Afgestemd naar het feest

Wat een vragen....

Indringend kijkt ze me aan, terwijl ze me een vraag stelt:

"Dwingt u uw kinderen?"

Hoe oud ze is, weet ik niet, misschien een jaar of 18/20. In haar hand heeft ze een fles. Daar heeft ze al aardig wat uit op en er zit beslist geen water in. Terwijl ze af en toe een slok neemt, vertelt ze wat haar dwars zit.

"Ik ben in mijn leven veel christenen tegengekomen, die mij wilden dwingen om te geloven. Ze zeiden hoe goed het was om te geloven. Niet 1 keer, nee tekens weer. Ik kreeg daar zo'n antipathie tegen. Altijd maar datzelfde, je moet het gewoon doen, anders houden ze niet op. Dat dwingende, dat haat ik." En toen kwam die vraag:
"Dwingt u uw kinderen?"

Tjonge, wat zijn die jongeren toch heerlijk direct hè?
In diezelfde nacht vroeg een jongen mij: "Als God liefde is, waarom laat Hij dan al dat lijden toe op de wereld?
Weer een ander vroeg: : Waar is God dan, kun je mij dat vertellen? waar was hij toen mijn broer doodging? Nou, vertel het me dan!

Oeff... wat een vragen.

Afgestemd
Jullie zullen wel denken: waar gaat dit heen vandaan in deze blogpost? Dat zal ik jullie snel vertellen. Ik doe mee met de bloghop van www.christelijkewebloggers.blogspot.nl. Onderaan deze blog vertel ik daar meer over. Het thema is 'Afstemmen'. Toen ik hierover las en dacht, ging het kriebelen. Ik kreeg een idee en daarover gaat deze blogpost. Ik koos voor een vervoeging van het werkwoord afstemmen: 'afgestemd'. Dit is namelijk een woord, dat regelmatig voorkomt in het gebed van medebroeders en zusters en mijzelf. Dat gebed gaat dan ongeveer zo: "Vader, mogen we in deze nacht afgestemd zijn op de stem van Uw Geest?" Misschien begrijp je wat daarmee bedoeld wordt, misschien ook niet.
Het betekent, dat we geloven dat God ons leidt, als wij ons aan Hem overgeven en toevertrouwen.  Hij brengt ons dan waar we zijn moeten, precies bij de juiste mensen. Hij geeft ons de woorden, die we spreken moeten. Hij geeft ons liefde voor onze medemens. Wij hoeven dan alleen maar door te geven, wat Hij geeft. Is dat niet geweldig?

Op het feest
Oké, maar nu dat meisje.... , wie is zij en waar was zij, toen ze over haar frustratie vertelde en mij die vraag stelde: "Dwingt u uw kinderen?"
Dat meisje was met honderden anderen in Rotterdam, bij de Maassilo. Op zaterdagavond zijn daar regelmatig feesten, die vele duizenden jongeren trekken. Die feesten zijn bepaald niet tot eer van God. Vaak zijn ze zelfs vol satanische invloeden. Ook zijn ze omgeven door drank- en drugsgebruik. Midden in zo'n nacht, zat dat meisje daar, met die fles in haar hand.
Je vraagt je misschien af wat ik daar eigenlijk deed.
Heb je weleens van stichting Naar House gehoord? Bij die stichting kun je je aanmelden en je vervolgens aansluiten bij een werkgroep. Vanuit mijn woonplaats en die ernaast, is ook zo'n werkgroep samengesteld, waarvan ook ik deel uitmaak. Maandelijks gaan we gezamenlijk naar een feest, meestal in Rotterdam of naburige plaats. De rode Naar House bus komt te staan nabij het feest en vandaar uit gaan we evangeliseren. We delen de liefde van Jezus uit, niet alleen door woorden, maar net zo goed door het geven van een bak koffie of een broodje. Of even een uurtje rust en een goed gesprek in de bus. Heerlijk werk om te doen en we ervaren er zoveel zegen op.

In gesprek
Na te hebben gebeden om afgestemd te mogen zijn op Gods stem, gaan we op weg. Vol vertrouwen op Gods leiding. We hoeven ons nergens druk om te maken en we hoeven niet bang te zijn. Zo kwam ik bij dat meisje aan. Ze wachtte op iemand geloof ik en bevond zich nabij de ingang van het feest. Ik sprak haar aan, weet niet meer wat ik zei. Soms vraag ik of een jongere weet wie Jezus is. Of ik begin een gewoon praatje. Net hoe de Geest het leidt. Zo werkt het echt.
Ze vertelde me over haar teleurstellende ervaringen met christenen. Ik kreeg in me om over mijn eigen kinderen te beginnen, die ongeveer net zo oud zijn als zij. Dat sprak haar aan en toen stelde ze me die vraag, die voor haar zo belangrijk was:
"Dwingt u uw kinderen?"
Ik heb haar naar waarheid veteld, dat ik hen niet dwing. Dat ik hen vertel over Jezus, maar hen wel vrij laat. Dat God dat ook doet. Hij dwingt niemand. We hebben de keus, of luisteren naar Zijn stem, of niet. Het meisje luisterde en we hadden een fijn gesprek met elkaar. Het Evangelie kon ik niet kwijt aan haar, maar wel kon ik haar begrip geven en een luisterend oor. Hoe fijn ze dat vond blijkt uit wat ze deed toen ze opstond om weg te gaan.
Ze kwam naar me toe, gaf me een knuffel en zei een beetje emotioneel "Bedankt dat u uw kinderen niet dwingt!" En weg was ze.


Met deze blog doe ik mee aan de bloghop van mei 2018 met als thema 'afstemmen'. Host van deze maand is Chiel Voerman van  https://www.chielvoerman.nl/bloghop-afstemmen/