"Kunt u mensen zegenen?"

Van 3 tot 7 afgelopen zondagmorgen evangelisatieactie met Naar House bij Ahoy gehad. Het heeft mij geraakt en ik heb nog steeds het gevoel, dat het goed is om er iets over te delen. Dus hier komt het verslag😊 in de tegenwoordige tijd.

Half 2 's morgens Bijbelstudie en bidden bij mij thuis. Oké, nou dan kan ik dus even naar bed van tevoren. Alles staat klaar, dus hup, naar bed. Ik lig totaal niet lekker en heb buikpijn. Voel me gewoon niet lekker, lijkt wel of ik ziek wordt. Dat zal toch niet, zo net van tevoren. Dat kan echt niet. Ik slaap niet, maar blijf tot een uur of 1 liggen. Voel me nog net zo akelig. Natuurlijk weet ik wel, dat dit gewoon strijd is. De boze wil immers niet dat ik ga... maar ik ga toch.

Ik zit een poosje in de bank. Het is stil. Ik wacht tot de eerste broers en zussen komen. We gaan met z'n achten op pad is de bedoeling.
En ja hoor, daar zijn ze. Iedereen krijgt koffie of thee en daarna mag ik de Bijbelstudie doen, die ik heb voorbereid. Afgelopen week las ik iets over 'stromen van levend water'. Dat deed me wat en ik dacht meteen aan de Bijbelstudie. Heb toen doorgegeven dat ik er wel iets over wilde voorbereiden.
Ik begin met een paar teksten over Jezus, de Bron van het leven. Zie psalm 36:

'Bij U is de bron van het leven'

en over wat Jezus zei tegen de Samaritaanse vrouw in Johannes 4:14:

'Maar wie drinkt van het water, dat Ik hem zal geven, zal in eeuwigheid geen dorst meer krijgen. maar het water dat Ik hem zal geven, zal in hem een bron worden van water, dat opwelt tot in het eeuwige leven.'

Vervolgens zegt Jezus in Johannes 7:

'Wie in Mij gelooft zoals de Schrijft zegt: stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.' 

Hier doelt Jezus op de Heilige Geest, die de gelovigen ontvangen zouden. Ik vind dit ook zo mooi om je voor te stellen, die stromen van levend water. Dan stel ik me voor, dat je zo volstroomt met de Geest, dat het gewoon niet past. Dat je vanzelf gaat overstromen en er wel over moét praten. En dan kom je vanzelf bij evangelisatie uit.
Bij deze tekst staat nog een verwijzing naar Jesaja 12:3, dat vind ik zo mooi. Er staat daar:

'U zult met vreugde water scheppen uit de bronnen van het heil'. 

We lezen samen Jesaja 12. Er staan mooie verwijzingen in dit hoofdstuk naar het overal, op de hele aarde, bekend maken van Gods daden. Iedereen moet het weten! Zo mooi ook dat Naar House interkerkelijk is, we zitten als PKN, Gereformeerde gemeente, Evangelische gemeente en Messiaanse gemeente bij elkaar, ieder met een andere Bijbelvertaling 😄 Dat kan gewoon en er is eenheid en liefde.

Het is belangrijk om op de Bron aangesloten te blijven Daarbij had ik de teksten gezocht over het in Hem blijven (Johannes 15 vers 4,5,7,8)
Verschillende broers vullen nog aan met andere teksten, dat is ook mooi. Er was thuis over nagedacht. Daarna bidden we, dat doen we altijd om de beurt. We geven de actie in vertrouwen over aan onze trouwe Vader in de hemel en bidden om bescherming..
Zo mooi ook om te weten dat God al heeft voorbereid wat wij mogen uitvoeren!

Om half drie gaan we met auto's naar de bus, die al bij Ahoy staat in Rotterdam. Daar is een feest (HP & Love Urban) aan de gang, dat al duurt vanaf 23.00 uur. Het zal doorgaan tot 7.00 uur vanmorgen. Het is er druk, er zijn zeker 10.000 jongeren daar binnen. Bizar hè, die hoeveelheid.

Tegen drieën zijn we er om de andere groep af te lossen. Die hebben hun vier uurtjes in de kou er al op zitten. Want oei.... koud is het. Maar eerst even de bus in, het is niet de bus op het plaatje hoor. Al hebben we er gewoonlijk wel zo eentje. Nu hebben we een kleinere. Met maar 1 ruimte en geen apart ruimte-tje waar we kunnen bidden. Want.... wat ook zo mooi is: er wordt tijdens zo'n 8 uur durende actie doorlopend gebeden. Daarin wisselen we elkaar af. Ook zingen we veel opwekkingsliederen. Op deze manier verjagen we de boze! Bij de wissel van groepen, sluiten we af met gebed. Dan staan we in een kring, vaak ook buiten zodat iedereen het ziet !, houden we elkaars handen vast en bidden de groepsleiders. Mooi vind ik dat.

En dan zijn we met onze groep alleen. Het splitst altijd vanzelf: 2 op straat, 2 bij de bus, 2 in de bus, 2 in de gebedsruimte, zo ongeveer.
Op straat is het dus erg koud.... maar dat geeft niet. Op het laatst gaat het ook nog waaien oei, nou dan ga je graag weer even in de bus bij de aggregaat zitten... even opwarmen met een bak koffie en wat eten.
We hebben geen aparte gebedsruimte, dus het bidden gebeurt gewoon middenin de bus, moet kunnen.
Op het plein voor Ahoy is het rustig, de meeste jongeren zijn nog binnen. Het is heel druk horen we, het zit daar stampie vol. Ik ga vrij snel samen met een broer naar buiten. De eerste jongeren komen al naar buiten. ze kijken wazig en velen lopen onvast of slingeren zelfs. De zeer korte rokjes en zwarte panty's zijn goed vertegenwoordigd. We bidden de Heilige Geest om openingen. En om wijsheid wie we aan mogen spreken. Zo her en der delen we een kaartje uit met een boodschap over 'wie is Jezus' of waar je terecht kunt als je je eenzaam/leeg of alleen voelt. We zeggen er soms iets bij of we vragen of ze weten wie Jezus is. Ik sprak een buitenlandse jongeman, ook christen. dat is mooi om daar tegen te komen. Een broer in Christus.
Over het algemeen zie ik veel afwijzende gezichten. Uitdelen van kaartjes of lollies met Bijbelteksten werkt vaak wel goed, maar nu willen veel jongeren het niet aanpakken. Jammer, maar God weet wat Hij doet. Hij is erbij en leidt alles.

Na een tijd buiten te zijn geweest, gaan we de bus weer in. We drinken wat en zitten een poosje in de bus. Inmiddels is er een jongen in de bus komen zitten, voorover, zijn hoofd in zijn handen. We bidden voor hem. Ik heb gelukkig een fleecedekentje meegenomen. want hij heeft het zo koud en is hondsberoerd. Op gegeven moment moet hij echt naar buiten, want de bus onder kotsen hoeft nu ook weer niet.... Hij is zo ziek, dat een paar van ons op zoek gaan naar de EHBO. daar lappen ze hem ietsje op, zodat hij even later weer wat zwalkend rond loopt.

In de bus zijn we gaan zingen, het ene lied na het andere.
'Glorie aan God, glorie aan God!' Heerlijk toch, als dat mag klinken, daar temidden van alle duisternis. Tussendoor bidden we voor onze collega's op straat, voor de jongeren, voor alles wat in ons op komt eigenlijk. Dat is zo heerlijk om te doen als broers en zussen, alleen daarvoor zou je al meegaan 😄 En wat gaat de tijd snel, echt ongelofelijk. Voor je het weet is het alweer half 7 in de morgen. Raar hoor: zondagochtend.

Alweer zingen we. Middenin een lied, komen er 3 jongens binnen stommelen. "Mogen we meezingen?"
Ja natuurlijk mag dat! Ze komen naast ons zitten, kijken mee in ons boekje en jawel hoor, ze zingen mee. De naam Jezus komt over hun lippen. Mooi toch !
Daarna volgt een gesprek. Over Jezus. Twee van de drie willen gerust uitspreken dat Jezus de zoon van God is. De ene denkt wel dat God meer zonen heeft. Allah zou er ook eentje kunnen zijn. Ineens buigt jongen 2 zich naar mij toe en vraagt:

"Kunt u mensen zegenen?"

Tjonge, is dat geen heerlijke vraag, uit de mond van zo'n jongen die vast wat glaasjes teveel op heeft en de hele nacht heeft staan zingen en dansen?
Ik vroeg wat hij dan wilde. Toen kwam zijn verhaal, over een vader met gezondheidsproblemen, een zwaar gehandicapte broer en een moeder die het zwaar heeft. "Kunt u hen zegenen? , vraagt hij alweer.
En ja, dat kan ik, of beter: dat mag ik doen in de naam van Jezus! Ik bid voor deze jongen en voor zijn hele familie en ik zegen hen allen in de naam van onze drie-enige God. Jongen 1, die  vlak naast mij zit,  is stil. "Ik zit goed te luisteren", zegt hij. Even later mag ik ook voor hem bidden. Hij wil graag iemand, die zijn leven leidt. Nou, dat wil God maar al te graag doen!
Mijn collega's praten intussen met jongen nummer 3. Dan is het tijd voor de taxi en moeten ze echt weg. "Ik voel me hier echt op m'n gemak", zegt jongen 2. En jongen 1 bedankt me voor het gesprek en gebed. Ze zijn niet mee te krijgen en willen liefst nog wat blijven.
Later komt jongen 2 nog even terug met een vraag:

"Hoe moet ik bidden?"

Nou, dat is toch echt bijzonder zo'n vraag, of niet? Eén van ons geeft hem antwoord. "Bidden is praten tegen God. Gewoon zo, zoals wij nu praten, zo mag je ook tegen God praten." Een ander uit ons, we zijn inmiddels allemaal binnen, noemt het gebed, dat Jezus ons zelf geleerd heeft: het Onze Vader.
En dan bidden we dat als voltallige groep, samen met deze jongen. Wow, dat is echt een 'kippenvelmoment'. dat vergeet je niet snel meer.

We gaan blij huiswaarts, dankbaar voor wat God heeft gedaan. Hem zij alle lof en eer!
Om 8 uur ben ik thuis. Ik ben niet eens moe en van buikpijn is al helemaal geen sprake meer, De hele morgen heb ik nergens last van gehad.
Om 10. 00 uur begint de dienst en ik zit in de kerk. Dank U Heer, dat dit mag en kan! Met U kunnen we alles!
En wat ook zo mooi is: één van ons had ik haar gemeente de viering van het Heilig Avondmaal. De dominee sprak over het onderwerp van onze Bijbelstudie: het levende water en bleef maar teksten hierover noemen. Dat was zo bemoedigend voor haar.
Wij hadden zelf zendingszondag en een preek over Jozef. Weer een ander uit onze groep had in haar gemeente de kinderen een lied over Jozef aangeleerd en het eerder genoemde vrouwtje appte vervolgens dat ze juist over Jozef aan haar kinderen had voorgelezen.

Wow, ik voelde me door dit alles toch zo bemoedigd. Ik voelde ook zo, dat we ondanks al die verschillende kerken één zijn in Christus!
Ik heb afgelopen zondag echt beleefd als dag met een gouden randje. Het was een dag vol vreugde in de Heer!

Nou, dit is het wel hoor. Morgenavond gaan we weer op stap, nu meer met 3 mensen (we sluiten aan bij een andere groep), en van 22.00 tot 2.00 uur. Dus dan mag ik wat langer slapen.

Fijne avond hoor en liefs van mij,
Anja