Nog aan de babymelk?

Ik las net de blog van Aritha Vermeulen met als titel 'Kijk, ruik, proef'. (hier vind je hem: ariellapersoonlijk.blogspot.com/2018/10/kijk-ruik-en-proef.html) Mijn gedachten kwamen meteen op gang en ik voelde aandrang om ook te gaan schrijven.

Aritha begint haar blog met een voorval uit haar dagelijks leven. Dat ze een melkpak oppakte en daarop las, dat je door kijken, ruiken en proeven vast kunt stellen of de melk nog bruikbaar is. Daardoor moest zij denken aan de melk van het Woord van God. Ze noemt de tekst uit 1 Petrus 2:2:

"En verlang vurig, als pasgeboren kinderen naar de zuivere melk van het Woord, opdat u daardoor mag opgroeien. Indien u tenminste geproefd hebt, dat de Heere goedertieren is."

Wat een indringende aanmoediging hè: vurig verlangen naar het Woord van God. Dat is wat mij ook zo opvalt in deze tekst.  Vurig verlangen..... omdat je het Woord, het levende Woord niet kunt missen!Jij bent/ik ben ervan afhankelijk. Het is onze levenskracht!
Jij en ik hebben het voortdurend nodig om gevuld te worden met de goede Woorden van God. Zodat we het Woord kunnen hanteren in de strijd tegen de boze. En hij onze harten voortdurend gevuld vindt met alles van God, zodat er geen kiertje is, waardoor hij nog naar binnen kan glippen. Heb je er wel eens over nagedacht, dat het zo echt werkt? Als je hart vol is van God, is het vol. Dan ben je beschermd!!

Nu moest ik al lezend in Aritha's mooie blog, meteen ook denken aan een andere Bijbelgedeelte. Ik moest dat gewoon meteen opzoeken. Het staat in Hebreeën 5. In mijn Bijbel staat na vers 10 een nieuw kopje :'Geestelijke onvolwassenheid'.
Paulus ziet, dat zijn hoorders achteruit zijn gegaan in het geloof. Ze zijn lui geworden. Op de tijd gelet hoorden zij al leraars te zijn, maar ze hebben nu weer iemand nodig, die hen onderwijst in de grondbeginselen van de woorden van God. En dan komt het, dat Paulus zegt:

"U bent geworden, als mensen die melk nodig hebben en niet vast voedsel. Ieder immers die van melk leeft, is nog onervaren in het woord van de gerechtigheid, want hij is een kind. Maar voor de volwassenen is er het vaste voedsel, voor hen, die hun zintuigen door het gebruik ervan geoefend hebben om te kunnen onderscheiden tussen goed en kwaad." (Hebreeën 5:12-14)

Daar hebben we de zintuigen weer, Aritha! We moeten onze zintuigen inzetten om het vaste voedsel te 'verkennen'. Op gegeven moment moeten we de melk vaarwel zeggen.
Dat staat in het vervolg, in Hebreeën 6:1/2:

"Laten wij daarom het eerste onderwijs met betrekking tot Christus laten rusten, en doorgaan tot de volmaaktheid zonder opnieuw het fundament te leggen van bekering van dode werken en van geloof in God, van de leer van dopen, van de handoplegging, van de opstanding van de doden en van het eeuwig oordeel."

Bovenstaande zaken horen allemaal bij de babymelk! Als we al een tijdje christen zijn, dan is het de bedoeling dat we opgroeien, 'doorgaan tot de volmaaktheid', zoals Paulus dit noemt.
Daar is ook een heel boek over geschreven door Arjan Hulsbergen en Richard Zijlstra. Het heet: 'extreem normaal, handboek voor helden'. Ik krijg echt spontaan zin om daarover te gaan bloggen. Het is geweldig, wat daar allemaal in staat! Zo confronterend en leerzaam.

Heee, hoe is het met jou? Hoe lang ben jij al christen? En waar sta je in het geloof? Ben je nog aan de babymelk of...…?? Doet Paulus constatering jou wat of mag je weten, dat je door Gods genade aan het opgroeien bent en aan het proeven van de vaste spijs? Echt belangrijk om eens over na te denken.

Veel zegen hoor en liefs van mij!