donderdag 27 september 2018

Gesprek aan de deur.....






Mooi hè, bovenstaande tekst! Het is enkel genade. Niets uit ons, maar alles uit Hem! Laten we dat vasthouden. Het is volbracht, de verzoening is enkel en alleen door Jezus' offer tot stand gekomen, er hoeft niets van ons bij. Vroeger leerde ik: 'nog geen nagelschrap'.

Tja, en daar zit ik dan, zomaar 's morgens een blog te schrijven.... dat is echt uniek voor mij. Ik gun me daar nooit de tijd voor eigenlijk. Heb altijd het gevoel, dat ik eerst allerlei werk moet doen en dan 's avonds wel een blogje mag schrijven. Maar ja, ik wil ook graag God de leiding geven. Mijn blog heet niet voor niets 'Zo God het leidt'. En vandaag heb ik aandrang om te schrijven, gisteren eigenlijk al.
Het gaat over iets wat ook gisteren gebeurde, zomaar onverwacht. Ik had 's morgens stille tijd gehouden en ook wat lopen zingen. Ik was gewoon blij en dankbaar dat ik zo'n trouwe Vader in de hemel heb.
Toen keek ik naar buiten en zag ik ze aankomen. Twee mannen. Bij voorbaat al geen twijfel mogelijk eigenlijk: Jehova's getuigen.

Mooie naam
Eigenlijk hebben ze een heel mooie naam, als je er over nadenkt: getuigen van Jehova, van de eeuwige, onveranderlijke God. Tjonge, dat is nogal wat. Dat moeten we allemaal zijn toch?! Getuigen.
Laten we even kijken wat de Bijbel hier precies over zegt, over getuigen zijn. Ik lees het onder anderen in Markus 16 vers 15. Hier zegt Jezus net voor Hij wordt opgenomen in de hemel:

'Ga heen in heel de wereld, predik het Evangelie aan alle schepselen.'

Tjonge, nou dat doen de Jehova's getuigen goed dan toch? Ze gaan twee aan twee uit, al getuigend door Nederland en zelfs daarbuiten! Ze offeren hier zelfs een groot deel van hun tijd aan op. Perfecte discipelen, toch? Er staan echter nog meer dingen achter deze tekst in Markus 16. Daar kom ik later nog op. Eerst even verder over de twee mannen. Daar gaat de bel al!

We zijn het eens
Normaal zucht ik diep als ik dit soort mannen aan zie komen. Met alle respect hoor, maar ze zijn vaak nogal opdringerig. Tenminste, zo zag ik ze tot nu toe. Wat ik dan doe is: wel de deur open, maar meteen na de begroeting zeggen, dat ik geen interesse heb. Dat lukt meestal wel goed. Soms moet ik het 2 of 3 keer zeggen, maar dan is het klaar. Dit keer voelde ik, dat het anders moest. Dat ik ze te woord moest staan. Wel begon ik nog enigszins defensief, zoals ik gewend was met: "Jullie zijn zeker van de Jehova's getuigen?". En ik zei er meteen achter, dat ik m'n eigen geloof heb. Haha, ja, het is er vaak al uit eer ik er erg in heb. Daar wil ik soms iets aan doen, maar in dit geval kan ik wel om mezelf lachen.
De mannen beaamden dat ze Jehova's getuigen waren en begonnen meteen daarna over het aantal kerken in de omgeving. Of ik ook niet vond, dat dat er wel erg veel zijn. Nou, dat is duidelijk, het zijn rond de 20 verschillende geloofsgemeenschappen, dus ja, dat is echt erg veel. En niet goed natuurlijk, aangezien God wil dat 'we allen één zijn'. Eén kudde met één Herder. Tjonge, dat was dus een mooi gemeenschappelijk punt. We waren het eens.

Nog steeds eens
Het volgende punt dat ze noemden was het prediken van het Koninkrijk. Dat vinden Jehova's getuigen erg belangrijk. Ze wilden weten wat ik daaraan doe en of ik ook niet vond dat iedereen zou moeten getuigen. Nou, eens! Dat zou iedereen moeten doen, dat is ook de opdracht van Jezus. (zie boven) Ik heb verteld dat ik wel eens met de Naar House bus meega. Daar hadden ze nog nooit van gehoord en de ene meneer vroeg er van alles over. Ook of het ook in het buitenland gebeurt, dit soort evangelisatie. Hij benadrukte dat zij ook in het buitenland actief zijn. Eigenlijk kwam het bij mij beetje over van: hoe meer hoe beter en wij doen nóg meer dan jullie. Ze waren wel erg blij, toen ik over evangelisatie in ons eigen dorp vertelde. Dat was erg goed en wie weet zouden we elkaar nog wel tegen komen.

Ander Jezusbeeld
Ik moet toegeven, dat ik eigenlijk niet eens precies wist wat Jehova's getuigen wel en niet geloven. Toen ze weg waren, ben ik het gaan onderzoeken. Ik heb hun eigen site opgezocht (www.jw.org)
Daar staat precies op wat ze leren. Poeh.... daar moest ik wel even goed induiken hoor! Ik had commentaren van anderen gelezen, maar die zijn vaak toch gekleurd merk ik. Denk ook dat mensen makkelijk dingen overnemen zonder zelf te onderzoeken.
Ik was tegengekomen, dat Jehova's niet geloven in Gods Zoon als Redder. Ze geloven er echter wel terdege in, dat Jehova Jezus naar de aarde zond om de mensen te redden. Alleen is het punt, dat zij Jezus anders zien, dan wij (ik bedoel christenen uit evangelische/reformatorische/ of …. hoek)
Jezus is voor hen een geschapen wezen, de eerste geschapen persoon door Jehova, de Allerhoogste. Jezus is ondergeschikt aan Jehova. Hij is ook niet almachtig, dat is alleen Jehova. Je kunt volgens hen Jezus wel navolgen, Zijn voorbeeld volgen, maar geen band met Hem opbouwen. Dat kan alleen met Jehova. Alles draait om Jehova. Die moeten ze gehoorzamen en beter leren kennen. Veel lezen over Hem en je houden aan Zijn wetten. Het laatste is heel belangrijk, nergens vind je bij hen dat Christus de wet heeft vervuld.

Het is volbracht!
Oppassen dus! Veel lijkt mooi en waar, maar het is het niet! Wij geloven in een persoonlijk geloof in Jezus Christus, waardoor de Vader ons in genade aanneemt. De wet is vervuld en door Christus ziet de Vader ons als rein en heilig! De wetten houden we echter 'vanzelf', uit liefde en dankbaarheid, maar niet om iets mee te verdienen. Jezus wil een Vriend van ons zijn en ook onze Broeder. Hij wil graag een intieme relatie met ons. Hij is ons álles! En niet te vergeten, Hij is God, samen met de Vader en de Heilige Geest. Dat is waar de Jehova's niet in geloven. Wat een arm geloof hebben zij! Ze moeten aldoor Jehova tevreden zien te houden, wetten onderhouden en een heleboel doen. (zoals veel evangeliseren) Terwijl wij heerlijk relaxt mogen zijn. Het IS volbracht! Er hoeft van ons niets bij. De Heilige Geest leert ons Jezus te volgen en op Hem te gaan lijken. Dat is Zijn werk in ons. Dank U Heer, voor vrije genade! Voor Uw volbrachte werk, voor Uw offer Heere Jezus, dat voldoende was!

ALLES doen wat Jezus deed
De Jehova's hebben ook hun eigen Bijbel. Daar staat niet alles in wat er bij ons in staat. Toen de mannen het over getuigen en prediken hadden, kreeg ik een ingeving. Ik zei: "Ja, en we mogen ook tekenen en wonderen doen, net als Jezus deed. En demonen uitdrijven. Want er staat: "En hen die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen: in Mijn naam zullen zij demonen uitdrijven, in vreemde talen zullen zij spreken; slangen zullen zij oppakken; en als zij iets dodelijks zullen drinken, zal het hen beslist niet schaden; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen gezond worden."
"Daar zijn wij het niet mee eens", zei één van de mannen. En ze praatten weer verder over het Koninkrijk. Aan het eind van het, overigens best korte gesprek, heb ik gezegd, dat ik hen wilden uitdagen de tekst eens op te zoeken, die ik noemde. "Waar staat hij dan? ", vroeg de ene man. Dat wist ik niet uit mijn hoofd. Ik liep naar binnen en zocht hem op. Ik wilde hem snel ergens opschrijven. Ook was er meteen iets in mij, dat dacht: ik wil ze iets meegeven. Nu heb ik altijd een voorraadje kaarten en boekjes ( deze ontmoeting stimuleert mij om hiermee door te gaan en de voorraad steeds aan te vullen) om weg te geven in huis. Het eerste wat ik zag was: Onbegrijpelijke liefde van Derek Prince. Er ging even iets van twijfel door me heen, zo van: zou dit het goede zijn, moet ik dit geven?, maar meer tijd had ik niet. Ze stonden nog bij de deur....



Ik schreef razendsnel de tekst in het boekje en 'Gods zegen' erbij en liep naar de deur. Ik gaf het aan de ene man. Die stak het in zijn binnenzak en we namen heel vriendelijk afscheid van elkaar.
Ik ben daarna gaan bidden. 'Heer, zegen deze mannen, zegen het boekje alstublieft." Ik heb deze mannen bij de Heer neergelegd en ze daar gelaten. Hij gaat er mee verder, dat geloof ik. Ik geloof ook, dat het boekje goed was. Heer, ik dank U zo voor de woorden, de wijsheid, de moed en de kracht. U komt alle eer en lof toe!
Ik moedig je aan: voed je met het Woord van God, zodat je andersdenkenden iets te antwoorden hebt. Vraag God om wijsheid en kennis. En stel je beschikbaar, elke dag. Spreek het uit: "Heer, hier ben ik, ik ben beschikbaar. gebruik mij maar." En dan gaan de dingen op je pad komen, dat zal je zien, Hij leidt het!

Gods zegen lieve vrienden en vriendinnen!!






'

maandag 24 september 2018

Gek op de regenboog







Vanmorgen zat ik mismoedig in de bank, moe en met 0,0 energie. Buiten somber en in mijn hart ook. Toen was daar ineens de zon en ook de regen. En dan voel ik altijd iets in mij ontwaken, dat zich afvraagt: zou het? Zou de regenboog er komen? Ik ben gek op de regenboog namelijk.
Dat klinkt misschien een beetje gek, maar het is echt zo.

Het teken van het verbond
De regenboog gaf God na de zondvloed als teken van het verbond, dat Hij maakte met Noach, zijn gezin en zijn nageslacht. (Genesis 9) Bijzonder is, dat God het verbond ook maakte met alle dieren. (zie vers 10). Dat was me eigenlijk nog niet eerder opgevallen. Gods zorg gaat ook over de dieren!
Verder zei God ook dat het teken van het verbond was voor 'alle generaties door tot in eeuwigheid'. (zie vers 12) Hoe mooi is dat: God dacht toen al ook aan ons!

In vers 13-16 staat zo mooi:
 'Mijn boog heb ik in de wolken gegeven, die zal dienen als teken van het verbond tussen Mij en de aarde. 'Het zal gebeuren, als Ik de wolken boven de aarde breng en de boog in de wolken gezien wordt, dat Ik aan Mijn verbond zal denken, dat er is tussen Mij en u en alle levende wezens van alle vlees. Het water zal niet meer tot een vloed worden om alle vlees te gronde te richten. Als deze boog in de wolken is, zal Ik hem zien, en denken aan het eeuwig verbond tussen God en alle levende wezens van alle vlees dat op de aarde is.'

Hechten aan gevoel
Ineens was daar dus vanmorgen de regenboog. Recht voor mij in de lucht. Het plaatje op de foto is exact dat, wat ik zie vanuit mijn plekje op de bank. Hij was er maar enkele minuten en verbleekte toen snel. Maar ik had hem gezien. Ik voelde me niet meteen heel blij of zo, maar was er wel blij mee. Ik bedoel, dat het gevoel niet erg wilde komen ;) Dat hoeft ook niet altijd, al is het wel fijn natuurlijk. We hechten vaak erg aan gevoel hè, dat hoor ik tenminste nogal eens om me heen.
Vragen als: 'Waarom merk ik er niks van, dat God bestaat?', 'Waarom voel ik niet, dat Hij van me houdt?', zijn aan de orde van de dag. Ik snap dat. Gevoel is fijn. Toch zegt Jezus niet voor niets: 'Zalig zijn zij, die niet gezien zullen hebben en toch zullen geloven.' (Johannes 20 vers 29). Het is mogelijk blijkbaar om alleen te geloven, puur te geloven. Hem 'op Zijn Woord' te geloven. Niet gemakkelijk hoor, dat zeker niet. Een gave van God, gewerkt door de Heilige Geest.
Vraag je je af waarom ik nou zo blij wordt van de regenboog? Nou, hij herinnert me aan de onmetelijke TROUW van God. God is en blijft dezelfde trouwe God. Trouw aan Zijn verbond. Trouw aan Zichzelf. Hij kan niet liegen. Hij heeft gezegd van Zijn kinderen te houden met een eeuwige liefde en dat geloof  en aanvaard ik. En daar word ik heel blij van! (al laat het gevoel dan soms even op zich wachten)

Kans om te getuigen
Ik was echter echt blij met de regenboog, ook al voélde ik me nog niet blij. Ik maakte bovenstaande foto en plaatste die meteen in de weekkrant, waar ik toch nog een foto voor moest hebben. Ik vind het dan altijd mooi om een enkele regen erbij te voegen over wat zo'n foto voor mij betekent. Ook al is het dan in een seculiere krant. Bijzonder vind ik ook, dat het mag en er nooit commentaar op komt. Zo zie je maar, dat getuigen soms zo makkelijk is. De gelegenheid kan zomaar voor je neus liggen. Dank U hiervoor Heer! Dat ik mag getuigen, ondanks mijn sombere gemoedsgesteldheid!

Nooit alleen
In de loop van deze dag vroeg ik een broer en enkele zussen om gebed en kreeg dat ook. Ook appte er een lieve zus, die ik al een tijd niet gesproken had. Zo op de juiste tijd, precies toen ik het nodig had! Dank U voor Uw liefde voor mij Heer! U bent zo goed! Ik voel me gezegend, dat ik lid mag zijn van Uw huisgezin. Dat ik niet alleen ben. Ik mag vernachten in de Schuilplaats van de Allerhoogste en overnachten in de schaduw van de Almachtige (psalm 91). Maar ik mag ook genieten van de onderlinge gemeenschap met mijn broers en zussen. Ik begrijp David wel, dat hij schreef zo blij te zijn met het huis van God. Daar mag je zijn in gemeenschap met God en Zijn huisgezin.
Voel je daar ook een verlangen naar, maar is dat verlangen nog onvervuld?
Dan heb ik een mooi gebed voor je gevonden in een boek van Derek Prince (Het huwelijk, een verbond). Dat zou je kunnen bidden.

' Heer, Ik ben eenzaam en onvervuld en ik erken het.
Ik verlang ernaar te "verblijven in Uw huis" - om deel uit te maken van een geestelijk gezin van toegewijde gelovigen.
Als er obstakels in mij zijn, vraag Ik U deze te verwijderen.
Leid me naar een groep waar dit verlangen van mij vervuld kan worden en help me om de noodzakelijke toewijding aan hen te doen.
In de naam van Jezus. Amen. '

Aan het eind van deze dag, kan ik schrijven, dat ik me veel beter voel. De vermoeidheid is weg en ik voel me blijer. Het gevoel komt echt wel weer, ook al duurt het soms even. (of langer) Ik heb net een mooi lied (Opwekking 753) geluisterd met als refrein:

Wie vertrouwen op de Heer,
zijn als de berg Sion,
Die niet wankelt,
maar voor altijd blijft.

Er staat ook deze regel in:
Maar die eenvoudig zijn vertrouwen op de Heere stelt,
die zal in de overwinning staan.

Daar zeg ik van harte Amen op!

Ik gun jullie veel vertrouwen op de Heer, in alle omstandigheden van je leven. Geef nooit op, maar blijf uitzien en verwachten!

Liefs en groetjes van Anja








zondag 16 september 2018

Het Vaderhart van God







Tijd van strijd
Mogelijk hebben jullie gemerkt, dat het even stil bleef. Ik beken eerlijk, dat ik veel aan mijn hoofd had en vooral veel strijd de laatste tijd. Het heeft denk ik alles te maken met twee dingen, die ik ben gaan doen: de trainingsschool bevrijdingspastoraat van Vrij Zijn en de start binnen het team van Eindeloos Vrij. (een inmiddels zelfstandig opererend team, dat mensen begeleidt op weg naar bevrijding van alles wat hen in geestelijk opzicht belemmert.) Ik wist, dat ik strijd kon verwachten, maar dat het zo hevig zou zijn, op allerlei gebieden... Allerlei gevoelens en emoties, waar ik dacht mee afgerekend te hebben, kwamen weer boven. Regelmatig kon ik alleen maar roepen of verzuchten: 'Heer, alstublieft, help me!'. Ik heb momenten van ongeloof, twijfel en verwarring beleefd. Het werk in Gods koninkrijk ging door, maar zorgde tevens voor nog meer spanning en strijd.

Moedeloos
Alle strijd zorgde ook voor gevoelens van afwijzing, tekort schieten en eenzaamheid. Oude gevoelens eigenlijk, die de boze maar al te graag nieuw leven inblies. Strijden ertegen, zeg ik dan zelf vaak genoeg, maar..... als de strijd hevig is..... dan gaat dat nog niet zo makkelijk. Ik zeg dit maar eerlijk. Dan ga ik ook wel eens moedeloos op bed liggen hoor. Echt geen zin in bidden dan! en ook niet bereid om naar goede raad te luisteren.... !Zelfmedelijden heb ik dan. Pffft, dat is niet leuk, om je zo te voelen.
Ik moet zelf ook nogal eens excuus aanbieden aan mensen, die ik niet aardig benader of waar ik dingen tegen zeg, zonder goed nadenken van tevoren. Als ik dan toch al somber ben en ik schiet dan voor m'n gevoel ook nog naar alles en iedereen tekort.... nou dan weet ik het niet meer. 'Heer, help!', is dan het enige wat er nog uitkomt. 'Help!'.

Lessen
Ik ben verbaasd hoeveel lessen ik in de afgelopen tijd weer heb mogen leren. Meer leren vertrouwen bijvoorbeeld. Ook al zie ik de uitkomst niet, toch roepen in vertrouwen, dat God hoort! En dat doet Hij! 
Ik heb God ervaren in de gesprekken, dat ik de juiste woorden en inzichten kreeg. Ook leerde ik via een mooi boek, dat ik kreeg, het volgende: Ik mag de lasten van anderen wel in mijn geest dragen, maar niet mijn emoties en gevoelens erdoor laten beheersen. Nu bid ik na een gesprek nog een keer voor de persoon en kies er daarna voor om er emotioneel gezien los van te zijn. En dit werkt zo goed! Dank U Heer, voor inzicht en wijsheid, die U ook door anderen tot ons laat komen!

De strijd gebroken
Weten jullie waardoor mijn strijd uiteindelijk brak? Waardoor IK echt brak? 
Door het zien van het Vaderhart van God!
Ik bood mijn excuus aan iemand aan en verwachtte iets terug als: "ach ja, we moeten allemaal nog veel leren", of: "excuus aanvaard, geeft niet", of zoiets...
Maar weet je wat diegene terug stuurde? Dit: 
"Je mag rusten aan de borst van Jezus en luisteren naar hoe Zijn hart klopt."(ik vat het even samen)
Daar moest ik toch zo om huilen! Ik brak echt toen ik voelde hoe God van mij houdt. Hij geeft echt om mij! En dat is waar het om gaat! HIJ HOUDT VAN MIJ! 
Een dagje later ben ik gaan vragen aan God om veel liefde voor mensen , die mij van nature niet zo liggen. En die heb ik gekregen, dank U Heer! Ik voel echt liefde nu voor al die mensen, waar ik eerst neutraal of misschien zelfs enigszins afwijzend tegenover stond.

Mijn geliefde kind
Ik kan zo nog wel uren doorschrijven, maar denk dat ik beter later in deze week verder kan schrijven. Nog even dit: Ik wil nu graag dingen lezen over het Vaderhart van God en voel me hierdoor nog dichter bij Hem. Ik hou zoveel van mijn God en Vader! En ben zo dankbaar voor Zijn onvoorwaardelijke liefde voor mij! Ik gun jullie dit ook zo en hoop dat jullie dit ook kennen of gaan kennen!
Ik lees nu in een geweldig boek: 'Mijn geliefde kind' van Colin Urquhart. Dit gaat helemaal over Gods Vaderhart. Echt de moeite waard. Ik hoop er snel meer over te schrijven. En dan was er nog iets: Vanmorgen sprak Tiemen Westerduin bij ons in de kerk en zijn  preek ging ook over het Vaderhart van God. Wow, was zo'n mooie bevestiging! Dank U Heer, U bent zo goed en groot!
Misschien later ook nog meer over deze preek.

We zongen dit mooie lied:

Ik wil altijd zijn waar U bent,
al de dagen van mijn leven;
dat ik U niet van een afstand ken,
maar met U verweven ben.

Ik wil altijd zijn waar U bent,
in de schaduw van uw vleugels.
Breng me naar de plaats waar U bent,
ik wil bij U zijn, o Heer.

Want ik wil zijn waar U bent;
leven in uw schuilplaats,
feesten aan uw tafel,
omgeven door uw heerlijkheid.
In uw schuilplaats,
daar zou ik altijd willen zijn;
Ik wil bij U zijn,
heel dicht bij U zijn, o Heer.

O mijn God.
U bent mijn schild en mijn kracht.
In uw nabijheid merk ik:
U bent sterk al ben ik zwak.

Ik wil altijd zijn waar U bent,
in de schaduw van uw vleugels.
Breng me naar de plaats waar U bent.
Ik wil bij U zijn,
heel dicht bij U zijn, o Heer.

Want ik wil zijn waar U bent...

Ik wil bij U zijn,
heel dicht bij U zijn, o Heer.

Dat is wat ik wil: dichtbij U zijn, heel dicht bij U. Dank U wel, dat ik altijd dichtbij U mag zijn. Dat U altijd van mij houdt, wat ik ook doe of zeg. Dat ik U niet teleur kan stellen. Dat ik aanvaard en geliefd ben. Trek allen, die hier ook naar verlangen, dicht naar U toe Heer. Laat ook zij mogen genieten van Uw tedere liefde. Om Jezus wil vraag ik U dit, Amen

Gods zegen en vrede toegewenst!
Groetjes van Anja

PS: Deze kaart is te bestellen bij de Hour of Power webshop. Ik geef er regelmatig eentje weg, vind de tekst zo mooi en waar!