Troost

 

Vanmorgen stuurde een lieve vriendin mij 2 Korinthe 1:3-7, Vers 3 is mijn favoriete vers als het gaat over bemoedigen. Ik citeer het graag voor je:

Geprezen zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, de Vader van de barmhartigheden en de God van alle vertroosting,

Die ons troost in al onze verdrukking, zodat wij hen kunnen troosten die in allerlei verdrukking zijn, met de vertroosting waarmee wij zelf door God getroost worden.

In vers 4 volgt dan nog dit:

Want zoals het lijden van Christus overvloedig over ons komt, zo is door Christus ook onze vertroosting overvloedig.

Onze God is de Vader van alle barmhartigheid (het zich in woord en daad ontfermen over mensen die dat nodig hebben) en van alle vertroosting. (iets wat opmontert, geruststelt)

Wow, onze God is hier een expert in! Hij is namelijk degene uit wie deze dingen voortkomen. Hij is de bron, zoals dat ook geschreven staat in Psalm 36. Hij is de Levensbron.

God troost ons in onze verdrukking. Verdrukking kan volgens de Studiebijbel verwijzen naar uiterlijke omstandigheden maar ook naar innerlijke gemoedstoestanden.

God ontfermt Zich over ons. Hij helpt, redt uit en komt nooit te laat. Hij is voor ons aan het werk. Wij zien dat lang niet allemaal, maar ik geloof, dat Hij op dit moment dingen aan het besturen is. Hij neigt mensenharten tot al wat Hij wil. Hij neemt het voor Zijn kinderen op. Hij brengt hen in grazige weiden, Hij verkwikt hun ziel.

Zodat...., ja, want hiermee is nog niet alles gezegd.

Zodat wij anderen kunnen troosten die verdrukt worden. Waarmee? Nou, met de troost waarmee wij zelf door God getroost worden.

Ik moet zeggen dat ik dat soms best moeilijk vind. Momenteel voel ik me niet heel sterk, heb best een emotioneel intensieve week achter de rug. Dan denk ik wel eens: ik, iemand helpen, nú??

Dan voel ik me zo onbekwaam, zo leeg.

Maar het mooie is, als ik dan het Woord pak, of het tot me komt via mail of zoals vanmorgen door een vriendin, dan leef ik vanzelf weer wat op. Dan komt het Woord tot leven en ik ook. Dan heb ik meteen weer iets om uit te delen. En zo ligt het soms dicht bij elkaar, het je onbekwaam en zwak voelen en je voelen opleven en nieuwe kracht ervaren.

Paulus verzekert er ons in vers 5 van, dat zoals het lijden van Christus overvloedig over ons komt, zo ook door Christus onze vertroosting. Die zal er gewoon altijd zijn, daar kunnen we van op aan. En zo zal er dan ook altijd iets zijn om uit te delen. Wat een wonder!

Ik ben God dankbaar en zie uit naar wat Hij gaat doen. Hij is goed!

Gezegende zondag toegewenst, vol hoop, uitzien en verwachting!

Liefs van Anja