De kracht van profetie

 

Momenteel lees ik een heel duidelijk boekje over profetie van Matt Helland: 'Profeteren - gewoon doen'.

In het voorwoord noemt Matt de tekst, die je ziet in de foto.

Jaag de liefde na en streef naar de geestelijke gaven, en vooral daarnaar dat u mag profeteren.

Hij noemt terecht, dat het hier niet om iets vrijblijvends gaat, nee, er staat: Jaag en streef! Het is een krachtige oproep, een bevel.

Profeteren heeft tegenwoordig in veel kerken een twijfelachtige reputatie. Zo wordt er wel gezegd, dat het niet meer voor deze tijd zou zijn. Dat kunnen we echter nergens in de Bijbel vinden.

Ook hebben mensen er wel slechte ervaringen mee. Dat kan, maar daarom blijft Gods woord nog steeds onverminderd van kracht.

Verder wordt profeteren nogal eens als iets heel groots, hoogs, onbereikbaars gezien. Matt doet een boekje open, over wat profetie nu eigenlijk is.

Ik citeer: 'Profetie is het communiceren van het hart en de gedachten van God naar de mensen om je heen. Het betekent dat je Gods stem zo goed kent, dat het normaal wordt om aan anderen te vertellen wat je denkt dat God wil zeggen. Profetie transformeert levens en zet de kracht van God vrij in de wereld.'

Het is dus niet iets engs of zo, nee het is juist heel mooi.

Profetie komt uit het hart van God. Omdat wij door de Heilige Geest met Hem verbonden zijn, kunnen wij Zijn hart (leren) kennen.

Wij mogen leren Zijn woorden te spreken. Dat zijn altijd woorden, die in overeenstemming zijn met het Woord. Vaak zijn het ook woorden uit de Bijbel.

Ik geef je graag een voorbeeld, wat ik zelf mee mocht maken. Ik moet er de laatste tijd af en toe aan terug denken.

Enkele jaren geleden was ik op een bevrijdingsconferentie. Ik ging daarheen om te leren, maar ook wilde ik graag mensen bemoedigen. Op zo'n conferentie heb je heel makkelijk praatjes met mensen en veel kans dus om iets te mogen delen of krijgen

Op gegeven moment raakte ik in gesprek met twee vrouwen. Zij waren echt voor bevrijding op de conferentie en vertelden mij waar ze mee tobden. We hadden een open en fijn gesprek.

Die avond, in mijn B&B dacht ik na over dat gesprek. Ik voelde een verlangen om een kaartje te schrijven voor deze vrouwen, met een bemoediging erop. Ik had van thuis een stuk of 3 kaarten met Bijbelteksten erop meegenomen.

Ik bad voor deze vrouwen en koos voor beiden een kaart uit. Ik vroeg God: Wat mag ik er op schrijven? Wat wilt U zeggen tegen deze vrouwen?

Ik moest denken aan Jesaja 49:16 : Zie, ik heb u in beide handpalmen gegraveerd, uw muren zijn steeds vóór Mij.

Deze tekst zocht ik op in mijn Bijbel en las toen ook het vers, dat ervoor staat:

Kan een vrouw haar zuigeling vergeten, zich niet ontfermen over het kind van haar schoot?

Zelfs al zouden die het vergeten, Ik zal u niet vergeten.

Op dat moment kreeg ik sterk de indruk, dat ik dit vers er voor die ene vrouw bij moest schrijven.

Even voelde ik me wat onzeker: zou dat niet raar zijn, waarom zou ik dit erbij schrijven? Stel nou dat...

Van alles gaat er dan door je heen. Maar toch bleef die aandrang en zo schreef ik bij die ene vrouw vers 15 en 16 en bij de andere alleen vers 16 op de kaart.

De ochtend erna (zo'n conferentie duurt 2 dagen) keek ik of ik de vrouwen zag. En ja hoor, op gegeven moment zag ik ze.

Ik erop af, voelde me best gespannen.

'Ik heb nog een kaartje voor jullie', zei ik en ik gaf aan ieder het kaartje. Meteen liep ik weg (haha angsthaas die ik was)

Van een afstandje volgde ik de bewegingen van de vrouwen

O kijk, ze zijn aan het smoezen, hoofden dichtbij elkaar en ze laten elkaar de kaartjes zien. Het lijkt wel of er iets is. En o help, daar zie ik die ene vrouw driftig rond kijken. Zou ze mij zoeken?

Zodra haar ogen mij vinden, stiefelt ze op me af. Ze lijkt verschrikt, wat is dat nou toch?

Als ze bij me is, duwt ze het kaartje onder m'n neus, het is het kaartje met vers 15 en 16...

'Heb je dit van God gekregen?' vraagt ze gespannen.

Ik stamel: 'Ehh, ja, ik heb ervoor gebeden en toen kwam deze tekst en heb ik die opgeschreven. Dus ja, ik geloof dat je die van God hebt gekregen.'

Ze slaakt een zucht en ik zie tranen in haar ogen.

'Het klopt precies', zegt ze, 'want ik ben opgevoed in een kindertehuis.'

Ze was zo geraakt door dat woord, dat God haar niet was vergeten. Het troostte haar. Dat sprak ze ook uit: 'Ja, dit moet wel van God zijn, Hij is er echt.'

Dit voorval heeft mijzelf ook enorm geraakt. Ik zal het nooit vergeten. Ik hoop die vrouwen ooit nog weer eens ergens tegen te mogen komen. Ben zo benieuwd hoe het nu met hen is.

God weet van hen af.

Hij weet ook van jou af.

Hij weet wat jij nodig hebt en soms laat Hij Zijn gedachten door 1 van Zijn kinderen aan jou overbrengen. Dat is zo mooi, zo liefdevol.

Nogmaals, het is niet eng of vaag of raar.

Profetie is iets prachtigs, iets kostbaars.

Het komt voort uit de liefde.

Daarom staat er: jaag daarnaar, zoek het met al je krachten, net zolang tot je het vindt.

Streef ernaar om te mogen profeteren.

Bid elke dag: Heer, wie mag ik vandaag bemoedigen? Aan wie mag ik vandaag doorgeven hoe U over diegene denkt?

Het is ook voor jou, lieve lezer.

Wees niet bang, maar laat je leiden, ook vandaag.

Heb je zo'n behoefte aan een Woord van God of gebed en vind je dat zelf even moeilijk?

Je mag mij altijd een bericht sturen hoor. Dat kan via pb maar je mag ook mailen naar anjahelmink@hotmail.com.

Gods zegen!

en liefs en groetjes van Anja