zondag 23 februari 2020

Maria en Elizabeth




Tijdens het schrijven aan mijn boek over bemoedigen werd ik geraakt door het verhaal over de ontmoeting tussen Maria en Elizabeth. Je vindt het in Lukas 1:39-56.

Maria heeft zojuist van de engel Gabriël gehoord, dat zij zwanger zal worden en een Zoon zal baren. Zijn naam zal zijn: JEZUS.
Aan het eind van zijn aankondiging zegt de engel:

'En zie, uw nicht Elizabeth is eveneens zwanger van een zoon, in haar ouderdom. Dit is de zesde maand voor haar, die onvruchtbaar genoemd werd. Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn.'

Vind je het niet bijzonder en liefdevol, dat de engel dit laatste regeltje van God moet toevoegen?  Heel vaak heb ik hier al troost uit mogen putten. Niets is onmogelijk voor onze grote God!

Maria aanvaardt alles wat de engel over haar toekomst uitspreekt. "Laat het geschieden overeenkomstig uw woord", zegt ze. Ik denk wel dat ze heel verrast is geweest, ook over het nieuws betreffende haar nicht Elizabeth. Zij gaat haastig op reis om haar een bezoekje te brengen. Ze wil bij haar zijn. Ik vind dit mooi. De ene vrouw voelt zich verbonden met de andere. Zo kunnen omstandigheden, of het nu blijde of verdrietige zijn, aan elkaar verbinden. Dat moeten we koesteren. We zijn niet gemaakt om alleen te zijn, maar om elkaar te helpen en tot steun te zijn.

Eerder vermeldde de Bijbel al, dat Elizabeth zich 5 maanden verborgen gehouden had voor de mensen. Waarom dat was, lezen we niet. Zij is nu in haar zesde zwangerschapsmaand. Ik denk, dat het bezoekje van Maria zo welkom is geweest voor haar. Na al die maanden zal ze vast behoefte gehad hebben aan een maatje. Het was tenslotte ook nog eens zo, dat haar man Zacharias niet kon praten, sinds de aankondiging van de engel. Omdat hij om een teken vroeg, kreeg hij er één, namelijk, dat hij niet zou kunnen praten totdat het kindje geboren zou zijn. Communiceren met Zacharias is dus nu even niet zo makkelijk voor Elizabeth.

Zodra Elizabeth de groet van Maria hoort, voelt ze hoe het kindje in haar buik opspringt van vreugde. Zijzelf wordt  op dat moment vervuld met de heilige Geest en roept het uit:  "Gezegend ben je onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van je buik." Wat is dit mooi. Een kindje, nog in de moederschoot, dat reageert op de komst van Jezus. Ongeboren kinderen hebben dus al emoties. Ze reageren op geluid, ze kunnen reageren op onze lofprijs en gebed!

Wat brengt dit eenvoudige bezoekje van Maria teweeg! Ik heb me dit nooit eerder zo gerealiseerd.
- Het zorgt ervoor, dat Elizabeth vervuld raakt met de Heilige Geest en gaat zegenen.
- De komst van Jezus, brengt nederigheid teweeg en maakt , dat Elizabeth zich  afvraagt, waar zij dit aan verdiend heeft.
- Elizabeth voelt geloof opspringen in haar hart en gaat profeteren: "En zalig is zij, die geloofd heeft, want wat haar van de kant van de HEERE gezegd is, zal volbracht worden."

Wat een ontmoeting vindt hier plaats, met Jezus in het middelpunt!

Maria gaat zingen: "Mijn ziel maakt de Heere groot en mijn geest verheugt zich in God, mijn Zaligmaker". Zij gelooft en eigent wat de engel tegen haar gezegd heeft. Haar kindje is Jezus, de Zaligmaker!

Maria blijft bij Elizabeth totdat zij is uitgerekend en gaat net voor de geboorte van Johannes naar haar eigen huis terug. Drie maanden blijft ze bij haar nicht. Wat een tijd zullen die twee gehad hebben, denk je niet? Ze hebben alles rondom hun zwangerschap kunnen delen en elkaar kunnen helpen en steunen. Wat enorm bemoedigend moet dit voor hen beiden geweest zijn. Ik denk, dat het een gouden tijd is geweest. Twee heel bijzondere moeders van twee heel bijzondere kinderen. Ik denk dat hier een heel hechte band is ontstaan, een unieke band, die elke andere band oversteeg.

De verbinding tussen deze vrouwen met Jezus als middelpunt, raakte mij zo. Misschien jou ook wel.
Ik wens je liefdevolle contacten toe en dat je je verbonden mag voelen met anderen. Dat je contacten mag hebben, waarvan Jezus het middelpunt is. Mis je die zo?  Dan wil ik je graag bemoedigen met de eerder genoemde tekst:

Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn. 

Bid je hemelse Vader om alles wat je nodig hebt. Je mag Hem vragen om kleine en grote dingen. Hij luistert zo graag naar je en Hij staat gereed om je te helpen. Daar mag je op vertrouwen. Wat je echter bovenal mag weten, is dat God jou Zelf Zijn vriendschap biedt. Hij is er altijd voor je. Je mag je eenzaamheid naar Hem uitschreeuwen. Hij hoort je en wil je troosten. Hij geneest je, door Zijn liefde als een balsem over je verwonde hart te gieten. Echt, dat is wat Hij voor jou wil doen.
Er is ook een mooi lied, wat hierover gaat. Misschien mag het je bemoedigen.


Heer, U leidt mij door Uw hand,
toont mij het beloofde land.
Ook als pijn mijn hart verlamt:
Uw liefde wint elke strijd.

Is mijn angst als Jericho,
zijn de muren metershoog,
is mijn hart verdord en droog:
Uw liefde wint elke strijd,
mijn wapen, mijn veiligheid.

Refrein:
U die reuzen verslaat
U die bergen verplaatst,
U die ketens verbreekt
van wat is geweest,
brak de leugens en angst:
uw Woord duurt het langst,
want niets is ooit onmogelijk voor U.

Er is hoop, ook in de pijn,
als er oorlog woedt in mij,
als er nergens licht meer schijnt,
Uw liefde wint elke strijd,
mijn wapen, mijn veiligheid.

Refrein:
U die reuzen verslaat
U die bergen verplaatst,
U die ketens verbreekt
van wat is geweest,
brak de leugens en angst:
uw Woord duurt het langst,
want niets is ooit onmogelijk voor U.

(opwekking 813)
Veel zegen, liefs en een hartelijke groet!
Anja

3 opmerkingen: