maandag 24 december 2018

Ik hoef me geen zorgen te maken






Vorige week schreef ik over Jezus als Vredevorst. Ik hoop, dat jij echte vrede bij Hem gevonden hebt of gaat vinden. Dat is het mooiste kerstcadeau, dat je kunt krijgen!

Of je je dan altijd ook 'vredig' en kalm voelt?
Was dat maar waar.
Ik denk wel, dat je door Gods kracht, hier een eind in kunt komen. Ik bedoel dit niet oneerbiedig, maar geloof vast, dat, hoe meer je Hem gaat vertrouwen, hoe meer rust en vrede er komt in je leven.

Maar altijd? Nee, dat kunnen de meesten van ons niet zeggen denk ik. Als ik voor mezelf spreek, dan voel ik me toch zeker nog wel eens per week wat onrustig, minder vredig of misschien zelfs ontevreden. Ik beleid dat wel naar God toe hoor en geloof dat God dat ook wil. Zodat er niets tussen Hem en ons kan komen.

Als ik heel eerlijk ben, voelde ik me vanmorgen ook niet zo fijn. Ik werd onrustig wakker en wilde om 8.00 uur in de winkel zijn om boodschappen te doen. Daar ging ik wat sacherijnig naar toe, kwam in dezelfde stemming terug en ruimde in dezelfde stemming alles op. Oei, wat een nare bui hè, gewoon sacherijnig en niet blij. En niet de bedoeling.

Na de koffie ruimde ik mijn tafel even op. Die ligt altijd vol boeken en knutselspullen. We eten er toch niet, dus wat maakt het uit 😏 Maar.... morgen gaan we er wel eten, dus nu moet hij vandaag echt leeg 😃
Ik pak wat boekjes op, die dacht ik wel naar boven konden. O, daar is dat oude boekje weer, dacht ik. kan ook wel naar boven. Ik las gedachteloos de titel: 'bidden in de Heilige Geest'. Het boekje ziet er oud uit, fletse kleuren, beetje vergeeld aan de randen...
Ik sla het, nog steeds even gedachteloos open en dan gebeurt het.... ik ben geboeid. En neem het boekje mee naar de bank.

Ik lees dit:

'Als u dieper in Gods gemeenschap indringt, kan het zijn dat de vorm van uw verzoek veranderd wordt, bijna onbewust, zodat het gebed minder concreet schijnt te zijn. Maar dat hoeft helemaal niet op een gebrek aan geloof te wijzen, maar veeleer op een voller vertrouwen in de onveranderlijke liefde en wijsheid van Hem, die door ons zo graag als 'onze Vader' wordt aangesproken.

We lezen in Filippenzen 4: 6 en 7:
 'Wees in niets bezorgd, maar laat in alles, door gebed en smeking met dankzegging, uw verlangens bekend worden bij God. En de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaren in Christus Jezus.'

Wat is dat een zegen! Wie in gemeenschap met God is, hoeft niet bezorgd te zijn, maar is in staat gesteld, alles wat anders zijn hart zou irriteren of bedroeven tot God Zelf te brengen in gebed en smeking. En vergeet daarbij niet te danken voor uw zegeningen, zowel die van het verleden als die van het heden.
Deze vrede van God gaat het verstand te boven, omdat het menselijk intellect er niets van begrijpt. Het is zuiver geestelijk. We moeten de vrede van God absoluut niet verwarren met stoïcijnse berusting of het menselijk voornemen om maar het beste van de omstandigheden te maken. De vrede van God is dezelfde rust die woont in het hart van de Eeuwige als Hij in vrede op Zijn troon zit ver boven alle aardse stormen. Die vrede houdt, temidden van alle veranderingen op aarde, de harten en gedachten in rust van hen, die in de Heer Jezus geloven en alles in gebed aan Hem opdragen.'

Ik lees nog even door en alles is eigenlijk even mooi. Maar te lang om allemaal in 1 blogje te proppen. Ik merk, dat ik weer een beetje blij wordt en zet Opwekkingsmuziek aan. Dat helpt vaak ook. Ik hoor onder anderen het lied: 'Ik leef in U'. Wat mooi. Ik ben in Christus en hoef me geen zorgen te maken. Ik mag bidden en danken. En de vrede van God zal mijn hart en gedachten bewaren.
Ja, ja, ja, dat is wat ik wil Heer!
Vul mij geheel met Uw Geest en Woord.
Om Jezus wil,
Amen.

PS: het boekje is van H.A. Ironside, hij was een internationaal bekende bijbelleraar en predikant van de bekende 'Moody Memorial Church' in Chicago. Ironside heeft meer dan 70 boeken op zijn naam staan.   







4 opmerkingen:

  1. Mooi, als we op Hem gericht zijn moet ons gevoel wel mee.
    Alleen dat richten is een keuze.
    Zo bijzonder hoe God onze aandacht trekt in allerdaagse dingen als opruimen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja idd Danielle, is een keuze. En ik merk zelf dan soms, dat het gevoel ook nog niet erg wil ;) maar gelukkig gaat het daar ook niet om. En klopt ja, God weet ons altijd wel weer te bereiken, hij heeft zoveel manieren! Ik wens jou gezegende dagen toe!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Genoemde tekst uit Filippenzen heeft mij al meermaals mogen bemoedigen. Nu ook weer. Dank voor het delen. Wens jou en je gezin gezegende dagen toe.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn om te horen Anne, ik vind het ook een erg mooie, rijke tekst. En dankjewel hoor!

      Verwijderen