Eva's kloosterretraite - terugblik

Wat was het fijn om deze kloosterretraite te volgen op 8 en 9 juni.! Ik ging er samen met een lieve vriendin heen en we hadden er ons ook echt op verheugd. Even opladen in alle rust en stilte. Weg van het rumoer van alle dag. De week ervoor hadden we anderhalve dag gevast en geprobeerd ons alvast meer op God te richten.

350 stille vrouwen
De retraite was georganiseerd door Eva, het vrouwentijdschrift van de Evangelische Omroep en werd gehouden in het klooster van de Paulusabdij in Oosterhout. Een prachtig klooster waar ruimte genoeg was voor wel 350 vrouwen. Leuk was, dat de zusters zeiden dat ze zich niet voor konden stellen, dat we met zoveel waren. Omdat het zo stil was in en om het klooster. En dat was ook zo.
De omgeving alleen was al zo rustgevend. Heerlijk, die weidse tuin, waar we aten en stil waren. Heerlijk ook, het stilte terras, waar we ook echt stil moesten zijn.
Hieronder enkele plaatjes voor jullie.

Geliefde dochter
We gingen in twee dagen door het leven van Hannah uit 1 Samuël 1 en 2 van de Bijbel.
Hannah's worstelen en hart uitstorten voor God, loslaten en dankzeggen. Predikant Ron van der Spoel sprak voor ons. Twee keer op vrijdag en twee keer op zaterdag. Was zo fijn!
We stelden ons voor hoe het voor Hannah geweest moet zijn, dat ze geen kinderen had. Daarbij werd ze ook nog gepest door Peninnah, de andere vrouw van haar man. Die deed dat ook nog eens op het gevoeligste moment van het jaar. Tijdens het gemeenschaps-/feestmaal met God.
De predikant wees er ons op, dat het de Heer is Die over ons oordeelt. En weet je hoe Hij over Zijn kinderen denkt?
"Zijn hart barst open voor jou en mij en Hij zegt: "Ik hou van jou, Ik heb jou lief."
"Jij bent Mijn geliefde dochter in wie Ik een welbehagen heb."
Wow, dat vind ik toch zo geweldig. Dat God zo over jou en mij denkt! Dat wil ik vast houden!

Knokken
Hannah houdt het niet langer uit en staat op van tafel. Ze gaat worstelen met God. Dat is knokken!
Wij moesten dat ook doen. Tegen God zeggen wat we op ons hart hadden. We moesten de strijd aangaan. En dat gebeurde ook. Mensen waren in tranen. God werkte. Ik ervoer zelf dat God sprak tot mij. Hij vertelde me dat Hij alles van me wist. Dat Hij mij altijd zou helpen. En toen kwam dit lied in mij:
'Vrede van de hoogste Heer' en de tekst: 'Mijn vrede geef Ik u, niet gelijkerwijs de wereld deze geeft, geef Ik hem u. Uw hart worde niet ontroerd.'
Ik schrijf dit om te laten zien, dat God echt spreekt, in dit geval door mijn gedachten heen. Dat is zo mooi om mee te maken.

Ignatiaans bidden
Wij volgden bij zuster Ruth de workshop Ignatiaans bidden. Wat een mooie manier van bidden!

God in alles zoeken en vinden, daar gaat het om. Het gaat niet zozeer om weten , maar vooral om 'innerlijk voelen en smaken'. Een ontmoeting van hart tot hart met God.
Zie hieronder voor een schematische weergave van deze manier van bidden. Ik raad jullie zeker aan dit eens op deze manier te proberen.

Ík vond die zusters daar trouwens zo'n vrede en serene rust uitstralen. Heel bijzonder. Wat ik fijn vond, was het je in proberen te leven in het verhaal. Dat past wel bij mij. Dan gaat het meer leven voor je. Ik ga dat zeker vaker proberen te doen. We kregen van zuster Ruth een tekst om over te mediteren. Dat wil ik thuis ook vaker doen. Het echt tot je door laten dringen. Dan zal de ene keer dit en de andere keer iets anders bij je op komen. Net hoe God het leidt en je nodig hebt. Ook bij deze oefening sprak God tot mij en kwamen er spontaan andere teksten in me op, die bij de tekst pasten waar we over moesten denken. God is zo goed!
Spreken met God zoals een vriend met zijn vriend spreekt, dat doe ik al langer en bevalt me heel goed. We mogen ongekunsteld praten en alles zeggen. Het hoeft niet mooi of netjes. Heerlijk is dat!

Roep, schreeuw, kom
Hannah ging met haar worsteling tot God. Door het verdriet heen, wil God ons dingen leren. We mogen Hem vragen welke dingen dat zijn. Alles werkt mee ten goede!
We mogen God met onze ogen dicht volgen. Zijn genade is ons genoeg. 
Dominee Ron:
"Gun God de tijd"
"Geef God de tijd om te zorgen voor je ziel"

Hannah gooide alles eruit. Dat mogen wij ook doen. Het hoeft niet 'netjes'.
"Roep het uit, schreeuw het uit, kom zoals je bent"

Hannah bad concreet: "Geef mij een zoon!" Dat moeten wij ook doen, concreet bidden.
Hannah hield vol, dat moeten wij ook doen.
"Blijf vragen!"

Wij moesten onze vragen/verzoeken aan God opschrijven, concreet. Ik had een hele lijst ;)
God gaf mij een mooie belofte in gedachten, ik voelde me heel getroost en vredig.

Op de vrijdagavond kregen we een heel bijzonder worship concert aangeboden door de Oden van Salomo. Zij verzorgden alle muziek voor ons, dus ook steeds tussendoor. Dat was zo mooi! Oden van Salomo wijst naar de oudste verzameling christelijke liederen en gebeden, die bewaard zijn gebleven. (80-120 na Christus) Wat een mooie liederen zongen zij!
Zie ook: www.odenvansalomo.nl  Op deze site vind je de oden en kun je ze beluisteren. De moeite waard! Wij zongen onder anderen Ode 15, 40, 26 en 16.  Ode 15 heet bijvoorbeeld: 'Zo is mijn God' en eindigt met:

Hij bevrijdt mij
Hij geeft en Hij gunt mij zoveel.
Hij heeft mij gemaakt naar Zijn beeld.
Ik mag leven:
de Heer rekent af met de dood.
Hij geeft je het land van Zijn leven als jij
Hem gelooft.

Hallelujah (4x)

Hij bevrijdt mij...

Gezelligheid tussendoor
Tussendoor aten we gezellig in de tuin of op het terras. We kregen een heerlijk lunchpakket. alles was echt tot in de puntjes verzorgd. Na dag 1 vertrokken mijn vriendin en ik naar onze B&B. En die was heel gezellig. We waren daar met nog een vrouwtje van de retraite. Was fijn! Nog lang samen doorgepraat en gebeden. De foto hieronder plaats ik met toestemming hoor! :)

Loslaten
Zaterdag ging het over dat Hannah's gebed werd verhoord. Ze kreeg van de Heere een zoon.
Dominee Ron benadrukte dat onze man, onze vrouw, onze kinderen van God zijn, niet van onzelf! Dat kwam bij mij wel binnen. Zo vaak willen we anderen veranderen, ik wel tenminste. Dat mag niet. We moeten hen in Gods handen leggen. Hannah moest dat ook. Zij moest Samuël weer loslaten.
God leren vertrouwen, daar gaat het om.
"God doet niet altijd wat jij van plan bent, maar Hij is erbij." 

Hannah deed wat ze kon, elk jaar maakte ze een nieuw manteltje en... ze bad!
Wij mogen ook doen wat we kunnen, maar meer niet.

We moesten onszelf deze vragen stellen:
"Vertrouw je God meer dan jezelf?"
"Wat vind je moeilijk om terug te geven aan God, maar moet je wel doen? "
We moesten vervolgens op een briefje schrijven wat we aan God wilden geven.
Dat was een bijzonder moment. De briefjes werden aan het eind van de dag verbrand. Zodat we zagen dat we die dingen niet weer op mochten pakken. Ze waren weg, echt weg.

Tussendoor zagen we een film over het mooie werk van de Gemeenschap Chemin Neuf. Zij doen veel missionair werk, ook onder de jeugd. Ze geven zoveel van Gods liefde door. Ook lieten we voor ons bidden tijdens het Ministrygebed. Daar was ik echt door geraakt.

Doe eens gek
Tenslotte dachten we na over een blije Hannah.  Zij zong een lied: het lied van Hannah. Wat heel bijzonder was: dit lied was volgens het leesrooster van de katholieke kerk precies vandaag aan de beurt en werd dus wereldwijd gelezen! Hannah heeft het koninkrijksprincipe geleerd, dat God Zijn sterkte openbaart in onze zwakheid.
Dominee Ron noemde een mooie uitspraak van de katholieke kerk:
"De kerk is geen concertzaal, maar een veldhospitaal" Je mag er even liggen, even bijkomen.
Geweldig vind ik dat. "Jezus is onze Geneesheer, maar dan moeten we wel tot hem komen."
"Waar ik loslaat, gaat God aan het werk.", ook al zo'n mooie uitspraak!

Hannah is dankbaar. God wil gedankt worden. "Dank onder alles." je kunt echt gelukkig zijn, ondanks de omstandigheden. Dank op jouw manier. Kijk naar David: hij danste. Kijk naar Maria: zij zalfde Jezus en stortte ongelofelijk dure olie op Hem neer.
"Doe eens gek!" Die uitspraak van de dominee sprak mij wel aan!

Wow, we hebben zoveel gekregen deze dagen, ík heb zoveel gekregen deze dagen. Dank aan God!
Wat ik zo prachtig vond, was het lied dat we meermalen zongen: Bless the Lord, my soul. Het heeft de hele zondag nog in mijn hoofd gezeten. Hier komt het:

Bless the Lord my soul
and bless his holy name,
Bless the Lord my soul
Who leads me into life.

Hier kun je het lied horen op Nederland zingt: https://www.youtube.com/watch?v=73TnACBZnZg


Dank u Heer voor alles wat U gaf! U komt alleen alle eer en dank toe, hallelujah!

Hier kun je het programma nog zien en de podcasts beluisteren van de toespraken van de dominee:
https://eva.eo.nl/evenementen/eva-klooster-retraite/
www.eo.nl 

Zou je ook wel naar zoiets willen of ben je wel eens naar iets dergelijks geweest? Reageer gerust, leuk!

Ik wens je Gods zegen en vrede toe!
Groetjes van Anja