De les van de muren van Jericho

'Het volk juichte toen zij (de priesters) op de bazuinen bliezen. En het gebeurde, zodra het volk het bazuingeschal hoorde, dat het volk een luid gejuich aanhief. En de muur stortte in en het volk klom de stad in, ieder recht voor zich uit, en zijn namen de stad in.' (Jozua 6:20)

Heb je wel eens goed bij deze zinnen stil gestaan? Hier staat zoveel in! De Heer had door de mond van Jozua nogal wat van het volk gevraagd. Eerst 6 dagen lang 1 keer rondom de stad Jericho lopen, in volkomen stilte.
De opdracht luidde: 'U mag niet juichen, u mag uw stem niet laten horen en geen woord mag er uit uw mond gaan, tot op de dag dat ik tegen u zeg: Juich! Dan moet u juichen. (Jozua 6:10).
'En het gebeurde, toen de priesters de zevende maal op de bazuinen bliezen, dat Jozua tegen het volk zei: Juich want de Heere heeft u de stad gegeven.'
Het volk moest (op dag 7) dus juichen, nog voordat er iets gebeurd was! Daar hadden ze geloofsvertrouwen voor nodig! Onvoorwaardelijk vertrouwen, dat God zou doen wat Hij beloofd had.
Wow, dit vind ik toch altijd zo'n prachtig Bijbelgedeelte, het behoort absoluut tot mijn favorieten. Er zitten zulke mooie lessen voor ons in.

Liefde voor kinderen
Het komt in dit verhaal over de inname van Jericho aan op gehoorzaamheid. Het hele Oude Testament staat hier vol mee. Als de Israëlieten luisterden naar de Heer, ging het hun goed, als ze ongehoorzaam waren, werden ze gestraft.
Vanmorgen had ik zondagsschool. Voor degenen die dit niet kennen: de kinderen van onze gemeente gaan tijdens de preek naar hun eigen lokaal. Voor elke basisschoolgroep is er een zondagsschoolgroep. Twee leidinggevenden verzorgen dan voor de kinderen een programma op hun niveau. We lezen uit de Bijbel of vertellen daar een verhaal uit. We praten met elkaar over het thema van die dag. Ook doen we altijd iets leuks zoals een spel of knutselwerkje. Zulk mooi werk om te doen! Het begint bij de kinderen, wat fijn om hen al zo jong iets mee te mogen geven van de liefde van Jezus. Om met hen te mogen bidden en zingen. Ik geniet hier echt van. Eerst vond ik het wel jammer dat ik dan zelf de dienst miste. Dat was maar 1 keer eigenlijk. Wat daarna gebeurde, heb ik als heel bijzonder ervaren. God gaf mij zo duidelijk liefde voor deze kinderen in mijn hart. Vanaf dat moment veranderde er iets en mag ik dit werk doen met een verlangen en een uitzien naar God.
Jezus houdt van kinderen en zegt: 'Laat ze tot mij komen!'

Danken alvorens we het gekregen hebben
Onze zondagsschoolgroep zit in de bestuurskamer, bij gebrek aan een lokaal. In de bestuurskamer wordt ook de bidstond voor de dienst gehouden. Ik was al klaar met voorbereiden, dus kon daar mooi aanschuiven. En zelf bidden voor het kinderwerk, dat zo belangrijk is. Er zijn nog heel wat nieuwe kinderwerkers in onze gemeente nodig voor het nieuwe seizoen. Arbeiders in Gods wijngaard dus. Daar zegt de Bijbel over: 'Bid de Heere van de oogst, dat Hij arbeiders in Zijn wijngaard uitstoot.'. Ik geloof zeker, dat wij mogen pleiten op dit woord en heb dat daarom ook gedaan. "Heer, u roept ons op ervoor te bidden, hier zijn wij met ons gebed, geef ons arbeiders Heer, alstublieft"
Ook geloof ik van harte, dat we mogen geloven, alvorens we het gekregen hebben. Net als bij de muren van Jericho. Juichen vóór de overwinning daar is! Danken al vóór we het gevraagde gekregen hebben! Daarom geloof ik zeker dat de Heer voor kinderwerkers gaat zorgen. Hij zorgt dat Zijn werk doorgang kan vinden. Het is Zijn zaak! We mogen alles in Gods handen leggen en het daar ook láten!
Dank U Heer, dat dit mag!

Bijzonder was ook de dienstdoende oudste las uit Deuteronomium. Waar God zegt dat het volk moet gehoorzamen en naar Hem luisteren. Dat was nu precies waar ook de kinderdienst over zou gaan. Zo mooi, zo'n bevestiging!

Samen bidden
Met de kinderen lazen we Jozua 6, het verhaal van de inname van Jericho door geloof. Daarna lieten we hen vragen beantwoorden, waarvan ze de antwoorden daarna in zo'n soort puzzel in konden vullen. De kinderen, die best een beetje druk waren, werden hier rustig van. Ook waren ze opvallend stil tijdens het gebed. We bidden ook altijd voor de zorgen van de kinderen, zoals een zieke moeder of opa. Juf Shirley was net terug uit Sri Lanka en vertelde iets over haar reis en het bezoek aan het kindertehuis waar haar sponsorkind woont. Dat vonden de kinderen zo interessant, ze kwamen met veel vragen. Het kindertehuis is christelijk en heet House of Hope. (zie https://houseofhopesl.org) Juf Shirley bad hier ook voor in haar dankgebed.

Niet alleen horen, ook doén!
Al met al weer een mooie dag rondom een mooi onderwerp. Maar ook een onderwerp wat dichtbij komt. Luister ik, luister jij naar wat God zegt en vraagt? Dat is niet alleen iets van het Oude Testament, zeker niet. In het Nieuwe Testament worden we er overal toe opgeroepen om Jezus te volgen, en om te doen wat Hij deed. In gehoorzaamheid.
Ik pak er even 1 tekst bij. Hij staat in Lukas 11 vers 28 en ik citeer vandaag de Basisbijbel:
'Maar Jezus zei: "Wat heerlijk is het, als mensen Gods woorden horen en ook doen!"
Dat zegt genoeg, toch? Is het ook jouw begeerte om te doen wat Jezus zegt? Dat je open en eerlijk zegt, (elke dag): "Spreek Heere, want Uw knecht hoort."? Elke dag mogen we ons hele leven in Zijn hand leggen en ons beschikbaar stellen voor wat Hij van ons wil, of ons te zeggen heeft. Heerlijk toch? Zo wil Hij met ons omgaan, intiem en vertrouwelijk.

Grote verantwoordelijkheid
Soms pak in lukraak een boek uit de kast en bid dan of God het wil leiden. Vandaag pakte ik 'De pijlers van het christelijk geloof' van Derek Prince. Daar lees ik: 'de gave van de Heilige Geest is voor degenen, die God gehoorzaam zijn. (Hij noemt hier ook het bevel om te dopen in de naam van Jezus Christus). Hoe rijker we de gaven van Gods genade ontvangen, hoe groter onze verplichting is, gehoorzaam en getrouw te zijn in de uitoefening van en het rentmeesterschap over deze gaven. Dit principe van verantwoordelijkheid voor de ontvangen genade wordt samengevat in de woorden van Jezus uit Lukas 12:48: 'Van een ieder wie veel gegeven is, zal veel geëist worden en aan wie veel is toevertrouwd, van hem zal des te meer worden gevraagd.'
En dat heb ik dan weer nodig om me 'klein' en nederig te houden. Als God werk geeft in Zijn koninkrijk, krijgen wij een grote verantwoordelijkheid te dragen. Dat voel ik vaak ook zo. Het is aan de ene kant willen doen wat God vraagt en daarin ijverig te zijn, maar aan de andere kant je totale afhankelijk van Hem te voelen. Zonder Hem kan ik niets doen! "Heer, help mij bij het kinderwerk. Help mij anderen te mogen helpen. Help mij bij alles!"

Ik besluit met een mooi lied: Juich, want Jezus is Heer! Hem wil ik verhogen en prijzen, want Hij is het zo waard! Het gaat om Hem en om Hem alleen!

Fijne avond nog, gezegende week en tot volgende keer!
Liefs van Anja

PS: Mag je ook wel eens danken, voor je het gevraagde hebt gekregen of vind je dat lastig?