Gek op de regenboog

Vanmorgen zat ik mismoedig in de bank, moe en met 0,0 energie. Buiten somber en in mijn hart ook. Toen was daar ineens de zon en ook de regen. En dan voel ik altijd iets in mij ontwaken, dat zich afvraagt: zou het? Zou de regenboog er komen? Ik ben gek op de regenboog namelijk.
Dat klinkt misschien een beetje gek, maar het is echt zo.

Het teken van het verbond
De regenboog gaf God na de zondvloed als teken van het verbond, dat Hij maakte met Noach, zijn gezin en zijn nageslacht. (Genesis 9) Bijzonder is, dat God het verbond ook maakte met alle dieren. (zie vers 10). Dat was me eigenlijk nog niet eerder opgevallen. Gods zorg gaat ook over de dieren!
Verder zei God ook dat het teken van het verbond was voor 'alle generaties door tot in eeuwigheid'. (zie vers 12) Hoe mooi is dat: God dacht toen al ook aan ons!

In vers 13-16 staat zo mooi:
 'Mijn boog heb ik in de wolken gegeven, die zal dienen als teken van het verbond tussen Mij en de aarde. 'Het zal gebeuren, als Ik de wolken boven de aarde breng en de boog in de wolken gezien wordt, dat Ik aan Mijn verbond zal denken, dat er is tussen Mij en u en alle levende wezens van alle vlees. Het water zal niet meer tot een vloed worden om alle vlees te gronde te richten. Als deze boog in de wolken is, zal Ik hem zien, en denken aan het eeuwig verbond tussen God en alle levende wezens van alle vlees dat op de aarde is.'

Hechten aan gevoel
Ineens was daar dus vanmorgen de regenboog. Recht voor mij in de lucht. Het plaatje op de foto is exact dat, wat ik zie vanuit mijn plekje op de bank. Hij was er maar enkele minuten en verbleekte toen snel. Maar ik had hem gezien. Ik voelde me niet meteen heel blij of zo, maar was er wel blij mee. Ik bedoel, dat het gevoel niet erg wilde komen ;) Dat hoeft ook niet altijd, al is het wel fijn natuurlijk. We hechten vaak erg aan gevoel hè, dat hoor ik tenminste nogal eens om me heen.
Vragen als: 'Waarom merk ik er niks van, dat God bestaat?', 'Waarom voel ik niet, dat Hij van me houdt?', zijn aan de orde van de dag. Ik snap dat. Gevoel is fijn. Toch zegt Jezus niet voor niets: 'Zalig zijn zij, die niet gezien zullen hebben en toch zullen geloven.' (Johannes 20 vers 29). Het is mogelijk blijkbaar om alleen te geloven, puur te geloven. Hem 'op Zijn Woord' te geloven. Niet gemakkelijk hoor, dat zeker niet. Een gave van God, gewerkt door de Heilige Geest.
Vraag je je af waarom ik nou zo blij wordt van de regenboog? Nou, hij herinnert me aan de onmetelijke TROUW van God. God is en blijft dezelfde trouwe God. Trouw aan Zijn verbond. Trouw aan Zichzelf. Hij kan niet liegen. Hij heeft gezegd van Zijn kinderen te houden met een eeuwige liefde en dat geloof  en aanvaard ik. En daar word ik heel blij van! (al laat het gevoel dan soms even op zich wachten)

Kans om te getuigen
Ik was echter echt blij met de regenboog, ook al voélde ik me nog niet blij. Ik maakte bovenstaande foto en plaatste die meteen in de weekkrant, waar ik toch nog een foto voor moest hebben. Ik vind het dan altijd mooi om een enkele regen erbij te voegen over wat zo'n foto voor mij betekent. Ook al is het dan in een seculiere krant. Bijzonder vind ik ook, dat het mag en er nooit commentaar op komt. Zo zie je maar, dat getuigen soms zo makkelijk is. De gelegenheid kan zomaar voor je neus liggen. Dank U hiervoor Heer! Dat ik mag getuigen, ondanks mijn sombere gemoedsgesteldheid!

Nooit alleen
In de loop van deze dag vroeg ik een broer en enkele zussen om gebed en kreeg dat ook. Ook appte er een lieve zus, die ik al een tijd niet gesproken had. Zo op de juiste tijd, precies toen ik het nodig had! Dank U voor Uw liefde voor mij Heer! U bent zo goed! Ik voel me gezegend, dat ik lid mag zijn van Uw huisgezin. Dat ik niet alleen ben. Ik mag vernachten in de Schuilplaats van de Allerhoogste en overnachten in de schaduw van de Almachtige (psalm 91). Maar ik mag ook genieten van de onderlinge gemeenschap met mijn broers en zussen. Ik begrijp David wel, dat hij schreef zo blij te zijn met het huis van God. Daar mag je zijn in gemeenschap met God en Zijn huisgezin.
Voel je daar ook een verlangen naar, maar is dat verlangen nog onvervuld?
Dan heb ik een mooi gebed voor je gevonden in een boek van Derek Prince (Het huwelijk, een verbond). Dat zou je kunnen bidden.

' Heer, Ik ben eenzaam en onvervuld en ik erken het.
Ik verlang ernaar te "verblijven in Uw huis" - om deel uit te maken van een geestelijk gezin van toegewijde gelovigen.
Als er obstakels in mij zijn, vraag Ik U deze te verwijderen.
Leid me naar een groep waar dit verlangen van mij vervuld kan worden en help me om de noodzakelijke toewijding aan hen te doen.
In de naam van Jezus. Amen. '

Aan het eind van deze dag, kan ik schrijven, dat ik me veel beter voel. De vermoeidheid is weg en ik voel me blijer. Het gevoel komt echt wel weer, ook al duurt het soms even. (of langer) Ik heb net een mooi lied (Opwekking 753) geluisterd met als refrein:

Wie vertrouwen op de Heer,
zijn als de berg Sion,
Die niet wankelt,
maar voor altijd blijft.

Er staat ook deze regel in:
Maar die eenvoudig zijn vertrouwen op de Heere stelt,
die zal in de overwinning staan.

Daar zeg ik van harte Amen op!

Ik gun jullie veel vertrouwen op de Heer, in alle omstandigheden van je leven. Geef nooit op, maar blijf uitzien en verwachten!

Liefs en groetjes van Anja