Terugblik stilteretraite: 3 dagen samen met God

Van donderdag 4 tot en met zondag 7 oktober ben ik naar de Kleopasdagen geweest. Deze retraitedagen werden gehouden in Retraitecentrum Klein Sion in Leuvenheim. Ik heb deze dagen echt als heel bijzonder ervaren. Als je jezelf een keer een mooi cadeau gunt, dan zou ik zeggen: ga ook!
Zie www.kleopasdagen.nl voor de datums in 2019.

3 dagen stil
De driedaagse retraite is  in volledige stilte waarbij het gaat om geestelijke groei, innerlijke genezing en bevrijding. De dagen zijn gevuld met gezamenlijk gebed, onderwijs, dagelijks een persoonlijk gesprek, 4 uur per dag mediteren over Bijbelteksten en stil gebed, gezamenlijk bidden rond het Woord, zingen en Heilig Avondmaal vieren. Tussendoor zijn er de maaltijden, ook in volledige stilte. Drie dagen stil zijn, lijkt lang, maar ik vond het (te) kort haha. Ik had nog wel een paar dagen willen blijven. Ik denk dat dit mede komt door het programma en de begeleiding. Die 4 uurtjes voor jezelf zijn verdeeld over de dag en zo om. Je krijgt na je persoonlijk gesprek Bijbelteksten mee van de leiding.  Die ga je dan overdenken en vragen wat God erdoor tot je wilt zeggen.
Bijzonder is ook dat je geen contact hebt met de anderen, maar wel een soort band voelt. Je komt elkaar steeds tegen bij de gezamenlijke activiteiten en knikt dan eens of lacht naar elkaar. Of je fluistert stiekem iets..... oei, dat mag natuurlijk eigenlijk niet.... Je mocht gewoon lekker onbeleefd zijn, groeten hoefde ook niet :) Zingen deden we dan weer wel, veel uit het Liedboek en uit Opwekking. Het bidden rond het Woord was ook hardop en tijdens het dagelijkse Avondmaal, mochten we dat aan elkaar uitdelen en daarbij ook iets zeggen. Heel mooi en bijzonder.

3 dagen samen met God
Weet je, eigenlijk zijn er gewoon haast geen woorden te geven aan wat je tijdens zulke dagen meemaakt. Het is ook zo intiem. Je bent 3 dagen samen met God, dat is het eigenlijk.
Ik heb echt ervaren dat God wil helen, wat beschadigd is. Meteen al aan het begin van de retraite heb ik een stukje oude pijn onder ogen mogen zien en af mogen sluiten. God is zo goed! Daarna ben ik in een soort heerlijke ontspannenheid gekomen, er kwam rust en vrede. Het was heel bijzonder om dingen te mogen delen met de medewerkers. Die waren zo vol begrip en aandacht. En hun gebed heb ik ook als erg fijn ervaren.
Ik merk, dat ik sommige dingen niet kán opschrijven, ze zijn van God en mij. Andere dingen lukt weer wel. Zoals tijdens het gebed van één van de medewerkers waarmee ik de gesprekken had. Hij zei op gegeven moment: "Heer...… U wilt eigenlijk alleen maar, dat ze bij U is." dat vond ik zo mooi. Ik heb daar de rest van die dag steeds aan gedacht. En weet je wat ik ook dacht en zei: "Heer, ik wil ook bij U zijn." We hadden/hebben hetzelfde verlangen, we zijn één. De Vader verlangt naar mij en ik verlang naar Hem. Als je dat tot je door laat dringen, dan is dat eigenlijk niet te bevatten. Eén verlangen. Ik verlangde er zelfs naar om ook echt, lichamelijk, bij Hem te zijn. Maar ik weet dat dat nog niet de bedoeling is. Dat God nog werk in Zijn Koninkrijk voor mij heeft. En dat is ook goed.
Maar.... ik wist eerder niet zo duidelijk als toen, wat het is om dicht bij de Vader te zijn. Dicht bij Zijn Vaderhart. Dat is echt het allermooiste en fijnste wat er is. Eigenlijk ook wel heel intiem wat ik nu opschrijf, maar ik voel toch dat het goed is om te delen. Goed om te laten zien, hoe dicht God bij ons wil komen. Hij wil echt een relatie met jou en mij! Hij wil, dat je dicht bij Hem komt en bent!

Psalm 139
Ik heb eigenlijk nog echt heel veel te schrijven over de retraite. Ook de lezingen waren zo mooi. Alles was mooi. Zo werd ik geraakt door het voorlezen van een vrije versie van psalm 139. Die psalm heeft de laatste tijd zoveel voor mij betekend. Dat God om ons heen is en Zijn hand op ons legt. Niet te geloven toch. Zo veilig bij Hem. Ik heb gevraagd of ik die psalmbewerking mocht delen en dat mag. Dus hier komt hij:

U kent mijn hart. U kent mijn gedachten.
U ziet al mijn daden. U weet alles van mij.
U weet wat ik wil. U kent al mijn krachten.
U hoort al mijn woorden. U bent mij zeer nabij.

U weet wie ik ben. U hoort al mijn zuchten.
U ziet al mijn tranen. U voelt mee in mijn pijn.
U weet dat ik soms van U weg wil vluchten.
Toch zult U altijd bij mij zijn.

Overal op aarde kan ik bij U uithuilen.
Want altijd wordt door U aan mij gedacht.
Voor Uw liefde kan ik mij niet verschuilen.
Uw licht is sterker dan de nacht.

U kneedde mij en gaf vorm aan heel mijn leven.
U maakte mij zo mooi en kostbaar door Uw hand.
Doordat mijn hart met Uw hart is geweven
Is er een onverbreekbare liefdesband.

Houd mij in Uw oog. Leid mij in Uw wegen.
Toets al mijn plannen. U weet wat ik verlang.
Bescherm mij op Uw weg. Houdt mij soms maar tegen.
Voor Uw trouwe liefde ben ik niet bang.

U bent mij zeer nabij, staat er. Geloof jij dat ook? Dat Hij alles weet en altijd en altijd bij je is?

In de stilte...
En dan het landgoed om het centrum heen, dat is echt zo prachtig! je kunt het bos in, maar ook tussen de landerijen lopen of door het gras langs de spoorlijn. Er zijn daar echt zulke mooie plekjes. En overal kun je heerlijk stil zijn en lezen in je Bijbel en bidden. Het was ook nog eens prachtig weer, dus dat was extra genieten. Ik kan er niet over uit hoe goed God is.

Voor ik naar de retraite ging, moest ik denken aan de tekst: "Ik zal Israël zijn als de dauw". Zo bijzonder om die dauw tijdens de allereerste ochtendwandeling dan ook echt te zien! En de betekenis van de tekst ook te mogen ervaren, hoe God komt als een verfrissing, als balsem op de wond.

En dan daar langs de spoorlijn.... met die heerlijke zonnestralen, die je verwarmen. Daar Gods woord te mogen lezen en te bidden. Gewoon hardop bidden en zingen. Want je bent heerlijk alleen met God, samen met Hem.

In de tuin staat een groot kruis, met eromheen wat rozen. Die vallen niet erg op, behalve deze ene... Hij doet me denken aan de Roos van Saron.

En dan het bos nog met de stille paadjes. En de boomgaard met de stukjes gras waarover de eekhoorntjes rennen. Zo mooi allemaal!

Links van bovenstaand pad is de boomgaard waar ik de eekhoorntjes zag. Echt vlakbij het centrum dus. Op de laatste dag ontdekte ik naast de spoorlijn ook nog een leuk paadje, met mooie blauwe bloemen erlangs. Aan het eind een mooie houten bank. Daar heb ik even gezeten en voelde ik me zo dicht bij God. Ik wist echt niet, dat je zo'n sterk verlangen naar God kunt hebben en zo kunt voelen dat dit ook wederzijds is. Ik zo blij met deze blik in het Vaderhart van God en gun deze ook echt aan jullie allemaal. Neem geen genoegen met kennis of een vaag gevoel van Gods liefde. het is mogelijk om een echte levende relatie te hebben!

Tot slot een foto genomen vanaf het terras voor het centrum. Zie je het kruis? Daardoor is het mogelijk, om een relatie met de Vader te hebben! De Vader is volkomen tevreden met het offer van Zijn Zoon Jezus en neemt ons aan als Zijn geliefde kinderen.
Het liefste wat Hij nu wil, is dat jij bij Hem komt! Heel dichtbij Hem.

Gods zegen toegewenst en liefs van mij!
Reageer gerust hè, altijd fijn!
Anja