd gezeten. Hier komt het:

Bless the Lord my soul
and bless his holy name,
Bless the Lord my soul
Who leads me into life.

Hier kun je het lied horen op Nederland zingt: https://www.youtube.com/watch?v=73TnACBZnZg


Dank u Heer voor alles wat U gaf! U komt alleen alle eer en dank toe, hallelujah!

Hier kun je het programma nog zien en de podcasts beluisteren van de toespraken van de dominee:
https://eva.eo.nl/evenementen/eva-klooster-retraite/
www.eo.nl 

Zou je ook wel naar zoiets willen of ben je wel eens naar iets dergelijks geweest? Reageer gerust, leuk!

Ik wens je Gods zegen en vrede toe!
Groetjes van Anja

Loof de Heere, mijn ziel

Majestueus
Dit woord komt bij me op als ik naar de adelaar (of arend) kijk. Wat een vogel!

In de Bijbel komt de adelaar of arend wel 38 keer voor. Als beeld van kracht, maar ook van zorg voor de jongen. Ook in psalm 103 komt hij voor en wel als beeld van vernieuwing.
'Uw jeugd vernieuwt als die van een arend'
Dat is wat God doet: Zijn kinderen vernieuwen, net zoals een arend zijn verenkleed vernieuwt.

Loof de Heere, mijn ziel
Deze inleiding brengt mij naar het Bijbelgedeelte, waarbij ik vanmorgen stil stond in mijn stille tijd. Ik hou zo van dat Bijbelgedeelte! Vanmorgen heb ik het zelfs overgeschreven in een notitieboekje,
Ik geef het jullie hieronder door. Laat de verzen eens rustig tot je doordringen en besef:
Dit is hoe God is.
Dit is wat onze God doet.
Dit is waarom we Hem willen danken en loven!
Hier komt het stukje:

'Loof de Heere, mijn ziel,
en al wat binnen in mij is Zijn heilige naam.
Loof de Heere, mijn ziel
en vergeet geen van Zijn weldaden.
Die al uw ongerechtigheid vergeeft,
Die al uw ziekten geneest,
Die uw leven verlost van het verderf,
Die u kroont met goedertierenheid en barmhartigheid,
Die uw mond verzadigt met het goede,
Uw jeugd vernieuwt als die van een arend.'

Psalm 103 vers 1-5 HSV

Daar wordt ik zo blij van! Loof de Heere, mijn ziel! Hallelujah! Ik prijs U Heer, om wie u bent.
Ik ga deze verzen ook echt uit mijn hoofd leren. Zo heb ik altijd een heel bemoedigend stukje uit Gods Woord bij de hand.

Weg blijdschap
Net voor kerktijd gebeurde er iets waardoor mijn blijdschap temperde. Ik werd er verdrietig door. Niet te geloven hoe je het ene moment blij en het moment daarop verdrietig kunt zijn. Ik dacht zelfs even aan thuis blijven. Ging pas laat naar de kerk. Zag er zelfs beetje tegenop. 'Al dat blije gedoe', dacht ik.
Toch ging ik maar.

Aanbidding
In de kerk, gezeten naast een broer en zus in Christus, ging het wel weer. We zongen enkele liederen, veel minder dan anders. Degene die de zang leidde, vroeg of we alles wat ons dwars zat bij God wilden neerleggen. Zodat we er vrij van zouden zijn. Ik deed dat en ..... kwam er vrij van. God is zo goed! Daarna gaf de spreker aan over 'aanbidding' te willen spreken. God had gezegd dat hij dat moest doen en het ook bevestigd.
Hij zei dat het bij aanbidden gaat om je hart. God zegt tegen ons: Geef mij je hart.
Ook noemde hij Johannes 4: 20-24 waar het gaat over de Samaritaanse vrouw.
Er staat daar:
'God is een Geest en wie hem aanbidden, moeten hem aanbidden in geest en waarheid.'

Vrij
De spreker ging daarna over op 'vrije aanbidding'. We zijn er vrij in hoe we God willen aanbidden.
In de bijbel komen heel veel uitingen voor, zoals:

hoofd buigen, lichaam buigen
knielen, op het aangezicht vallen
opheffen van de handen, uitspreiden van de handen
handpalmen omhoog, klappen
juichen, dansen, jubelen
schoenen uittrekken

We werden allemaal uitgedaagd onze schoenen uit te trekken, omdat de plaats waarop we stonden heilig was! God was in ons midden.
De meesten gaven gehoor aan deze oproep en zo aanbaden we samen God, door liederen en gebed en getuigenissen heen. Was zo mooi en indrukwekkend. Ik denk dat God hier van genoten heeft. Van Zijn kinderen, die bereid waren uit hun veilige comfortzone te stappen en hem met hun hele ziel en lichaam te aanbidden.
Ik voelde me zelf ook zo vrij, voor het eerst durfde ik allebei mijn handen op te heffen, in plaats van eentje ;)
Zo mooi ook wat degene die de zang leidde nog zei:

"Het is pas een show als er toeschouwers zijn. Wees geen toeschouwer!"

We zongen onder anderen: Ik wil terug naar het hart van aanbidding. (opwekking 548)

Hart van aanbidding

(COUPLET 1)
De muziek vervaagt
langzaam wordt het stil,
dan kom ik bij U.
Met mijn grootste wens
iets te geven Heer
waar U blij mee bent.

(INTRO REFREIN)
Ik geef U meer dan een lied
want, een lied op zichzelf
is niet waar U naar verlangt.
U kijkt veel dieper in mij
door de buitenkant heen
doorgrond het diepst van mijn hart.

(REFREIN)
Ik wil terug naar het hart van aanbidding
en dan gaat het om U,
om U alleen Jezus.
Ik heb zo'n spijt van hoe ik ermee omging
want het gaat toch om U,
om U alleen Jezus.

(COUPLET 2)
Onvolprezen Heer,
U bent zoveel meer
dan ik zeggen kan.
Maar al ben ik zwak,
alles wat ik heb
leg ik voor U neer.

(INTRO REFREIN)
Ik geef U meer dan een lied
want, een lied op zichzelf
is niet waar U naar verlangt.
U kijkt veel dieper in mij
door de buitenkant heen
doorgrond het diepst van mijn hart.

(REFREIN)
Ik wil terug naar het hart van aanbidding
en dan gaat het om U,
om U alleen Jezus.
Ik heb zo'n spijt van hoe ik ermee omging
want het gaat toch om U,
om U alleen Jezus.
(Nog 1x het refrein)

Ik mocht God met heel mijn hart aanbidden. En voelde me zelfs geroepen om te getuigen van Gods bevrijdende liefde. En de mensen op te roepen tot God aanbidden door middel van 'staan op het woord van God'. Door te staan op wat ik eerder had gelezen, ben ik zelf namelijk bevrijd van een enorme angst voor een bepaalde situatie. Elke maand was die angst er weer.Tot we als evangelisatieteam bijeen waren. Die morgen had ik psalm 34 gelezen waarin staat:
'De engel van de Heer legert zich (zet zich rondom) rondom hen die Hem vrezen en redt hen.'
Op die avond met het team ging ik bidden en zei iets als: "Heer, ik las vanmorgen die tekst en daar wil ik op gaan staan: stuur Uw engelen Heer, zoals U beloofd hebt."
Ik kwam thuis en merkte dat mijn angst voor die situatie totaal, volkomen verdwenen was! Hij is ook niet meer terug gekomen!
Ik moest dit gewoon delen met de gemeente. Dat voel ik dan tot in mijn botten, ik kan niet op mijn plek blijven dan.
God maakt vrij! Hij neemt alles weg wat ons belemmert om hem met ons hele hart te kunnen aanbidden. We mogen Gods woord innemen als medicijn, 3 keer per dag. Het geeft genezing voor ons hele lichaam. Zie ook de eerder blog hierover: http://zogodhetleidt.blogspot.com/2018/05/gods-medicijnfles.html

God maakt vrij! Loof de Heere mijn ziel!

Voel jij je al vrij om God te aanbidden op jouw manier? Of vind je het nog lastig? Schaam je je misschien? Ik praat er graag over door met je.

Nog een gezegende en heel fijne zondag gewenst!
Groetjes van Anja

Heer, ik kom tot U

Ik heb besloten elke blogpost voortaan te beginnen met een plaatje of foto. Passend bij waar ik over ga schrijven en misschien ook ter inspiratie van jou of mij ;) Waar denk jij aan bij dit plaatje?

Rust bij U
Ken je het lied: Heer ik kom tot U ? Ik dacht net na over een titel boven deze blog en toen kwam deze regel in mijn gedachten.

https://www.youtube.com/watch?v=pewzJl-QiyQ

'Als ik U ontmoet, vind ik rust bij U.'
Rust bij God, hoe mooi! Hij is een God van rust, Hij geeft die ook zelf. Zelfs als alles om ons heen onrustig is, kan Hij rust geven in ons hart. Weer zoiets dat met ons mensen verstand niet te begrijpen is, alleen te bewonderen.

Bid, zoek, klop
Bovenstaand stukje kwam eigenlijk op aan de hand van iets wat me deze week regelmatig bezig houdt. Wat ik ook al een paar keer gedeeld heb met anderen. Dat God goede gaven geeft aan Zijn kinderen. Hoe ik dat weet? Nou, dat lees ik in de Bijbel, in Gods Woord.
Ik citeer het stukje hieronder, het staat in Mattheüs 7 vers 7-12:

'Bid, en u zal gegeven worden; zoek en u zult vinden; klop, en er zal voor u open gedaan worden.
Want ieder die bidt, die ontvangt; wie zoekt, die vindt; en voor wie klopt zal opengedaan worden.
Of is er iemand onder u, die zijn zoon een steen zal geven, als hij om een brood vraagt?
Of als hij hem om een vis vraagt, zal hij hem een slang geven?
Als u, die slecht bent, uw kinderen dan goede gaven weet te geven, hoeveel te meer zal uw Vader Die in de hemelen is, goede gaven geven aan hen die tot Hem bidden.
Alles dan wat u wilt dat de mensen u doen, doet u hun ook zo, want dat is de Wet en de Profeten.'

Goede gaven
- Dit Bijbelgedeelte leert mij dat wij mogen vragen om dingen, die we graag willen hebben. God beslist dan of Hij wat wij vragen goed voor ons vindt. Daar hebben wij geen zeggenschap over en ook geen kijk op. Dat moeten we dus aan God overlaten.

- Bidden is belangrijk, dat leer ik hieruit ook. Waarom zou het er anders dubbel staan: 'Bid, en u zal gegeven worden' en 'want ieder die bidt, die ontvangt' ? Dat moet zijn om er de nadruk op te leggen.

- Van sommige dingen weet ik zeker dat het goed voor jou en mij is. Die krijgen we daarom absoluut! Dan denk ik bijvoorbeeld aan de Heilige Geest. Wil je daarmee vervuld worden? Dat is een heel goed verlangen! Dat zal je zeker krijgen! Wil je God beter leren kennen? Dat is ook een heel goed verlangen, dat zeker vervuld zal worden.

- Wat ik ook leer hieruit is dat we concreet mogen zijn in ons bidden. Niet vragen of God voor ons wil zorgen (mag natuurlijk wel), maar of hij brood wil geven en vis.
De bekende evangeliste Corrie ten Boom schrijft dat ook in haar boekje 'Zonder Hem kan ik niets doen':
'Om antwoorden te ontvangen, moeten we gericht bidden. God geeft geen stenen voor brood. Als wij duidelijk om iets vragen, zullen wij duidelijke antwoorden ontvangen. De meesten van ons ontvangen niet, omdat we niet vragen (zie Jakobus 4:2)
Het gebed is krachtig. De duivel glimlacht als we plannen maken; hij lacht wanneer we het te druk krijgen, hij siddert als we bidden - vooral wanneer we met anderen samen bidden. Maar u moet niet vergeten dat God het is, die antwoordt en Hij antwoordt altijd op een wijze waarvan Hij weet, dat die het beste is voor iedereen.'

Beste voorbeeld
Het beste voorbeeld van een concreet, gericht gebed is natuurlijk het gebed, dat Jezus zelf gaf aan Zijn discipelen. Het Onze Vader. De laatste tijd ben ik dit gebed zoveel meer gaan waarderen! Ik denk zeker, dat als God het wil, ik nog wel een paar blogjes wijd aan dit gebed .

Het viel me pas zo op dat er staat: Geef ons heden ons dagelijks brood. Niet ons dagelijks snoepgoed of junkfood.... Wat een les alleen al. Het eten wat we nodig hebben, niets meer of minder!

Bid jij ook al concreet/gericht? Of vind je dat lastig?
Ik probeer het zelf wel te doen. Noem mijn kinderen bijvoorbeeld bij naam en vraag gericht om wat ze nodig hebben voor die dag. Maar ook weer niet altijd hoor.

Ik hoor graag van jullie!
Heel fijn en gezegend weekend nog en groetjes van Anja